Του Γιάννη Σιδέρη
Τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών σαφώς και δεν είναι πρόκριμα των εθνικών εκλογών. Δεν ήταν καν κατά την εποχή της έντονης μεταπολιτευτικής πολιτικοποίησης και του κοινωνικού ριζοσπαστισμού – τότε που ο ριζοσπαστισμός, πέραν του φοιτητικού «κινήματος», ήταν διάχυτος και στην κοινωνία. Τότε που για το ΠΑΣΟΚ, ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΕΟΚ ήταν ίδιο συνδικάτο, και η ΚΝΕ έσκιζε στα πανεπιστήμια. Αν υπήρχε κοινωνική αντιστοίχηση, το ΚΚΕ θα ήταν για πολλά χρόνια τουλάχιστον αξιωματική αντιπολίτευση.
Όμως όταν η φοιτητική παράταξη του κυβερνώντος κόμματος κονιορτοποιείται στις φοιτητικές εκλογές λαμβάνοντας το ντροπιαστικό 1%, καταδεικνύεται η μέγιστη απαξία την οποία έχει υποστεί η κυβέρνηση και το κόμμα της σε δυναμικά κοινά.
Οι διακυμάνσεις όταν είναι μεγάλες και επαναλαμβανόμενες, αποτελούν τροχιοδεικτικά μόνιμων πολιτικών μετατοπίσεων. Πολύ περισσότερο που οι φοιτητικές εκλογές δεν αποτελούν μεμονωμένο και σποραδικό γεγονός, αλλά συμπληρωματικό άλλων παρόμοιων καταρρεύσεων.
Όπως ας πούμε στο τελευταίο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ όπου πρώτευσε η ΔΑΚΕ της ΝΔ, ακολούθησαν οι συνδικαλιστικές παρατάξεις του ΚΚΕ και του ΠΑΣΟΚ, και η αντίστοιχη του ΣΥΡΙΖΑ κατέλαβε την τέταρτη θέση.
''Η, όπως στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο όπου η της ΝΔ κατάκτησε αυτοδυναμία ενώ η του ΣΥΡΙΖΑ έχασε έδρα, παρότι συνεργάστηκε με άλλους αριστερούς και τους ΑΝΕΛ. Το ίδιο και στον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών, όπου κατά τις αρχαιρεσίες η κυβερνητική παράταξη υπέστη δραματική συρρίκνωση ερχόμενη τέταρτη και λαμβάνοντας 8%, όταν στις προηγούμενες εκλογές είχε αναδειχθεί δεύτερη με ποσοστό 15%.
Η υποχώρηση δεν έχει τέλος. Βαριά ήττα και στις εκλογές των Νοσοκομειακών Γιατρών, όπου κατέλαβε την 4η θέση ενώ και πάλι την πρωτιά κράτησε η Κίνηση που πρόσκειται στη ΝΔ.
Καθόλου ενθαρρυντικές δεν ήταν επίσης οι επιδόσεις και στις εκλογές των εκπαιδευτικών. Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε 5η με ποσοστό 14 %, αφού την υπερκέρασε ακόμη και η αντίστοιχη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ!
Τέλος, στο ποσοστό 14,2% βρέθηκε και στις αρχαιρεσίες των υπαλλήλων της Τράπεζας της Ελλάδας, με πρώτη την παράταξη του ΠΑΣΟΚ (!) δεύτερη αυτή της ΝΔ και Τρίτη του ΣΥΡΙΖΑ (παρότι συνεργάστηκε με τους ΑΝΕΛ και κάποιους ανεξάρτητους αριστερούς).
Ενδεικτικά τα ανωτέρω, συμπληρώνουν το τωρινό άπελπι τοπίο των αυτοδιοικητικών εκλογών, όπου οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ στις κεντρικές πόλεις και τις Περιφέρειες δεν φαίνεται να έχουν στον ήλιο μοίρα, ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα το κυβερνών κόμμα «συνωστίζεται» πίσω από υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ώστε το βράδυ των εκλογών να στείλει προς τους οπαδούς του ψευδαίσθητα μηνύματα κάποιας νίκης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναρωτιέται καν γιατί υφίσταται μείωση σεβασμού της κοινωνίας. Προφανώς πέραν της εχθροπάθειας, της κουτοπονηριάς και του ψεύδους, η κοινωνία δεν του αναγνωρίζει ποιοτικά στοιχεία, με αποτέλεσμα να απομακρύνεται ολοταχώς από την επιρροή του.
Ο πανικός είναι εμφατικά έκδηλος, αλλά δεν δικαιολογείται πάντα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η χθεσινή αδιανόητη και σκόπιμη παρερμηνεία των δηλώσεων Αθανασίου, περί υπουργικής θέσης και μίζας. Ρωτήθηκε ο άνθρωπος αν η παθητική δωροδοκία συνιστά αδίκημα που συνδέεται με πράξεις που ανάγονται στα καθήκοντα του υπουργού ή τελείται επ'' ευκαιρία αυτών. Απάντησε ότι η δωροδοκία είναι πράξη που ανάγεται στα καθήκοντα του Υπουργού. Αυτό μεταφράστηκε από τους Συριζαίους ότι είπε πως είναι καθήκον του υπουργού να παίρνει μίζα!.
Και δεν το μετέφρασαν έτσι τα ανώνυμα εντεταλμένα troll του ΣΥΡΙΖΑ, ή όσοι θα πάθουν στέρηση αν δεν αναρτήσουν κάτι - ό,τι λάχει - κάθε μέρα στα social media (όπως ο Παπαδημούλης). Υπέπεσε στην στρεψοδικία και ο έχων δείξει κάποια σοβαρότητα ως τώρα, ο Γραμματέας της Κ.Ο. Κώστας Ζαχαριάδης (από κοντά φυσικά και ο Γιάννης Ραγκούσης που ως έπηλυς στον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να δείξει αφοσίωση και υπερβάλλοντα ζήλο).
Και αυτά την ώρα που θα έπρεπε να είναι λίγο μαζεμένοι καθώς δεν έχει σβήσει ο απόηχος του φιάσκου Novartis. Θεωρούν άραγε ότι αυτά τους προσπορίζουν ψηφοφόρους, οπαδούς, δικαίωση θέσεων και κύρος;
Από ψηφοφόρους το δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Από οπαδούς και δικαίωση θέσεων, το δείχνουν οι επιδόσεις στις εκλογές των συνδικαλιστικών φορέων και η ανυδρία των υποψηφίων στις αυτοδιοικητικές.
Οσο για κύρος, να είναι σίγουροι ότι με τέτοιες συμπεριφορές, οι σοβαροί άνθρωποι απομακρύνονται ολοταχώς από κοντά τους. Αν συνεχίσουν έτσι θα καταντήσουν κόμμα του λούμπεν.
