Του Γιάννη Σιδέρη
Ο ερασιτεχνισμός στην πολιτική έχει και τα… θετικά του. Δια στόματος Μουζάλα, έχουμε 22 χιλιάδες πρόσφυγες/μετανάστες και ως τον άλλο μήνα ενδέχεται να φτάσουν τις 50-70 χιλιάδες (και φυσικά οι κυβερνητικοί υπολογισμοί είναι κατά πολύ μετριοπαθείς). Ο υπουργός, επειδή προφανώς είναι οπαδός της θεωρίας του «ουδέν κακόν αμιγές καλού», ή της μεταμοντέρνας προτροπής «σκέψου θετικά» - διείδε και τη θετική πλευρά των πραγμάτων: «Δεν είναι τραγικό το να κηρυχθεί η χώρα σε έκτακτη ανάγκη -είπε - γιατί αυτό μπορεί να σου να λύσει τα χέρια για προσλήψεις»!
Επειδή ο υπουργός είναι σοβαρός άνθρωπος, ασχέτως καταλληλότητας για το συγκεκριμένο υπουργείο, το επιχείρημά του δείχνει ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε βέρτιγκο. Είναι αμήχανη έως τρομαγμένη από το μέγεθος του προβλήματος, δεν γνωρίζει - και εν πολλοίς δικαιολογημένα - πώς να το διαχειριστεί, και φυσικά τρομάζει με τις αντιδράσεις που θα προκαλέσουν στα σχέδιά της για κατανομή των προσφύγων/μεταναστών σε όλη την επικράτεια.
Ο κ. Μουζάλας στο MEGA, διέψευσε τις πληροφορίες για 120 στρατόπεδα σε όλη την χώρα, και φρόντισε να καθησυχάσει τους έλληνες ότι θα «Είναι χώροι έκτακτης ανάγκης. Ο πληθυσμός να μην φοβηθεί ότι θα παραμείνουν εκεί μόνιμα».
Ωστόσο τον διαψεύδει ο «σύντροφός» του, υπουργός Ναυτιλίας Δ. Δρίτσας, ο οποίος στον ΣΚΑΙ δήλωσε ότι «Εφόσον δεν υπάρξει ευρωπαϊκή λύση ο καλύτερος τρόπος για να αντεπεξέλθουμε, χωρίς να σταματάμε τις προσπάθειες σε διπλωματικό επίπεδο, είναι η ισοκατανομή των βαρών σε όλη τη χώρα».
Φυσικά οι προβολείς γοητεύουν, η τηλεόραση - την οποία κατά τα άλλα καταγγέλλουν αενάως - ασκεί θελκτική επίδραση και δεν φείδονται όσον αφορά στην παρουσία τους. Δυο υπουργοί με αποκλίνουσες απόψεις, άρα φανερά χωρίς να είναι μέτοχοι κάποιου συγκεκριμένου σχεδίου - πέραν ίσως κάποιων γενικών σκέψεων του πρωθυπουργού - βγαίνουν στα κανάλια, σκορπούν ανησυχία, αντιφάσκουν μεταξύ τους, και πωλούν με το αζημίωτο ανθρωπισμό, καλώντας τους πολίτες «να μη φοβηθούν» με την επέκταση καταυλισμών σε όλη την Ελλάδα.
Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης θέλει αναπροσανατολισμό του κράτους
Η κήρυξη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, προβλέπεται από τους σχετικούς νόμους, αλλά δεν είναι «παίξε γέλασε», γιατί δεν είναι αυτοματοποιημένο «μάνιουαλ». Απαιτεί αναπροσανατολισμό της δράσης όλου του στενού και ευρύτερου κρατικού μηχανισμού, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κάθε κλίμακας, δημιουργία εθελοντικών οργανώσεων, ενεργοποίηση του λαού.
Ο παρών σχεδιασμός είναι προσανατολισμένος για την αντιμετώπιση πιο «παραδοσιακών» εκτάκτων περιπτώσεων (σεισμών, πυρκαγιών, και γενικώς κάθε είδους καταστροφών –τεχνολογικών , βιολογικών, χημικών, επιδημιών κλπ) αλλά δεν θα μπορούσε κατά τον σχεδιασμό του, να προβλέψει μία τέτοια κατάσταση σαν την πρωτόγνωρη που βιώνουμε.
Οι υπουργοί αντί δημοσίων σχέσεων και προβολής, έχουν απόλυτη υποχρέωση να σκύψουν επειγόντως στα σχέδια έκτακτης ανάγκης, να τα επικαιροποιήσουν, να τα προσαρμόσουν στην δραματικότητα της παρούσας κατάστασης, την οποία ούτως ή άλλως θα βιώσουμε και μάλιστα μακροπρόθεσμα. Και να φύγουν οι πρόσφυγες θα μας μείνουν οι μετανάστες. Για να φύγουν - που δεν θα φύγουν όλοι, αφού παράλληλα θα έρχονται άλλοι - θα χρειαστούν δεκαετίες.
Τα ανοιχτά σύνορα
Υπάρχει η διατυπωμένη ρήση ότι οι μετανάστες είναι σαν το νερό. Και να κλείσει μια ροή θα γλιστρήσουν από άλλη. Σαφώς, αλλά είναι άλλο να κλείσει ένα ποτάμι και να διαφύγουν ρυάκια. Η αναφορά γίνεται επειδή, επιθετικά, ο ΣΥΡΙΖΑ αποποιείται κάθε ευθύνη για το άνοιγμα των συνόρων, αφού οι πρόσφυγες/μετανάστες ούτως ή άλλως θα έρχονταν.
Φυσικά η στήλη δεν αναφέρεται επ΄ ουδενί στους πρόσφυγες (και τη δυστυχία την οποία τους επέφερε - μην ξεχνιόμαστε- η επέμβαση της Δύσης, η οποία τώρα αποποιείται τις ευθύνες της), αλλά στους μετανάστες. Δεν είναι ανθρωπισμός να ανοίγεις τα σύνορα γιατί αυτό λειτουργεί υποκινητικά, και στο τέλος δεν θα έρθουν κάποιες δεκάδες χιλιάδες, αλλά εκατοντάδες χιλιάδες, ίσως και εκατομμύρια. Που θα φάνε, που θα κοιμηθούν, που θα δουλέψουν, πως θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι; Σε αυτά τα ερωτήματα δεν υφίσταται εύκολη απάντηση.
Η υπενθύμιση γίνεται επειδή θέλουν να ξεχνούν ότι στις αρχές Μαρτίου του '15, είδε το φως της δημοσιότητας έγγραφο συνεργάτιδας της κας Τασίας Χριστοδουλοπούλου (της κας Σπαθανά), που έδινε εντολή να ανοίξουν τα σύνορα. Ο αρμόδιος υπουργός κ. Πανούσης ορκιζόταν ότι δεν ήξερε τίποτα και το χαρακτήρισε προβοκάτσια, ενώ ο πρόεδρος της Ένωσης Συνοριοφυλάκων Παναγιώτης Χαρέλας, προειδοποιούσε στο ΒΗΜΑ FM «θα δημιουργηθούν έντονα μεταναστευτικά κύματα στη χώρα μας».
Αλλά προείχε ο εντυπωσιοθηρικός ανθρωπισμός ομού μετά της διεθνιστικής αφελείας. Τα έντονα μεταναστευτικά κύματα είναι εδώ.
Καλά ξεμπερδέματα...
