Τον Φεβρουάριο του '20, 7 μόλις μήνες μετά τις εκλογές ξέσπασε η πανδημία. Τον Μάρτιο του '20 έγινε η τεράστια υβριδική επίθεση με την απόπειρα εισβολής στον Έβρο.
Τον Αύγουστο του '20 υπήρξε η μεγάλη κρίση στο Αιγαίο με το Ορούτς Ρέις. Το καλοκαίρι του '21 ξέσπασαν καταστροφικές πυρκαγιές που κατέκαψαν τη βόρεια Εύβοια αλλά και πολλές άλλες περιοχές της Ελλάδας.
Τον Φεβρουάριο του '22 έγινε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Πριν μερικές μέρες συνέβη η αδιανόητη τραγωδία στα Τέμπη.
Έγιναν λάθη στην κυβερνητική θητεία; Αναμφισβήτητα. Καταγράφηκαν αστοχίες; Χωρίς καμιά αμφιβολία. Υπήρξαν ολιγωρίες; Ασφαλώς ναι. Γιατρεύτηκαν μονομιάς όλες οι παθογένειες της χώρας και γίναμε ξαφνικά Ελβετία; Σίγουρα όχι. Αλλά από τον Ιούλιο του '19 και μετά, ελάχιστα ήταν τα διαστήματα που η κυβέρνηση αυτή μπόρεσε να επιχειρήσει απερίσπαστη.
Παρ' όλα αυτά η οικονομία ανατάχθηκε, το δημόσιο χρέος, οι φόροι και η ανεργία μειώθηκαν, οι μισθοί και οι συντάξεις αυξήθηκαν, το κράτος ψηφιοποιήθηκε, οι ένοπλες δυνάμεις ισχυροποιήθηκαν, οι μεταναστευτικές ροές μειώθηκαν, η χώρα αναβαθμίστηκε γεωπολιτικά, υπήρξαν μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία, ήρθαν πολλές ξένες επενδύσεις, σημαντικά δημόσια έργα και υποδομές προχώρησαν.
Στη νεότερη ιστορία της χώρας δεν υπάρχει προηγούμενο άλλης κυβέρνησης που να επιχείρησε σε τόσο δυστοπικό περιβάλλον και με μια τόσο ελεεινή αντιπολίτευση μονίμως απέναντι. Η Ιστορία χρωστάει κάτι στον Κυριάκο. Και κάποια στιγμή θα φανεί δίκαιη. Και στον ίδιο αλλά και απέναντι και στη χώρα.
* Ο Κυριάκος Μπερμπερίδης είναι μέλος της Γραμματείας Προγράμματος και των Τομέων Υγείας & Πολιτικής Υποστήριξης της Νέας Δημοκρατίας
