Τα χαρακώματα που αναζητά εναγωνίως η αντιπολίτευση να ανοίξει ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών αποτελούν ισχυρό δείγμα της απόστασης που τη χωρίζει από την εφαρμοσμένη πολιτική που ακολουθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Είτε με όρους επιβίωσης, είτε με όρους επιβεβαίωσης, τις στρατηγικές ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ με εκείνη που εφαρμόζει, ακόμη και με προσαρμογές, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας τις χωρίζει μια πολιτική άβυσσος.
Ακόμη και με το παράθυρο πολιτικού οξυγόνου που ενδεχομένως να αναζήτησαν τα επιτελεία σε Κουμουνδούρου και Χαριλάου Τρικούπη, μέσα από την υπόθεση Πατούλη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης καθιστά σαφές στους αντιπάλους του, ότι δεν διστάζει να προσθέσει ακόμη ένα κομμάτι στο πάζλ του εκσυγχρονισμού που αποτελεί το κυρίαρχο δόγμα για τη δεύτερη θητεία.
Δεν μπορεί δε, να υποβαθμιστεί ως αμελητέα η βαρύτητα της κίνησης του πρωθυπουργού να αλλάξει 69 ημέρες πριν από την αναμέτρηση της 8ης Οκτωβρίου το χρίσμα για την μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας. Για κάποιους αποτελεί μια φυσική προέκταση της εμβληματικής επιλογής να μην σπαταλήσει τις θέσεις ευθύνης στη διοικητική πυραμίδα της δημόσιας διοίκησης για ξεπληρώσει κομματικά γραμμάτια σε αποτυχημένους πολιτευτές.
Κι αυτή πρόκειται για μια ψηφίδα από το μωσαϊκό του ριζοσπαστικού εκσυγχρονισμού που εξελίσσεται στο σημείο αναφοράς για την διαρκώς αυξανόμενη επιρροή της Νέας Δημοκρατίας στην κοινωνία. Αυτή επιβεβαιώθηκε μέσα από την άμεση υλοποίηση του 50% των οικονομικών δεσμεύσεων του προεκλογικού προγράμματος του κόμματος αλλά και από την ιστορική αλλαγή με την στήριξη ευρύτατης πλειοψηφίας που αφορά στη διευκόλυνση της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού.
Σε αυτά τα ύψη μπαίνει από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο πήχης και για την τοπική αυτοδιοίκηση. Για τα πρόσωπα και τις πολιτικές που θα φέρουν κάθε μια από τις 13 Περιφέρειες στο επίπεδο των φιλόδοξων αναπτυξιακών σχεδίων που έχουν εκπονηθεί, έχουν παρουσιαστεί και θα πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή από την επόμενη ημέρα των εκλογών. Γι' αυτό και ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη Μυτιλήνη έστρεψε τους προβολείς στα χαρακτηριστικά των συνεργατών που αναζητάει στον πρώτο και στον δεύτερο βαθμό της αυτοδιοίκησης, ώστε μαζί με την κεντρική κυβέρνηση να κλωτσήσουν με μεγαλύτερη ταχύτητα το τενεκεδάκι των αλλαγών σε μεγαλύτερο μήκος από την αφετηρία που θα βρεθούν οι νέοι αιρετοί στις 8 Οκτωβρίου.
Ο κ. Μητσοτάκης με το παράδειγμα του Αλκιβιάδη Στεφανή ξεκαθάρισε ότι βασικό κριτήριο στις επιλογές που έγιναν ή διορθώθηκαν στην πορεία, ήταν πρόσωπα που δεν θα διστάζουν να φέρουν εις πέρας όποια αποστολή του ανατεθούν. Δεν είναι ασύνδετη με την πολιτική συγκυρία η ειδική μνεία στα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να διαθέτει οποιοσδήποτε διεκδικεί ένα σημαντικό δημόσιο αξίωμα. Υπερισχύουν οι αναφορές στην ευπρέπεια και τη διακριτικότητα που πρέπει να διακρίνουν αυτά τα πρόσωπα της αναφοράς για τους εν ενεργεία Περιφερειάρχες που αντιμετώπισαν με αξιοπρέπεια την απόφαση να μην στηριχθούν από το κόμμα για την επανεκλογή τους.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν κρύβει ότι σε αυτό το πρότυπο συνεργατών στηρίζεται κατά ένα μεγάλο βαθμό η επιτυχία σημαντικών πολιτικών με αναπτυξιακό και κοινωνικό αποτύπωμα για όλες τις τοπικές κοινωνίες. Ταυτοχρόνως όμως αποδεικνύει εν τοις πράγμασι στους πολιτικούς του αντιπάλους και με την απόφαση του για τον Γιώργο Πατούλη, ότι στην κάλπη του ερχόμενου Οκτωβρίου δεν έχει βάλει ως στόχο τα κομματικά οφέλη.
Δεν το χρειάζεται άλλωστε όπως υπενθύμισε σε όλα τα στρατόπεδα της αντιπολίτευσης, διότι η κυβέρνηση του, διαθέτει νωπή και ισχυρή εντολή. Ζητούμενο παραμείνει ποιος θα κάνει τη δουλειά, απέναντι στα προβλήματα που σε κεντρικό επίπεδο φαντάζουν μικρά, αλλά το μέγεθος τους είναι κατά πολύ μεγαλύτερο για τις τοπικές κοινωνίες.
