Του Γιάννη Τρουπή
Προφανώς και όποιος περίμενε από τον Εμμανουέλ Μακρόν να βγει δημοσίως στον προαύλιο χώρο του Προεδρικού Μεγάρου στο Παρίσι και να πει ένα μεγάλο “ναι” στην μείωση των ελληνικών πλεονασμάτων μάλλον δεν γνωρίζει καλά το τί σημαίνει πολιτική.
Προφανώς και όποιος από την άλλη πλευρά περίμενε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην πρώτη του επίσκεψη στο εξωτερικό (εξαιρουμένης της επίσκεψης στην Κύπρο) μετά την εκλογή στην πρωθυπουργία, θα προχωρήσει στην υποβολή του συγκεκριμένου αιτήματος προς τους εταίρους σε αυτή την χρονική συγκυρία τότε δεν αντιλαμβάνεται το πώς γίνονται αυτές οι κινήσεις σε διεθνές επίπεδο.
Η ουσία πάντως είναι ότι όποιος είχε την δυνανότητα να δει από κοντά τον Κυριάκο Μητσοτάκη μετά την συνάντηση με τον Γάλλο πρόεδρο τότε θα μπορούσε να καταλάβει ότι το πρώτο... βήμα έγινε χωρίς αυτό να σημαίνει πάντως ότι όλα έχουν μπει στη θέση τους.
Για την ελληνική κυβέρνηση η μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων είναι κεντρικός στόχος της τετραετίας. Κάτι όμως το οποίο δεν πρόκειται να χαραμιστεί έτσι απλά στο βωμό κάποιου πρόσκαιρου πολιτικού οφέλους.
Οπως μεταφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές η συνάντηση στο Ελιζέ πήγε τόσο καλά όσο θα μπορούσε να πάει. Η επιτυχία μάλιστα ακόμα και σε σημειολογικό επίπεδο κρύβεται σε ένα στοιχείο το οποίο δεν έγινε ευρέως γνωστό. Παρότι η συνάντηση των δύο αντιπροσωπειών άρχισε καθυστερημένα εξαιτίας του τετ α τετ του κ.Μακρόν με τον Βρετανό πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον , η συνολική παρουσία του κ.Μητσοτάκη στο προεδρικό μέγαρο της Γαλλίας κράτησε λίγο παραπάνω από 90 λεπτά.
Είναι κάτι που μπορεί να μην λέει πολλά ως προς την ουσία όμως σε τέτοιες περιπτώσεις λεπτομέρειες αυτού του είδουε είναι ενδεικτικές του ενδιαφέροντος του Γάλλου προέδρου για τα ελληνικά θέματα.
Είναι σαφές ότι Ελλάδα και Γαλλία έχουν βρει κοινούς κώδικες επικοινωνίες , οι οποίοι μπορούν να οδηγήσουν και στο “ναι” του κ.Μακρόν όταν το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης φτάσει στους εταίρους μέσα από την οδό της ανάπτυξης. Σε μία ευρωπαική οικονομία που, όπως όλα δείχνουν, ετοιμάζεται να εισέλθει σε ύφεση οι αντιυφεσιακές πολιτικές μοιάζουν να φέρνουν πιο κοντά τις δύο χώρες ως ασπίδα σε όλα αυτά που μπορεί να έρχονται σε ευρωπαικό επίπεδο . Η ελληνική πλευρά μάλιστα δεν κρύβει την άποψη ότι η καλύτερη άμυνα στην ύφεση είναι η μείωση των πλεονασμάτων.
Ολα τα παραπάνω βεβαίως προυποθέτουν την ανάκτηση της αξιοπιστίας και την προσήλωση στις μεταρρυθμίσεις , δύο κομμάτια που ο Κυριάκος Μητσοτάκης τα χαρακτηρίζει αναγκαία για να συμπληρωθεί το παζλ.
Σε κάθε περίπτωση τα αποτελέσματα των Παρισίων θα παίξουν ρόλο και στην επερχόμενη συνάντηση του Βερολίνου όπου ο κ.Μητσοτάκης θα βρεθεί ενώπιος ενωπίω με την κυρία Μέρκελ, η οποία πάντως δεν θυμίζει την παντοδύναμη καγκελάριο των περασμένων ετών.
