Είναι ο νέος ιδεασμός. Για να είσαι αριστερός πρέπει η χώρα σου να είναι προσπελάσιμη σε όποιον γουστάρει. Το πρόβλημα είναι πως δεν αποτελεί ιδεασμό μόνο μιας μικρής οργάνωσης. Είναι και της επίσημης κοινοβουλευτικής Αριστεράς.
Η πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Σακελλαροπούλου δέχτηκε επίθεση από τον εκπρόσωπο του κόμματος του Βαρουφάκη, επειδή έκανε δηλώσεις μπροστά στο τείχος του Έβρου:
«Η εικόνα αυτή της κας Σακελλαροπούλου μπροστά στον φράχτη του μίσους με τον οποίο κάποιοι, μαζί με τις παράνομες επαναπροωθήσεις και την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Αιγαίο, νομίζουν ότι χτίζουν την ασφάλεια του κάθε ευρωπαίου, είναι απλά αποκρουστική και ντροπιαστική», δήλωσε!
Και καλά, από το κόμμα του Γιάνη, ο οποίος με… ποιητική εφηβικότητα δήλωνε ότι «τα σύνορα των κρατών είναι πληγές στο πρόσωπο του πλανήτη», δεν έχει κανείς μεγάλες απαιτήσεις ωριμότητας.
Δικαιούται όμως να έχει από τον Νίκο Φίλη του ΣΥΡΙΖΑ, που διετέλεσε μέλος μιας κυβέρνησης η οποία διαχειρίστηκε τις τύχες της χώρας.
Πολύ ενοχλήθη ο πρώην υπουργός. Τον «λύπησε βαθύτατα» η επιλογή της Προέδρου της Δημοκρατίας να «τιμήσει» (τα εισαγωγικά του Φίλη), με την παρουσία της τον φράχτη του Έβρου. Αδυνατούμε (ο πληθυντικός του Φίλη) να αντιληφθούμε τους λόγους της επίσκεψής της και των δηλώσεών της με φόντο αυτό το τείχος.
Ο πρώην υπουργός δίνει και συμβουλές στην Πρόεδρο, λέγοντας ότι έπρεπε να μείνει μακριά από τον φράχτη τη μισανθρωπίας και των ανθρώπινων τραγωδιών, καθώς ο Έβρος και όλη η επικράτεια έχουν αρκετά μέρη πιο κατάλληλα για δηλώσεις απέναντι στον τουρκικό εθνικισμό και τις προκλήσεις Ερντογάν.
Ήταν ο ίδιος ο Φίλης που δήλωνε στα «Παραπολιτικά» στις 9 Μαρτίου για την περσινή προσπάθεια μαζικής εισόδου: «Στον Έβρο κατάπιαμε τη γλώσσα μας. Δεν υπερασπιστήκαμε τους μετανάστες».
«Φράχτης του μίσους, αποκρουστική και ντροπιαστική εικόνα» για τον εκπρόσωπο του ΜέΡΑ 25, «φράχτης μισανθρωπίας» για τον πρώην υπουργό. Και οι δύο δεν έχουν κατανοήσει ότι αυτό που συνέβη πέρυσι στον Έβρο δεν ήταν μια αυτόνομη κίνηση απελπισμένων ανθρώπων.
Ήταν μια υβριδική επίθεση του Ερντογάν να στείλει μέσα σε μια εβδομάδα εκατοντάδες χιλιάδες πεινασμένους ανθρώπους που δεν θα είχαν που την κεφαλήν κλίναι. Θα κατέρρεε κάθε διοικητική δομή στη Βόρεια Ελλάδα. Θα δημιουργείτο μια «buffer zone» και η χώρα θα γονάτιζε. Πολύ περισσότερο που τις ίδιες ημέρες άρχιζε η πανδημία του κορονοϊού. Ούτε ψύλλος στον κόρφο μας, δηλαδή.
Και όταν τους τα επισημαίνεις αυτά, είσαι εσύ ο ακροδεξιός, δεν είναι αυτοί οι ανόητοι!
Πάντως δεν θεωρούμε ότι αυτές οι απόψεις εκπηγάζουν από ιδεοληπτικό δογματισμό. Μπορεί να λανθάνουμε, αλλά πιστεύουμε ότι τείνουν στην καλλιέργεια προφίλ. Άλλωστε ο Φίλης μια χαρά αποδέχτηκε την εκπαραθύρωσή του από το υπουργείο χάριν του Πάνου και της Εκκλησίας, και βγαίνει τώρα να μιλάει για «εκκαθαρίσεις» (και αν υπάρχει απορία γιατί συχνά αναφερόμαστε στον Φίλη, η απάντηση είναι απλή: Γιατί αυτός κάνει δηλώσεις τόσο προκλητικά «ωραίες» και τροφοδοτούν την ειδησεογραφία).
Αλλά δεν είναι μόνο οι αριστεροί. Είναι και οι φιλελεύθεροι. Καθηγητής από την καλοβαλμένη θέση του σε ξακουστό ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο (δεν έχει σημασία το όνομα αφού πλέον δεν πολιτεύεται, αλλά υπήρξε υποψήφιος ευρωβουλευτής με το Ποτάμι, άρα ο λόγος του έχει πολιτική σήμανση), αρθρογραφεί και ξιφουλκεί υπέρ των καταγγελιών της Επιτρόπου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Ντούνια Μιγιάτοβιτς.
Η εν λόγω, Επίτροπος εκφράζει τις «ανησυχίες της» για τον τρόπο που η Ελλάδα μεταχειρίζεται τους μετανάστες. Για τις «παράνομες επαναπροωθήσεις» και κατηγορεί τις ελληνικές αρχές επειδή απορρίπτουν τις σχετικές καταγγελίες.
Ποιος κάνει τις καταγγελίες αυτές; Όχι η Frontex, την οποία άλλωστε κατηγορούν ότι κάνει στραβά μάτια, αλλά οι περίφημες ΜΚΟ. Ας όψεται ο πρώην υπουργός Μουζάλας που είχε δεχθεί να αναλάβουν οι ΜΚΟ το μέγιστο της μεταναστευτικής διαχείρισης, όπως το απαιτούσε η ΕΕ, επειδή δεν μας εμπιστευόταν!
Εν τω μεταξύ όλες αυτές οι κατηγορίες των ΜΚΟ είναι άνευ επωνύμων καταγγελιών. Ακουσαν, έμαθαν, τους είπαν (δεν βάζουμε βέβαια το χέρι στη φωτιά ότι κάποιες επαναπροωθήσεις μπορεί να έγιναν).
Όμως τι να κάνει η Ελλάδα; Χωρίς επαρκή ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, και με δικό της ανεπαρκέστατο προϋπολογισμό (καθώς πριν προλάβει να αναδυθεί από την επιβάρυνση των μνημονίων, χτυπήθηκε από το τσουνάμι του κορονοιού, και έκλεισε την οικονομία της), εγκαλείται γιατί δεν εξασφάλισε «ανθρώπινες συνθήκες» στους καταυλισμούς των μεταναστών, ή γιατί δεν δέχεται όποιον αποφασίσει να εισέλθει στη χώρα!
Και γιατί τα πυρά δεν στρέφονται στην ευαίσθητη Επίτροπο ή στους κατά καιρούς ευαίσθητους Ευρωπαίους, να δώσουν τη μάχη προκειμένου να υπάρξει ρύθμιση τέτοια που άμεσα να κατανέμονται οι μετανάστες στις ευρωπαϊκές χώρες, και να εξετάζεται εκεί η αίτηση ασύλου τους; Εάν αναλάμβαναν τέτοιες ευθύνες, τότε θα έβλεπαν πόσο «ανθρωπιστές» θα ήμασταν και πως δεν θα εμποδίζαμε κανέναν.
