Είπαν πολλοί ότι ενδεχομένως η «μεγάλη προσέλευση» ψηφοφόρων στις διαδικασίες εκλογής Προέδρου του Σύριζα είχε περιεχόμενο αποδοκιμασίας στην κυβέρνηση. Ίσως υπάρχει δόση αλήθειας, αλλά η ανάγνωση που δεν θέλησαν να κάνουν είναι ότι πήγαν να δείξουν «ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΑΡΤΑ» στο όλον Σύριζα που θα έλεγε και ο Τσακαλώτος.
Έτσι οδηγήθηκαν να εναποθέσουν τις ελπίδες τους, όχι σε μια άχρωμη με εκφορά λόγου σαν από Τεχνητή Νοημοσύνη, όχι σε έναν αριστερό μαρξιστή όργανο πειθήνιο της τρόικας όταν ήρθε η ώρα, όχι σε έναν αμετάκλητα καταδικασμένο 13-0, όχι σε έναν αγωνιστή της αριστεράς προερχόμενο από το κόμμα που λοιδορήθηκε όσο τίποτα άλλο από τους Συριζαίους.
Αλλά σε έναν φανταχτερό εισοδιστή, μέχρι πρότινος υποστηρικτική του Μητσοτάκη, που τους γέμισε ελπίδα ότι μπορεί να νικήσει το Μητσοτάκη. Η οποία, ως γνωστόν, πεθαίνει τελευταία.
Η σίγουρη επικράτηση του ωραίου χαμόγελου, επισημοποιεί το θάνατο του Σύριζα όπως τον ξέραμε, την υπογραφή του οποίου είχε βάλει ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας που παρέδωσε ένα κόμμα χωρίς δομές, χωρίς σοβαρή αντιπολιτευτική δράση, χωρίς νέα στελέχη με νέες ιδέες, χωρίς ερείσματα στην κοινωνία, αλλά γεμάτο με εχθροπάθεια, με δολοφονίες χαρακτήρων, με διχαστικό λόγο, με άγνοια των διεθνών συσχετισμών, με εμφανή αδυναμία κατανόησης των οικονομικών μεγεθών.
Δεν με ενδιαφέρει να αναλωθώ σε σενάρια, ποιος είναι από πίσω, ποιος τον υποστηρίζει, ποια είναι τα συμφέροντα κλπ. Εμείς στον κόσμο των αγορών κεφαλαίου, είμαστε συνηθισμένοι σε αυτά. Πιστώνω στον Κασσελάκη ότι τόλμησε να ποντάρει στο τεράστιο ΚΕΝΟ αυτού του πολιτικού μορφώματος, προτάσσοντας ακόμα και με αοριστολογίες το αστραφτερό του πρόσωπο.
Δεδομένου ότι ξεκινά με στυλοβάτες τον γίγαντα Πολάκη και τον 13-0 Παππά, προς το παρόν συμφωνώ με την άποψη του φίλου από το Χ (Twitter) : «Μόλις έπαψε να κόβει εισιτήρια το τσίρκο, άλλαξε κλόουν». Αλλά το μικρόβιο της πολιτικής ανάλυσης με οδηγεί στο να περιμένω τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες. Πολύ πιθανό σε παράφραση να αναγεννηθεί το ρηθέν του Γέρου της Δημοκρατίας «Εγίναμε η χλεύη των ηττημένων».
(*) Δώστε βάση:
Η επιθετική εξαγορά (Ηostile takeover) επιτρέπει σε μια εταιρεία να αποκτήσει μια άλλη της οποίας η διοίκηση δεν το επιθυμεί. Η εξαγορά θεωρείται επιθετική αν το Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας-στόχου απορρίψει την προσφορά, αλλά ο αγοραστής (bidder) εξακολουθεί να την επιδιώκει κάνοντας προσφορά απευθείας στους μετόχους προκειμένου να τους πείσει να πουλήσουν τις μετοχές τους.
Εναλλακτικά, μπορεί να αγοράζει κρυφά μετοχές της εταιρείας-στόχου στο Χρηματιστήριο για να αποκτήσει έλεγχο στο διοικητικό συμβούλιο ώστε να εγκρίνει την εξαγορά.
Αποτέλεσμα της εχθρικής εξαγοράς μπορεί να είναι η αποχώρηση βασικών στελεχών που θα έχουν ως αποτέλεσμα την έστω και προσωρινή πτώση της αγοραίας αξίας (τιμή μετοχής) της εταιρείας-στόχου.
Επίσης, λόγω του ότι στην επιθετική εξαγορά η εταιρεία-αγοραστής δεν έχει πρόσβαση στα χρηματοοικονομικά στοιχεία και στις λογιστικές καταστάσεις της εταιρείας στόχου, μπορεί να προκύψουν έξοδα ή να υπάρχουν κρυφά κόστη τα οποία τελικά να καταστήσουν την εξαγορά ζημιογόνα ή μη συμφέρουσα.
