Του Σάκη Μουμτζή
Μόλις προχθές μια 17χρονη Ισραηλινή έχασε την ζωή της από βόμβα που τοποθέτησαν Παλαιστίνιοι σε οικισμό του Ισραήλ. Στο ίδιο περιστατικό τραυματίστηκαν σοβαρά άλλοι δύο νέοι.
Πριν από λίγες ημέρες ένας πατέρας με τα δύο παιδιά του δέχθηκε επίθεση από Άραβες σε έναν άλλον οικισμό.
Ενώ, στις 10 Αυγούστου τέσσερις πάνοπλοι –μέχρι και αντιαρματικές ρουκέτες είχαν— Παλαιστίνιοι αντάρτες επιχείρησαν να εισέλθουν στο Ισραήλ από την Γάζα και σκοτώθηκαν από τους Ισραηλινούς στρατιώτες.
Δεν αναφέρομαι στην, σχεδόν καθημερινή, εκτόξευση ρουκετών από την Λωρίδα της Γάζας προς κατοικημένες περιοχές του Ισραήλ. Μάλιστα, την περίοδο που εμείς ήμασταν απασχολημένοι με τα προεκλογικά μας—στις αρχές Μαΐου—μέσα σε δύο ημέρες εκτοξεύτηκαν από την Γάζα 600 ρουκέτες, με αποτέλεσμα να φονευθούν τρεις Ισραηλινοί πολίτες.
Ξέρετε πότε μαθαίνουμε τι συμβαίνει στην νότια γειτονιά μας; Όταν το Κράτος του Ισραήλ προχωρεί σε αντίποινα για τις επιθέσεις που δέχεται. Τότε ξεσηκώνονται οι αγανακτισμένες ψυχούλες των αριστερούληδων. Τότε μιλούν για το αίμα που κυλά.
Είναι αλήθεια—και το έχω γράψει πολλές φορές—πως το Ισραήλ είναι ένα πολύ σοβαρό κράτος. Ένα κράτος που υπερασπίζεται την υπόσταση του και την ασφάλεια των πολιτών του.
Το έχει αποδείξει πλειστάκις από την ημέρα της ίδρυσης του, στις 14 Μαΐου 1948, καθώς τρεις φορές αντεπεξήλθε νικηφόρα στις επιθέσεις σχεδόν όλων των στρατών του Αραβικού κόσμου, που απέβλεπαν όχι στην απόσπαση εδαφών του, αλλά στην εξαφάνιση του από τον χάρτη.
Και ως γνωστόν την ειρήνη την υπαγορεύουν και την καθορίζουν οι νικητές.
Είναι αλήθεια πως στην Ελλάδα είχαμε ένα ισχυρό αντισημιτικό ρεύμα, που την κατάλληλη χρονική στιγμή, στην δεκαετία του 80, πήρε την έκφραση του σε μια πρωτοφανή υποστήριξη προς τους Παλαιστινίους. Η Ελλάδα τότε ήταν η μοναδική χώρα στον κόσμο που μιλούσε για «Αραβικό έθνος», την στιγμή που οι Άραβες αλληλοεξοντώνονταν.
Να υπενθυμίσω στον αναγνώστη πως οι Παλαιστίνιοι που έπεσαν νεκροί από αραβικές σφαίρες είναι πολλαπλάσιοι από αυτούς που σκοτώθηκαν από τους Ισραηλινούς. Ιορδανοί, Σύροι, Κουβεϊτιανοί σκότωσαν δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους το 1970, το 1975- 1976 και το 1991, αντίστοιχα.
Από το 2010 το κλίμα στις Ελληνοϊσραηλινές σχέσεις άλλαξε θεαματικά. Η κυβέρνηση του Γ.Α.Παπανδρέου «έσπασε» μιαν αρνητική παράδοση και άρχισε να διαμορφώνει ένα θετικό πλαίσιο στις σχέσεις των δύο κρατών, που το συνέχισαν και το διεύρυναν οι κυβερνήσεις Σαμαρά και Τσίπρα.
Έτσι οι άριστες Ελληνοϊσραηλινές σχέσεις έχουν προσλάβει στρατηγικό χαρακτήρα για την εξωτερική μας πολιτική. Αποτελούν μάλιστα την βάση της τετραμερούς συνεργασίας με Κύπρο και Αίγυπτο.
Το πιο ενθαρρυντικό είναι πως στην βάση της Ελληνικής κοινωνίας έχει αρχίσει και αναπτύσσεται—έστω καθυστερημένα—ένα φιλοϊσραηλινό ρεύμα. Ίσως οι επισκέψεις εκατοντάδων χιλιάδων Ισραηλιτών στην Θεσσαλονίκη, ίσως οι επενδύσεις που πραγματοποιούν Ισραηλινοί επενδυτές στην πατρίδα μας, ίσως τέλος η εχθρότητα του Ισραήλ με την Τουρκία, διαμορφώνουν αυτό το φιλικό προς το Ισραήλ κλίμα.
Τέλος, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως η γειτονιά μας είναι πολύ μικρή και κουβαλά πολλές εντάσεις, επικίνδυνες για την πατρίδα μας. Έτσι, ένας ισχυρός γείτονας θα πρέπει να είναι συγχρόνως και ένας καλός φίλος μας.
