Του Γιάννη Σιδέρη
Εύκολος και βολικός ο καθυστερημένος ανθρωπισμός του Νίκου Φίλη, πρόσφερε διέξοδο ασφαλείας στην κυβέρνηση, και έξοδο από την στενωπό, η οποία ενδεχομένως τον οδηγούσε κατευθείαν στο Ειδικό Δικαστήριο - με βάση όσα έχει διαμηνύσει η αξιωματική αντιπολίτευση.
Έτσι η Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων της Βουλής τις αμέσως επόμενες ημέρες προσανατολίζεται στην ανάκληση της απόφασής της, στην οποία βασίστηκε η συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία.
Η κυβέρνηση, εθισμένη σε μια δική της θέαση της πραγματικότητας, επιμένει με non paper στα επινίκια της συζήτησης στη Βουλή, ισχυριζόμενη ότι αποδείχτηκε πως ο φερόμενος ως μεσάζοντας Β. Παπαδόπουλος ήταν ο επίσημα πληρεξούσιος από την πλευρά της Σαουδικής Αραβίας. Δεν ισχυριζόμαστε το αντίθετο, αλλά αποτιμώντας την συζήτηση, αυτό το «αποδείχτηκε» μόνο ο συντάκτης του σημειώματος κατάλαβε.
Ισχυρίζεται επίσης ότι η ελληνική πλευρά υπέγραψε διακρατική συμφωνία με τον επίσημα πληρεξούσιο της Σαουδικής Αραβίας – Μπορεί να συνέβη, αλλά ούτε αυτό συνάγεται από την συζήτηση στη Βουλή. Το κατανόησε αποκλειστικά ο συντάκτης.
Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει ο παραλογισμός: Αποδείχτηκε, γράφει, ότι ο επίσημα πληρεξούσιος από τη Σαουδική Αραβία να την εκπροσωπήσει στη διαπραγμάτευση με τις ελληνικές αρχές, δεν ήταν παλιός γνώριμος του κ. Τσίπρα αλλά της Οικογένειας Μητσοτάκη. Είχε ταξιδέψει στη Μόσχα το 1991 (!) καθώς ήταν στην επίσημη επιχειρηματική αποστολή που συνόδευε τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη σε επίσημο ταξίδι στη Ρωσία. Αμέσως μετά εισέπραξε 67 εκατ. δολάρια από την τότε ελληνική κυβέρνηση για εξαγωγές από την Ελλάδα στη Ρωσία.
Επ'' αυτού, τρεις επισημάνσεις: 1) Ουδείς είπε ότι ήταν γνώριμος του κ. Τσίπρα. Στον κ. Καμμένο προσήψαν συνεργασία μαζί του 2) Ο κατεξοχήν ευαίσθητος σε αυτά ΣΥΡΙΖΑ, εισάγει στον δημόσιο διάλογο την οικογενειακή ευθύνη, τη στιγμή που σύμπαν το πολιτικό προσωπικό και τα Media σεβάστηκαν αυτή την αρχή, όσον αφορά στο πρόσωπό του ηγέτη του 3) Με βάση το συγκεκριμένο σκεπτικό, αν στο μέλλον κάποιος από τους επιχειρηματίες που συνοδεύουν τον κ. Τσίπρα στα ταξίδια του (και όσο πιο πολλοί, τόσο πιο επιτυχημένο το ταξίδι), βρεθεί μπλεγμένος μετά από 15 χρόνια σε υποθέσεις που φέρουν σκιές, θα πρέπει να επιρριφθούν ευθύνες και στον κ. Τσίπρα που τον είχε μαζί του στο ταξίδι, ως μέλος της ομάδας των επιχειρηματιών. Όμως αυτός είναι ο λόγος που συνοδεύουν οι επιχειρηματίες τους πρωθυπουργούς. Για να κλείσουν δουλειές, ο καθένας στον τομέα του.
Επίσης το non paper θριαμβολογεί λέγοντας ότι η επιχειρηματολογία της ΝΔ (γιατί ξεχνά το ΠΑΣΟΚ;) στήθηκε στις ανησυχίες της ελληνικής πρεσβείας στο Ριάντ, ότι ο κ. Παπαδόπουλος δεν εκπροσωπεί αυθεντικά τη Σαουδική Αραβία, δεν μετέφερε την επίσημη θέση της χώρας αλλά τη θέση ενός έλληνα επίδοξου ενδιάμεσου, του Τζον Σφακιανάκη που επιθυμούσε (κατά την κυβέρνηση) να αναλάβει ως μεσάζοντας.
Εντοπίσαμε και χθες, ότι αν πρόκειται για αυτόν τον Σφακιανάκη, που μάλλον γι αυτόν πρόκειται (επικεφαλής στρατηγικής επενδύσεων στο ίδρυμα Mohammad & Abdullah Al-Subeaei Investment. Παράλληλα επικεφαλής οικονομολόγος του ερευνητικού τμήματος της Βρετανικής Σαουδικής Τράπεζας, ενώ συνεργαζόμενος με την Παγκόσμια Τράπεζα!) μάλλον η κυβέρνηση έκαψε μια δυνητική πηγή πληροφοριών και εκτιμήσεων σε ένα ζωτικό οικονομικό και γεωπολιτικό χώρο. Παράλληλα ευτέλισε όχι μόνο την πρεσβεία μας στην Σαουδική Αραβία, αλλά στον πλανήτη ολόκληρο.
Οι πρεσβευτές στις χώρες αποστολής τους, έρχονται σε επαφή με πρόσωπα που βρίσκονται σε ζωτικούς πολιτικούς και οικονομικούς κόμβους αποφάσεων, ώστε να έχουν πληροφόρηση την οποία διοχετεύουν στις αρμόδιες υπηρεσίες της χώρας. Μετά από την συμπεριφορά που επιφύλαξε η άπειρη παρέα του Μαξίμου, ποιος αξιόλογος άνθρωπος θα συνδράμει με πληροφορίες όποιον πρεσβευτή μας σε όποια χώρα; Άλλωστε το επίμαχο δεν είναι αν ο εν λόγω ήθελε να είναι μεσάζων, αλλά αν ο Παπαδόπουλος ήταν εκπρόσωπος.
Φυσικά και δεν ισχυριζόμαστε ότι διεπράχθη παρανομία, και ότι έχουν δίκιο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ (γράψαμε και χθες: Ο κ. Καμμένος στοχοποιείται αλλά έχει το τεκμήριο της αθωότητας). Απορία εκφράζουμε: Εφόσον δεν υπάρχει καμία σκιά στις κυβερνητικές δράσεις, γιατί δεν αποδέχεται την πρόταση Κουμουτσάκου για πρόσβαση σε όλα τα σχετικά έγγραφα, ανεξαρτήτως από τη διαβάθμισή τους, ώστε να λάμψει η αλήθεια; Στο κάτω κάτω, δεν ζητά και τα αμυντικά σχέδια της χώρας! Η… μεγαλοψυχία του να επιτρέψει μόνο στους επικεφαλής των ΚΟ να έχουν πρόσβαση στα έγγραφα, δύναται να κριθεί εκ του πονηρού, καθώς αποκλείει τους βουλευτές που εντρύφησαν στο θέμα και απέκτησαν ειδική γνώση.
