Ο ΣΥΡΙΖΑ πασχίζει να βρει πολιτικά δεκανίκια και να αναζωογονήσει τα ερείσματα του στην κοινωνία. Γαντζώνεται άγαρμπα από οποιαδήποτε διαμαρτυρία θα του δώσει λίγο «οξυγόνο», για να ανταπεξέλθει στην πολιτική «ασφυξία» που του επέβαλε η λαϊκή ετυμηγορία της 25ης Ιουνίου.
Υψώνει ξανά τα «φλάμπουρα» κατά της υπουργού Πολιτισμού και στοχοποιεί την υπουργό Πολιτισμού, δήθεν γιατί η απόφαση της Λίνας Μενδώνη με την οποία ανακαλείται η παραχώρηση του ιδιόκτητου κτιρίου προς το Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων, είναι εκδικητική.
Από το «πολιτμπιρό» του ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να «ζυγίσουν» καλύτερα τη νέα στοχοποίηση της υπουργού Πολιτισμού που δεν περιορίστηκε στις επιθετικές κορώνες εναντίον της. Το «δηλητήριο» που διαχύθηκε και διακινήθηκε από τα τρολ της γνωστής υπόγας, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για να ανασηκωθεί η γνωστή πολιτική «σκόνη» για το δημοκρατικό έρμα της κυβέρνησης, είναι απόδειξη του ανερμάτιστου τρόπου ενός όχλου που παριστάνει έναν πολιτικό φορέα που βρίσκεται σε τροχιά ανασυγκρότησης.
Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν διερωτήθηκαν αλλά ούτε και αναζήτησαν περισσότερα στοιχεία για την αποδοχή της συγκεκριμένης απόφασης. Άλλωστε πάνω από την αναχρονιστική ενέργεια της συγκεκριμένης συντεχνίας, ανοίγει εδώ και δεκαετίες τώρα η πολιτική «ομπρέλα» και του ΣΥΡΙΖΑ. Η προσφορά της Λίνας Μενδώνη στην αρχαιολογία δεν αμφισβητείται διακομματικά αλλά και κοινωνικά. Στον αντίποδα όμως υπάρχει και η δράση των αρχαιολόγων που έγινε διαχρονικά «εργαλείο» για να φαλκιδευτούν επενδυτικά σχέδια και να ακυρωθούν δεκάδες projects.
Η ακύρωση του καλοκαιρινού party των δικαιωματιστών στο roof garden για την τραγωδία στην Πύλο, έγινε πολιτικό σύνθημα για τη δημοκρατική καταπάτηση την οποία δρομολόγησε το υπουργείο Πολιτισμού. Ουδείς εξ’αυτών έσκουζε ή σκούζει για την αδιανόητη εμπορευματοποίηση στην οποία είχε επιδοθεί το σωματείο με την ενοικίαση έναντι τιμήματος ενός χώρου που της είχε παραχωρηθεί. Ουδείς εξ΄αυτών δεν εξεμάνη όπως για την υποτιθέμενη προσβολή στις αρχές του πολιτεύματος που προκαλεί η απόφαση της Λίνας Μενδώνη και για την προπαγάνδα με την οποία η χώρα και τα εντεταλμένα όργανα της κατασυκοφαντούνται εδώ και μήνες για το έγκλημα των εγκληματικών δικτύων των διακινητών στην Πύλο. Την ίδια προπαγάνδα άλλωστε αναπαρήγαγαν εντός και εκτός Ελλάδος, στελέχη, βουλευτές ακόμη και η τότε ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Οι δε ευρωβουλευτές του συντεταγμένα υποστήριξαν τη συστηματική προσπάθεια να παρουσιαστούν οι άνδρες και οι γυναίκες του ελληνικού Λιμενικού Σώματος ως δολοφόνοι που έπνιξαν ανθρώπους στη θάλασσα.
Τα ίδια στελέχη που κέρδισαν τη διεθνή αναγνώριση διασώζωντας παραπάνω από μισό εκατομμύριο ανθρώπους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Αιγαίου. Σε αυτή την ανθελληνική προσπάθεια στοιχήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του. Με αυτές τις λέξεις διέβαλλαν την Ελληνική Ακτοφυλακή και τους ανθρώπους της, με αυτό το «κατηγορητήριο» επιχείρησαν να βλάψουν τη διεθνή εικόνα της χώρας, συντασσόμενοι με τα πολιτικά άκρα που θέλησαν να εκμεταλλευτούν την τραγωδία της Πύλου για να αφεθούν τα σύνορα της Ευρώπης ανέλεγκτα και στην ουσία να καταστραφεί η ευρωπαϊκή ενοποίηση. Αυτό το φλερτ άλλωστε με τις ενέργειες που ξεπερνούν το όριο της εθνικής μειοδοσίας, την Κυριακή είχε την «επέτειο» του. Πριν από έναν χρόνο στον ΣΥΡΙΖΑ κραύγαζαν για το ανήλικο κορίτσι, από την ομάδα των 38 παράτυπων μεταναστών, που είχαν προσγειωθεί στη νησίδα στον Έβρο, έχανε τη ζωή του από τσίμπημα σκορπιού.
Για να υπερισχύσει ο μύθος, οι θεομπαίκτες του ΣΥΡΙΖΑ, είχαν εκμεταλλευτεί ακόμη και τη γιορτή της Παναγίας, βαφτίζοντας Μαρία το ανήλικο κορίτσι που δεν υπήρχε. Άλλωστε η μητέρα της που έγινε πρωτοσέλιδο στον φιλοσυριζαϊικό τύπο και σύμβολο της ανθελληνικών επιθέσεων, αποδείχθηκε μια ινφλουένσερ που κάνει ντόλτσε βίτα στη Γερμανία. Ίσως, γι’αυτήν την παράσταση θα έπρεπε να παραχωρηθεί η ταράτσα του κτιρίου του υπουργείου Πολιτισμού ή τουλάχιστον η Επίδαυρος. Παρότι η τραγωδία δεν είναι αρχαία.
