Κ. Κατσαφάδος: Η κυβέρνηση καταδικάζει τον Πειραιά σε αργό θάνατο

Ερώτηση για την πρόθεση του Υπουργείου Πολιτισμού να κηρύξει τον Πειραιά ως συνολικό αρχαιολογικό χώρο κατέθεσε ο βουλευτής της ΝΔ, Κώστας Κατσαφάδος, τονίζοντας πως με αυτή την απόφαση η κυβέρνηση καταδικάζει την πόλη σε αργό θάνατο.

Ο κ. Κατσαφάδος τονίζει πως για άλλη μια φορά η κυβέρνηση αγνοεί προκλητικά τους φορείς και τους θεσμούς της πόλης. «Αποφάσισε και διέταξε, χωρίς κανέναν διάλογο, να χαρακτηρίσει την πόλη, συνολικά, ως αρχαιολογικό χώρο. [...] Καμία επένδυση, κανένα αναπτυξιακό έργο, καμία αξιοποίηση περιουσίας των πολιτών δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί, εάν γίνει πράξη αυτό το σχέδιο, που αποφασίστηκε στα κρυφά και για λόγους ιδεοληψίας. Να γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να συναινέσουμε στην καταδίκη της πόλης του Πειραιά. Ήδη κατέθεσα σχετική Ερώτηση στο Κοινοβούλιο και θα στηρίξω με κάθε τρόπο τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης και όλων των θεσμικών οργάνων».

Ο Βουλευτής Πειραιά στην ερώτησή του ρωτά την αρμόδια Υπουργό:

1. Ποια είναι η αναγκαιότητα και ο σκοπός της κήρυξης /οριοθέτησης του χώρου, δεδομένου ότι στην περιοχή των δήμων υφίστανται ήδη κηρυγμένοι αρχαιολογικοί χώροι και μνημεία όλων των περιόδων και επομένως το ΥΠΠΟΑ ήδη έχει τη θεσμική αρμοδιότητα να ασκεί προληπτικό έλεγχο σε όλες τις εργασίες σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 10 του νόμου 3028/ 2002;

2. Ποια είναι τα αναμενόμενα οφέλη στην οικονομική κοινωνική πολιτιστική και τουριστική ζωή της πόλης;

3. Ποια νέα ανασκαφικά ή άλλα δεδομένα προέκυψαν το τελευταίο διάστημα, ώστε να δικαιολογούν την κήρυξη ως αρχαιολογικού χώρου μιας περιοχής με έκταση περίπου 11.500 στρεμμάτων;

4. Υπάρχει τοπογραφικό διάγραμμα, όπως προβλέπεται από το άρθρο 12 παρ. 1 του νόμου 3028/2002; Στο εν λόγω διάγραμμα σημειώνονται ή πιθανολογούνται νέα αρχαιολογικά δεδομένα;

5. Στην περιοχή του Δήμου Πειραιά υφίστανται ήδη πάνω από 100 νεότερα μνημεία τα περισσότερα εκ των οποίων σε ερειπιώδη κατάσταση. Πώς το ΥΠΠΟΑ, ενώ αδυνατεί να παρέμβει για να διευθετήσει το θέμα των νεότερων μνημείων (ετοιμορροπία, απαλλοτριώσεις κτλ) διευρύνει και ενισχύει το καθεστώς αυστηρής προστασίας;

6. Τι πρόκειται να γίνει με δεκάδες χρήσεις που δεν μπορούν να συνεχίσουν να υφίστανται και να ασκούνται; Θα περάσουμε σε μία γκρίζα ζώνη ελαστικής ερμηνείας του νόμου ή θα τεθεί ζήτημα απομάκρυνσης, αφού δεν θα είναι συμβατές με το χαρακτήρα του αρχαιολογικού χώρου;