Ο πολιτικός τουρίστας Στέφανος Κασσελάκης, δεν ήξερε και πολλά για το κυπριακό. Απόδειξη ότι σε ανύποπτο χρόνο χαρακτήρισε το ψευδοκράτος των κατεχόμενων ως «κρατίδιο». Έτσι είναι ο μόνος Έλληνας που αναγνώρισε στο ψευδοκράτος διεθνή νομική υπόσταση και αναγνώριση!
Και δεν επρόκειτο περί φραστικού ολισθήματος. Επρόκειτο περί παχυλής άγνοιας. Τώρα μάλλον έμαθε ότι στην Κύπρο υπάρχουν αγνοούμενοι. Και θέλησε να το εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά με έναν σπαραξιδιάρικο τρόπο, παρεμβαίνοντας παράλληλα με έμμεσο τρόπο στα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ! Νόμισε ότι με ένα σμπάρο θα πετύχαινε δυο τρυγόνια!
Με ανάρτησή του απευθυνόμενος προς τον «αγαπητό Νίκο» (Ανδρουλάκη) τον συνεχάρη για την «εξαιρετική πρωτοβουλία του» να συναντήσει στη Λεμεσό την γυναίκα - σύμβολο της κυπριακής τραγωδίας, Χαρίτα Μάντολες (η Μάντολες έχασε 18 μέλη της οικογένειας της στην τουρκική εισβολή στην Κερύνεια, και έκτοτε αφιερώθηκε στον αγώνα για τους αγνοούμενους).
Ο Κασσελάκης ως άπειρος πρωτάρης ανήγγειλε στον Ανδρουλάκη ότι το θέμα των αγνοούμενων θα τεθεί από το κόμμα του στο Ευρωκοινοβούλιο τις επόμενες ημέρες, και τον κάλεσε να θέσει το θέμα στους ευρωσοσιαλιστές γιατί «οι Κύπριοι αγνοούμενοι είναι ευρωπαίοι πολίτες και η Ευρώπη δεν μπορεί να σιωπά»!
Καλώς τονε κι ας άργησε!
Ο Ανδρουλάκης απάντησε στον επίσης «αγαπητό Στέφανο» ότι ήδη ως ευρωβουλευτής και μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, συμμετείχε στην προετοιμασία ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2015, μαζί με άλλους συναδέλφους του, επί του συγκεκριμένου ζητήματος.
Επί πλέον τον ενημερώνει ότι «κάθε χρόνο καταθέταμε τροπολογίες, ώστε να διασφαλίζουμε ότι στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Τουρκία, θα υπάρχει ανελλιπώς ρητή αναφορά προς την τουρκική πλευρά να αναλάβει τις ευθύνες της και να επιτρέψει στην Επιτροπή Αγνοουμένων να συνεχίσει το έργο της».
Τέλος, του γνωστοποιεί ότι «πετύχαμε και την αύξηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων προς τη Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων (ΔΕΑ)» για να συνεχίσει το έργο της.
Αυτά δεν τα ήξερε ο Κασσελάκης. Νόμισε ότι έβγαλε λαγό από το καπέλο και θα ήταν ο πρώτος ευαίσθητος – ευκαιρίας δοθείσης της συμπλήρωσης 50 χρόνων από την εισβολή – που θα έθετε θέμα αγνοουμένων της τουρκικής εισβολής στο Ευρωκοινοβούλιο.
Και πώς να τα μάθει αυτά ώστε να μην εκτίθεται; Από ποιον; Ο υπερδραστήριος ευρωβουλευτής του Κώστας Αρβανίτης, κατανάλωνε στο ευρωκοινοβούλιο κάθε ικμάδα της δύναμής του για να καταγγέλλει τη χώρα του σχετικά με τη μικρή Μαρία του Έβρου, το ναυάγιο στα διεθνή ύδατα, γνωστό και ως «ναυάγιο της Πύλου», καθώς και τα καταγγελλόμενα push backs...
Αυτά ως προς το σκέλος των αγνοουμένων. Όμως, η παρέμβαση Κασσελάκη είχε και την πτυχή της ανοίκειας παρέμβασης στα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ – αντίστοιχη με εκείνη του Κυρανάκη της ΝΔ που είπε: «Προτιμούμε να μείνει ο Ανδρουλάκης στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ».
Από πότε ο Ανδρουλάκης έγινε για τον Στέφανο ο «αγαπητός Νίκος»; Από πότε έπαψε να είναι «εκβιαζόμενος» από τον Μητσοτάκη, όπως χυδαία υποστήριζε προεκλογικά ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ;
Και πως είναι σίγουρος ο Κασσελάκης θα εξακολουθήσει να είναι πρόεδρος και μετά τις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ στις αρχές Οκτωβρίου, ώστε να συντονίσουν κοινές δράσεις;
Αυτή τη στιγμή ο Ανδρουλάκης τυπικά εξακολουθεί να είναι αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, αλλά ο χρόνος είναι πολιτικά νεκρός. Κατ΄ ουσίαν ο Ανδρουλάκης είναι ένας εκ των 8 υποψηφίων.
Και όπως το ΠΑΣΟΚ τήρησε κόσμια ουδετερότητα στην ταραχώδη διαδικασία ανάδειξης προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και των μετέπειτα διασπάσεών του, το ίδιο οφείλουν να κάνουν όλοι οι εκτός.
Πέραν του γεγονότος, βέβαια, ότι η φιλοφρονητική ανταπόδοση του Ανδρουλάκη «αγαπητέ Στέφανε», έκανε κακό στον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Τροφοδότησε ενστικτώδεις αρνητικές αντιδράσεις στους εναπομείναντες του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου…
