Ο Κωνσταντίνος ανακηρύχθηκε βασιλιάς το 1964. Η βασιλεία του πέρασε από χίλια κύματα. Τον Δεκέμβριο του 1974 ύστερα από τη χούντα των συνταγματαρχών και την αποκατάσταση της δημοκρατίας ο Κωνσταντίνος κηρύχθηκε έκπτωτος, μετά από το δημοψήφισμα υπέρ της προεδρευομένης Δημοκρατίας.
Ο Κωνσταντίνος ήταν λοιπόν αρχηγός του Ελληνικού κράτους. Με δεδομένο ότι το πολιτειακό ζήτημα έχει λήξει εδώ και σχεδόν 50 έτη, δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος για τη δημοκρατία, αν η κυβέρνηση αποφασίσει το αυτονόητο που είναι να ταφεί ο Κωνσταντίνος με τιμές αρχηγού κράτους και με δημόσια δαπάνη.
Η Ελληνική Δημοκρατία δεν μπορεί να είναι ούτε φοβική, ούτε μίζερη. Είναι δυνατή, είναι ώριμη και θα πρέπει να χειριστεί την κηδεία του εκλιπόντος με έναν τρόπο που αρμόζει σε μια σύγχρονη και ελεύθερη δυτική δημοκρατία. Οι διαδικασίες που θα ακολουθηθούν από τις τιμές αρχηγού κράτους, την εκπροσώπηση της κυβέρνησης, μέχρι την άφιξη και υποδοχή των μελών από τους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης, αποτελούν μια ακόμα χρυσή ευκαιρία για να φανεί πως η Ελλάδα, έχει αφήσει πίσω της οτιδήποτε την απομακρύνει από τις δυτικές ελεύθερες δημοκρατίες.
Ελπίζουμε σε αυτό το μήκος κύματος να σταθεί και η αντιπολίτευση και να μην προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί πολιτικά την κηδεία του Κωνσταντίνου, όπως είχε γίνει το 1981 όταν είχε κηδευτεί η Φρειδερίκη δίπλα στον σύζυγο της Παύλο στο Τατόι. Και μάλιστα εν όψει των εκλογών του Οκτωβρίου 1981, η αντιπολίτευση του Ανδρέα Παπανδρέου είχε σηκώσει τους τόνους προκαλώντας έντονη πολιτική διένεξη με την τότε κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλλη.
Η Ελλάδα του 2023 είναι ισχυρή, ανοικτή και δημοκρατική, πορευόμενη στο μέλλον δίχως φοβικά σύνδρομα και στερεότυπα. Δεν έχει κανέναν λόγο να αποφύγει την πραγματικότητα, που λέει πως ο Κωνσταντίνος ήταν αρχηγός του Ελληνικού Κράτους και επομένως πρέπει να ταφεί με τις αντίστοιχες τιμές.
