Του Γιάννη Σιδέρη
Ευτυχείς όσοι επιστρατεύουν το χιούμορ για να ξορκίσουν τις γκρίζες όψεις της πραγματικότητας, αλλά αποτελεί ερώτημα αν αυτό συνάδει με τις απαντήσεις που επιστρατεύει η κυβέρνηση για δημοσιεύματα που ενδέχεται να είναι ψευδή ή υπερβολικά (και τα οποία δεν είναι). Πολύ περισσότερο όταν η 11μηνη κυβερνητική πορεία έχει προσκρούσει στα αναχώματα των δανειστών και έχει διαψευσθεί πολλάκις.
Χθες κυβερνητικές πηγές επιστράτευσαν την σκωπτική ειρωνεία για να απαντήσουν σε δημοσιεύματα τα οποία δεν είναι αποκυήματα φαντασίας. Αυτά επικαλούνταν πληροφορίες από τους «θεσμούς», και ανέφεραν ότι ο προϋπολογισμός δεν βγαίνει, και πως θα χρειαστεί λήψη επιπρόσθετων μέτρων 3 δις ευρώ για το για το 2016, και έως 6-7 δισ. μέχρι το 18, ενώ ακόμη βρίσκεται εν εκκρεμότητι η υποδόση του 1 δισ...
Η σαρκαστική κυβερνητική απάντηση έλεγε: «Πριν από δεκαπέντε ημέρες η κυβέρνηση θα έκοβε κατά 40% τις συντάξεις, ενώ δεν μιλούσε ο Τσίπρας με τον Παππά. Στο ενδιάμεσο η Ε.Ε. έβγαλε τη χώρα από τη Σένγκεν, ενώ, πλέον είναι στα μαχαίρια ο Χουλιαράκης με τον Τσακαλώτο. Σήμερα γράφουν ότι η κυβέρνηση θα πάρει μέτρα από 2,4 δισ. έως 7 δισ. ευρώ, ανάλογα με τα συμφέροντα που εξυπηρετούν τα συγκεκριμένα μέσα που παρουσιάζουν το θέμα. Είμαστε περίεργοι για το τι θα γράφουν μεθαύριο».
Επειδή όλα αυτά αφορούν ζωές πολιτών, και κατά τεκμήριο εκείνων τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να προστατεύσει από την «μνημονιακή λαίλαπα» (αυτό χωρίς καμιά ειρωνεία, αλλά οι προθέσεις σκέτες δεν δικαιώνουν…), μήπως η κυβέρνηση θα έπρεπε να απαντήσει στα δημοσιεύματα αυτά με αριθμούς, που είναι πειστικότεροι του σαρκασμού;
Άλλωστε, και κυρίως, σημασία δεν έχει «το τι θα γράφουν τα Μέσα αύριο», αλλά κατά πόσο η κυβέρνηση με τις διαψευσθείσες δηλώσεις της κατά καιρούς, κάνει τις νέες διαψεύσεις να ηχούν κενές περιεχομένου; Η κυβερνητική πολιτική έχει τόσο υπονομεύσει εαυτόν και τις διακηρύξεις της, που δεν δικαιούνται να σαρκάζει δημοσιεύματα τα οποία ήταν επώνυμα και έφεραν την υπογραφή δοκιμασμένων οικονομικών συντακτών.
Η προϊστορία εκθέτει
Όταν το μνημόνιο που θα σκιζόταν, δεν σκίστηκε... όταν ο ΕΝΦΙΑ (που προσέλκυσε και νεοδημοκράτες ψηφοφόρους) δεν καταργήθηκε... όταν το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης (για το οποίο είχαν βρεθεί, εκ των ουκ άνευ οι απαραίτητοι πόροι, και το οποίο ήταν εσωτερική υπόθεση και δεν έπεφτε λόγος στους δανειστές), σκίστηκε και τις σελίδες του τις σκόρπισε ο άνεμος των μνημονιακών πολιτικών... όταν τα 14 αεροδρόμια, που ξεπουλιούνταν από τους προηγούμενους ξενοκίνητους ολετήρες, και δεν θα ξεπουλιούνταν επί των ημερών της πατριωτικής ημών κυβέρνησης, αλλά τελικά πουλήθηκαν (με πόνο ψυχής του κ. Σπίρτζη!)... όταν τα κόκκινα δάνεια δεν θα παραδίδονταν στα διεθνή κοράκια, αλλά ανάγκα και οι αριστεροί ριζοσπάστες πείθονται, και τα παραδίδουν... όταν ο Γιάνης, υπό την εποπτεία υποτίθεται του πρωθυπουργού, δήλωνε το πρωί στο BBC ότι θα κλείσουν οι τράπεζες, ενώ μια ώρα πριν ανακοινωθεί το κλείσιμο, το διέψευσε (και όσοι το είχαν αναπαράγει δημοσιογραφικά ήταν απλώς τσιράκια των δανειστών που διέσπειραν ψευδείς ειδήσεις) αλλά τελικά μια ώρα μετά τη διάψευση τις έκλεισε... όταν ο ίδιος Γιάνης -μαθαίνουμε τώρα από το ντοκιμαντέρ του Πολ Μέησον- το ήξερε από μέρες ότι θα κλείσουν, και είχε μάλιστα χαρακτηρίσει το ενδεχόμενο γεγονός ως Αρμαγεδδώνα… όταν εκείνη την εποχή ο ίδιος ο κ. πρωθυπουργός διαβεβαίωνε για την ευτυχή πορεία της χώρας, (όσοι είχαν προβληματισμούς ήταν μνημονιακά φερέφωνα), ενώ ο ίδιος κάνει αυτοκριτική λέγοντας ότι χάσαμε χρόνο και δυνάμεις και στεγνώσαμε από ρευστό... όταν το «παράλληλο πρόγραμμα», που ήταν το σχέδιο για την Ελλάδα κατά τον αντιπρόεδρο κ. Δραγασάκη, πήρε την άγουσα για το ψυγείο... όταν... όταν… υπάρχουν τόσα πολλά «όταν», τόσες έμπρακτες διαψεύσεις, που έχουν αποδυναμώσει τον κυβερνητικό λόγο...
Λογοδοτεί στο λαό
Θα πρέπει μάλλον να χαμηλώσουν οι χαριεντισμοί και να απαντάει επί της ουσίας στα δημοσιεύματα, έστω και αν -υποθέσουμε ότι- αυτά είναι κακόβουλα και υποβολιμαία.
Να υπενθυμίσουμε την μεταμέλεια ενός εκ των βασικότατων υπουργών της κυβέρνησης Παπανδρέου, που κάπου εκεί στα τελευταία της -και αφού ήταν εμφανές πως ο λαός είχε στραφεί εναντίον της- εκμυστηρευόταν σε πηγαδάκι δημοσιογράφων, σε διάδρομο της Βουλής: «Κάναμε λάθος που δεν είπαμε από την αρχή στο λαό την αλήθεια, ότι η κατάσταση δεν θα εξομαλυνθεί σε ένα - ενάμισι χρόνο. Το κάναμε για να μην πέσει η μαζική ψυχολογία, αλλά αυτή έπεσε χειρότερα αφενός με τις αλλεπάλληλες διαψεύσεις. Κι έτσι χάσαμε και την λαϊκή εμπιστοσύνη - η εκφρασθείσα μεταμέλεια απόλυτα αληθινή, θα μπορούσε να λειτουργήσει και παραδειγματικά στο κυβερνητικό επιτελείο...
Ούτως ή άλλως και τα ανωτέρω δημοσιεύματα να μην έχουν βάση, είναι δεδομένο πως πριν όλοι μας βγούμε στο «μεταμνημονιακό ξέφωτο», που θα έλεγε και ο πρωθυπουργός, έχουμε να περάσουμε σκληρές διαβάσεις όπως το ασφαλιστικό (στο οποίο μετά την εμπειρία του «παράλληλου» η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να επιβάλει μονομερή αύξηση στις εργοδοτικές εισφορές), το δημοσιονομικό, το φορολογικό, στην αξιολόγηση, την ρύθμιση του χρέους (όταν και αν), για να βγούμε στο ξέφωτο της ποσοτικής χαλάρωσης και να αναπνεύσουμε.
Ως τότε μόνο η ειλικρίνεια σώζει την κυβέρνηση...
ΥΓ1: Η κυβέρνηση σκληραίνει σταδιακά την στάση της σε όποιον της υπενθυμίζει τις υποχρεώσεις της.
ΥΓ2: Σαφώς λογοδοτεί στον λαό και όχι στα ΜΜΕ. Στα ΜΜΕ όμως πρέπει να εξηγεί ώστε να ενημερώνεται ο λαός!
