Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Με τον Αλέξη Τσίπρα να έχει συμβιβαστεί, όπως απέδειξε η πρόσφατη συνέντευξή του στον Αντέννα, με την ιδέα της ήττας στις επερχόμενες εθνικές εκλογές, μία άλλη ανησυχία μοιάζει να παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις στο Μέγαρο Μαξίμου. Πρόκειται για τον φόβο περί της επίτευξης από την πλευρά της ΝΔ αυτοδυναμίας, κάτι που αυτομάτως θα σημάνει την αρχή ενός «καθαρού» μονοπατιού τεσσάρων ετών για τον Κυριάκο Μητσοτάκη στη διακυβέρνηση της χώρας.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι ο παράγοντας «απόλυτη πλειοψηφία» για την αξιωματική αντιπολίτευση αποτελεί έναν από τους βασικούς λόγους που θα καθορίσουν τελικά τον χρόνο των εκλογών. Ο κ.Τσίπρας δηλαδή, ανάμεσα στα στοιχεία που θα σταθμίσει για να στήσει τις εθνικές κάλπες, θα είναι και το πότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει τις περισσότερες πιθανότητες να «κόψει» το δρόμο προς την αυτοδυναμία στον κ.Μητσοτάκη , από την στιγμή μάλιστα που σύμφωνα πάντα με τις δημοσκοπήσεις, η πρωτιά για την ΝΔ είναι περίπου προδιαγεγραμμένη.
Στο συγκεκριμένο σκεπτικό ασφαλώς και ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι εφόσον στις επερχόμενες κάλπες δεν επιτευχθεί αυτοδυναμία και παράλληλα καταγραφούν ποσοστά που δε θα βοηθούν στην συγκρότηση κυβέρνησης, τότε οι μεθεπόμενες εκλογές θα διεξαχθούν με απλή αναλογική , σε ένα εντελώς διαφορετικό σκηνικό.
Λιγότερο λοιπόν από 40 μέρες πριν από τις ευρωπαϊκές εκλογές και με τις εθνικές να προσδιορίζονται για το φθινόπωρο αλλά κανείς να μην είναι βέβαιος για τίποτα, τα ευρήματα που συνεχίζουν να φτάνουν στα κομματικά επιτελεία από έρευνες κοινής γνώμης δείχνουν να μην έχουν σημαντικές αλλαγές κυρίως ως προς το ποιοτικό τους σκέλος.
Μεγάλη πληγή για τον ΣΥΡΙΖΑ παραμένει η συσπείρωση , όπου φαίνεται πως φτάνει στα όρια που μπορεί να προσεγγίσει στις επερχόμενες εκλογές.
Σύμφωνα με όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει περίπου το ? των ψηφοφόρων του Σεπτεμβρίου του 2015. Οι τελευταίοι που σε ορισμένες ερωτήσεις φτάνουν ακόμη και το 40% δηλώνουν με κάθε τρόπο ότι δεν προτίθενται να εμπιστευτούν για τρίτη φορά τον κ. Τσίπρα. Με άλλα λόγια το κυβερνών κόμμα δε δείχνει να έχει άλλες δεξαμενές εισροών δεδομένου ότι οι υπόλοιποι ψηφοφόροι του τον έχουν εγκαταλείψει οριστικά, ενώ ελάχιστες είναι και οι μετακινήσεις ψηφοφόρων που φαίνεται να μπορεί να προσελκύσει από άλλα κόμματα. Την ίδια ώρα η ΝΔ δείχνει να μπορεί να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο την εκλογική της επιρροή, κυρίως γιατί μπορεί να αυξήσει τις εισροές που έχει από όλα τα άλλα κόμματα.
Επιπλέον η αξιωματική αντιπολίτευση διαθέτει μία ακόμα «ξεχασμένη» από πολλούς δεξαμενή που είναι όμως ικανή αν αφυπνιστεί να αλλάξει τα δεδομένα και να σπρώξει τον κ.Μητσοτάκη στην επίτευξη της απόλυτης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Πρόκειται για τους ψηφοφόρους που απείχαν στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις και την είχαν αποδεδειγμένα στηρίξει στο παρελθόν.
Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 για παράδειγμα ψήφισαν 800.000 λιγότεροι ψηφοφόροι σε σύγκριση με τον Ιανουάριο του ίδιου έτους εξαιτίας και του συστήματος (λίστα) που διενεργήθηκαν οι συγκεκριμένες εκλογές. Ιδού λοιπόν «πεδίον δόξης λαμπρόν» για την αξιωματική αντιπολίτευση προκειμένου να ανοίξει περαιτέρω την ψαλίδα από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και για να κατακτήσει τον στόχο της αυτοδυναμίας.
Κρίσιμη λεπτομέρεια για τις προσεχείς εξελίξεις: Οι πολίτες που επιστρέφουν στις κάλπες για να ψηφίσουν μετά από περίοδο αποχής, σπάνια το κάνουν για να ανανεώσουν τη θητεία μιας κυβέρνησης. Επιστρέφουν γιατί θέλουν να γίνουν μέρος μίας ευρύτερης αλλαγής...
