Του Γιάννη Σιδέρη
Δεν είναι μόνο ασχετοσύνη, όπως στην αρχή ερμηνεύονταν τα θεσμικά τους παραστρατήματα. Είναι πολιτική άποψη επικυριαρχίας επί των θεσμών και του κράτους.
Η υφυπουργός Μακεδονίας Θράκης Ελευθερία Χατζηγεωργίου, μπορεί να ήταν… ελεύθερο και αυθόρμητο πνεύμα, όταν περπατούσε στους «δρόμους της Γένοβας και της Πράγας και σε πολλούς άλλους κινηματικούς σταθμούς ανά την υφήλιο», κατά τη δική της βιογραφική εξιστόρηση, αλλά υπήρξε και διευθύντρια του πολιτικού Γραφείου του κυβερνητικού εκπρόσωπος κ. Τζανακόπουλου.
Ως εκ τούτου γνωρίζει τις θεσμικές υποχρεώσεις που απορρέουν από τη νομή κρατικών θέσεων. Ωστόσο ξεπέρασε, επέλεξε «μόνη» της τους 40 επιχειρηματίες (εκ των 70 που είχαν δηλώσει πρόθεση συμμετοχής), για να συνοδεύσουν τον Πρωθυπουργό στα Σκόπια. Αντιθέτως περιφρόνησε τα θεσμικά όργανα των επιχειρηματιών.
Και επειδή δεν είναι στη διακριτική ευχέρεια ενός υφυπουργού τα κριτήρια επιλογής επιχειρηματιών – συνοδών του Πρωθυπουργού σε ταξίδι στο εξωτερικό, αυτά εκπορεύονται από το Μαξίμου.
Η αυθαίρετη επιλογή στοχεύει στο να ορίσει «δικούς μας» επιχειρηματίες, καθώς και να δημιουργήσει σχίσμα μεταξύ του επιχειρηματικού κόσμου (της βόρειας μεγαλούπολης … του «πρώτου μέρους»). Παράλληλα εκπέμπει το μήνυμα στους φορείς, όπως το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης, για το «ποιος είναι το αφεντικό».
Η υφυπουργός επιτέθηκε και στον πρόεδρο του ΕΕΘ, γιατί το επιμελητήριο ως συλλογικός εκφραστής των επιχειρηματιών είχε αποφασίσει να μην συμμετάσχει σε καμία δράση που θα σχετίζεται με τη γειτονική χώρα, κατηγορώντας τον ότι ο ίδιος δραστηριοποιείται σε αυτή, ενώ τον αποκάλεσε και πατριδοκάπηλο!
Ο τελευταίος της εξήγησε το αυτονόητο, ότι άλλο η προσωπική δράση και άλλο η απόφαση ενός συλλογικού οργάνου. Της επέστησε δε την προσοχή ότι τα πολιτικά πρόσωπα οφείλουν να σέβονται τις απόψεις των φορέων της κοινωνίας. Στο τέλος την «έσφαξε» λέγοντας ότι μοχθεί στην αγορά επί 40 χρόνια και θλίβεται μπροστά σε τέτοιες συμπεριφορές από άτομα «που δεν έχουν κάποια δράση να παρουσιάσουν, εκτός από τα κομματικά τους ένσημα»!
Οι ενέργειες της υφυπουργού και η (πρωτοφανής) διαμάχη που ξέσπασε, επισκίασαν και το μήνυμα του Πρωθυπουργού στους επιχειρηματίες, ότι η Συμφωνία των Πρεσπών θα ευνοήσει την επιχειρηματικότητα. Το επιχείρημα φυσικά είναι έωλο και προσχηματικό, γιατί η διείσδυση των ελληνικών επιχειρήσεων και οι εμπορικές σχέσεις υπήρχαν ανεξαρτήτως της διευθέτησης (όχι επίλυσης) του ονοματολογικού.
Η πρωθυπουργική πομπή στα Σκόπια θα είναι απλώς ένα επικοινωνιακό χάπενινγκ, προκειμένου να αιτιολογήσει τα – ανύπαρκτα – θετικά της συμφωνίας.
Η ατμόσφαιρα ούτως ή άλλως ήταν βεβαρημένη από τις αποκαλύψεις Ζάεφ ότι είπε «ναι» στην ονομασία επειδή η ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε μακεδονική ταυτότητα και μακεδονική γλώσσα. Επιβεβαίωσε επίσης το γνωστό, ότι ο κ. Τσίπρας είχε δεχθεί τη Μακεδονία του Ίλιντεν –για να θυμίσει τη… διπλωματική δεινότητα με την οποία διαπραγματεύτηκε η κυβέρνηση!
Έτσι κι αλλιώς οι παρουσίες του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη διεξάγονται πάντα υπό βαριά ατμόσφαιρα τελευταία. Και χθες σιδηρόφρακτος, αποστειρωμένος από την συνάφεια με τον λαό, αποκομμένος από την πόλη με τοίχο από κλούβες της αστυνομίας, βρέθηκε στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο, για να στηρίξει τον υποψήφιο Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Χρ. Γιαννούλη.
Στην ομιλία του, πάλι με παραμορφωτικά γυαλιά και αγενή σοφιστεία, καταχώρησε όσους αντιδρούν στην συμφωνία, στις δυνάμεις της πατριδοκαπηλίας, του φόβου, του μίσους, της μισαλλοδοξίας – δηλαδή χαρακτήρισε έτσι το 70-75% του λαού!
Θεωρείται έξυπνος, εξπέρ του τακτικισμού (αν και μετά τον Σεπτέμβρη του '15, όλα ανάποδα του πάνε). Ο καθηγητής Αλιβιζάτος δήλωσε ότι πιάνει πουλιά στον αέρα και ο Παπανδρέου τον χαρακτήρισε χαρισματικό!
Πόσο από όλα αυτά είναι ένας άνθρωπος που βρίζει το λαό που τον ανέδειξε Πρωθυπουργό, επειδή δεν συμφωνεί με μια επιλογή του η οποία βρίσκεται εκτός εθνικής γραμμής; Και η οποία επιπροσθέτως πλήγωσε την εθνική του ευαισθησία και αξιοπρέπεια, τιτρώσκοντας συνάμα και την εθνική του ταυτότητα; (αυτό που ο ίδιος ο λαός της βορείου Ελλάδας θεωρεί ως ταυτότητα).
Και οι δύο, Πρωθυπουργός και Υφυπουργός, το μόνο που έκαναν χθες ήταν να βρίζουν όσους διαφωνούν μαζί τους. Από το 2011 αυτό κάνουν. Αυτό ξέρουν, παρασύροντας και τους οπαδούς τους.
Νομίζουμε ότι αυτό παρατράβηξε. Και κούρασε πολύ!
Όταν θα αρχίσουν να ακούνε μαζικά τη λέξη «προδότες» (που ως τώρα ακούνε από ειδικό κοινό) ως αντίποινα από αυτούς που βρίζουν, τότε θα καταλάβουν τι έκαναν, αλλά θα είναι αργά – και για τους ίδιους. Μίσος μεταξύ κομματικών βάσεων έχει να δημιουργηθεί από τον καιρό του εμφυλίου (Η θεωρούμενη ως «διαίρεση» των μπλε και πράσινων καφενείων τις δεκαετίες 70 -80, ήταν απλώς κοινωνικές δικτυώσεις και συσσωματώσεις μεταξύ ομοϊδεατών, όχι περιχαρακώσεις μίσους).
Τους συμφέρει να συνέλθουν - αν βέβαια μπορούν και αν ξέρουν άλλο τρόπο πολιτικής αντιπαράθεσης.
