Του Σάκη Μουμτζή
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να παράγει γεγονότα για να βγαίνει από τα αδιέξοδα στα οποία τον οδηγεί η πολιτική του. Αλλά και αυτά τα νέα γεγονότα δημιουργούν νέα αδιέξοδα, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον κόμμα τοξικό. Έτσι βυθίζεται ολοένα και πιο πολύ.
Είναι λογικό να επιχειρήσει, μέσω της αναθεώρησης του Συντάγματος να αλλάξει την πολιτική ατζέντα. Ελάχιστα βέβαια τον ενδιαφέρει η αναθεώρηση αυτή καθ΄εαυτή. Ποτέ η ριζοσπαστική Αριστερά δεν ενδιαφέρθηκε για τους θεσμούς της φιλελεύθερης δημοκρατίας, αλλά τους χρησιμοποιεί για να ελέγξει το πολιτικό παιχνίδι. Στην προκειμένη περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξει, μέσα από μια σειρά προτάσεων με έντονο το αριστερό πρόσημο, να αναδείξει την χαμένη του φυσιογνωμία, ενώ παράλληλα θα θέσει μπροστά σε ιδεολογικά διλήμματα την Κεντροαριστερά.
Η Νέα Δημοκρατία τι θα πρέπει να κάνει; Πώς θα αντιμετωπίσει την πρόκληση της αναθεώρησης του Συντάγματος;
Η ουσία βρίσκεται στην πρόταση που έκανε στην κυβέρνηση το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα δύο μεγάλα κόμματα να ψηφίσουν το ένα τις προτάσεις του άλλου, ώστε μετά βεβαιότητος, η επόμενη βουλή να αποφασίσει ποια άρθρα του Συντάγματος θα αναθεωρηθούν. Δηλαδή, ουσιαστικά ο ελληνικός λαός με την ψήφο του, γνωρίζοντας τις προτάσεις των δύο μεγάλων κομμάτων θα λάβει την απόφαση. Είναι μια πρόταση βαθιά δημοκρατική και αποτελεσματική συγχρόνως, καθώς επί τέλους θα αναθεωρηθεί το Σύνταγμα.
Δηλαδή τι προτιμάμε; Π.χ. τα ιδιωτικά πανεπιστήμια να ιδρυθούν μετά από δέκα χρόνια ή άμεσα; Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών να αλλάξει τώρα ή αργότερα; Γιατί η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας σε αυτό αποβλέπει. Κάθε κόμμα υποβάλλει τις προτάσεις του ανάλογα με την κοσμοθεώρηση του, η παρούσα βουλή υπερψηφίζει με μεγάλη πλειοψηφία και τις δύο προτάσεις, και ο λαός με την ψήφο του δίνει την πλειοψηφία στο κόμμα που—εκτός όλων των άλλων—έχει καταθέσει προτάσεις που τον εκφράζουν.
Καθαρά πράγματα. Οποιαδήποτε άλλη διαδικασία θα φανερώνει πως η αναθεώρηση του Συντάγματος είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ προσχηματική, μια ακόμα τακτική κίνηση, χωρίς στρατηγικό προσανατολισμό.
Σε αυτήν την περίπτωση η Νέα Δημοκρατία τι πρέπει να κάνει; Θα είναι μεγάλο λάθος να συμμετάσχει σε μια συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος που θα έχει απλώς έναν προπαγανδιστικό χαρακτήρα. Θα είναι λάθος να νομιμοποιήσει με την παρουσία της μια, άνευ τελικού αποτελέσματος, διαδικασία. Θα είναι λάθος να βοηθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει την πολιτική ατζέντα, γιατί αυτός ακριβώς θα είναι ο σκοπός του.
Η στάση της Νέας Δημοκρατίας θα πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Ή ψηφίζουμε ο ένας τις προτάσεις του άλλου για να πραγματοποιηθεί επί τέλους η αναθεώρηση του Συντάγματος ή το κόμμα μας δεν συμμετέχει σε επικοινωνιακά παιχνιδάκια. Μια αναθεώρηση που δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί ποτέ, την «βουλιάζουμε».
Είναι ολοφάνερο πως κοινός τόπος μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να υπάρξει τόσο επί των αναθεωρητέων άρθρων, όσο και επί της ουσίας της αναθεώρησης. Τα δύο κόμματα εκπροσωπούν δύο διαφορετικούς κόσμους. Συνεπώς, αν πράγματι η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί την αναθεώρηση του Συντάγματος έχει μπροστά της την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας.
Take it or leave it.
ΥΓ.Το άρθρο 110 του Συντάγματος στα εδάφια 2,3,4, ορίζει πως για να αναθεωρηθεί ένα άρθρο απαιτούνται δύο ψηφοφορίες από δύο διαφορετικές βουλές. Στην πρώτη ψηφοφορία πρέπει να ψηφίσουν υπέρ τα 3/5 των βουλευτών, δις. Στην αμέσως επόμενη βουλή απαιτείται απόλυτη πλειοψηφία. Αν όμως στην πρώτη ψηφοφορία λάβει την απόλυτη πλειοψηφία, τότε στην νέα βουλή θα πρέπει να λάβει τα 3/5 των εδρών.
Φωτογραφία: Eurokinissi
