Προχθές έγινε μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση - όπως πάντα - του Κύκλου Ιδεών με θέμα «Σύνταγμα και εκλογές». Σε αυτήν συμμετείχαν μεταξύ άλλων, εκτός από τον οικοδεσπότη Β. Βενιζέλο, και οι κύριοι Κατρούγκαλος και Γεραπετρίτης.
Ο κ. Γ. Κατρούγκαλος για να υποστηρίξει τη θέση του πως δύναται το δεύτερο και το τρίτο κόμμα να σχηματίσουν κυβέρνηση, αναφέρθηκε στις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951.
Σε αυτές τις εκλογές, που διεξήχθησαν, όπως και οι εκλογές της 5ης Μαρτίου 1950 με το σύστημα της απλής αναλογικής, ο Ελληνικός Συναγερμός του Αλέξανδρου Παπάγου έλαβε 36,53% και 114 έδρες, η ΕΠΕΚ του Νικολάου Πλαστήρα 23,49% και 74 έδρες, το Κόμμα Φιλελευθέρων του Σοφοκλή Βενιζέλου 19,04% και 57 έδρες, η ΕΔΑ 10,57% και 10 έδρες, το άλλοτε κραταιό Λαϊκό Κόμμα καταποντίστηκε στο 6,66% και 2 έδρες, ενώ τέλος το κόμμα του Αλέξανδρου Μπαλτατζή έλαβε 1,23% και μια έδρα.
Η Βουλή διέθετε τότε 258 έδρες και όποιο κόμμα είχε 130 έδρες, είχε και τη δεδηλωμένη.
Τα δύο κεντρώα κόμματα, κατόπιν συνεννοήσεων που διήρκεσαν συνολικά περίπου δύο μήνες, συμφώνησαν να σχηματίσουν κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Νικόλαο Πλαστήρα και αντιπρόεδρο της κυβέρνησης τον Σοφοκλή Βενιζέλο, αφήνοντας το πρώτο κόμμα, τον Ελληνικό Συναγερμό στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Μέχρις εδώ τα πράγματα είναι όπως ακριβώς τα περιέγραψε ο κ. Γ. Κατρούγκαλος. Αυτό που δεν είπε ο κ. Κατρούγκαλος είναι τι έγινε στη συνέχεια.
Η κυβέρνηση των δύο κεντρώων κομμάτων κυβέρνησε μόλις ένα χρόνο γιατί κατέρρευσε λόγω διαφωνιών των δύο κυβερνητικών εταίρων. Οι εκλογές που προκηρύχθηκαν, για τις 16 Νοεμβρίου 1952, διεξήχθησαν με το πλειοψηφικό σύστημα και ο Ελληνικός Συναγερμός θριάμβευσε με το θηριώδες 49,22%, ενώ ΕΠΕΚ και Κόμμα Φιλελευθέρων έλαβαν 34,22%.
Κυβέρνηση του Κέντρου ξανασχηματίστηκε μετά από 11 ακριβώς χρόνια, τον Νοέμβριο του 1963 υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου, ο οποίος στις εκλογές της 16ης Νοεμβρίου 1952 είχε συμπαραταχθεί και εκλεγεί με τον Ελληνικό Συναγερμό.
Το πολιτικό δια ταύτα της συγκυβέρνησης των «ηττημένων» της 9ης Σεπτεμβρίου έχει δύο σκέλη.
Πρώτον, ο κυβερνητικός συνασπισμός κατέρρευσε μέσα σε ένα χρόνο και δεύτερον, στις επόμενες εκλογές θριάμβευσε ο νικητής των προηγούμενων εκλογών, που δεν μπόρεσε να σχηματίσει κυβέρνηση λόγω της απλής αναλογικής.
Σημειωτέον, πως οι πρώτες εκλογές μετά τον Εμφύλιο πόλεμο που διεξήχθησαν στις 5 Μαρτίου 1950 και αυτές με την απλή αναλογική, έδωσαν από την ίδια Βουλή πέντε (5) διαφορετικές κυβερνήσεις.
Ο ίδιος ο Νικόλαος Πλαστήρας επειδή αντιλήφθηκε τις καταστροφικές συνέπειες της απλής αναλογικής, συναίνεσε στην πρόταση του Αλέξανδρου Παπάγου και έτσι άλλαξε ο εκλογικός νόμος. Όπως είπε στον Παπάγο, «όποιος κερδίσει, κυβερνά».
Προφανώς, ολόκληρη η αλήθεια δε συνέφερε πολιτικά στον κ. Γ. Κατρούγκαλο. Και μόνο το γεγονός ότι ανέτρεξε στις εκλογές που διεξήχθησαν πριν από 72 χρόνια, φανερώνει τα αδιέξοδα της πρότασης που υποστηρίζει.
Το ζητούμενο στην άποψη για μια κυβέρνηση των «ηττημένων» δεν είναι συνταγματικό - θεσμικό. Είναι πολιτικό. Και ο κ. Κατρούγκαλος και οι ποικιλόχρωμοι ομοϊδεάτες του, επί του συγκεκριμένου θέματος, ας δουν την κατάληξη και τις συνέπειες του ιστορικού παραδείγματος στο οποίο αναφέρθηκε ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ.
