Η δυσάρεστη διαδικασία αποπομπής του κ. Αντώνη Σαμαρά από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας ολοκληρώθηκε τυπικά χθες το απόγευμα με την ομόφωνη απόφαση της Επιτροπής Δεοντολογίας. Πλέον ως ανεξάρτητος βουλευτής κέρδισε την ελευθερία που επιδίωκε συστηματικά, να πετροβολάει την παράταξη που τον ανέδειξε πρόεδρο και πρωθυπουργό και να αναμετράται καθημερινά με τις φήμες για τις προθέσεις, τις επιδιώξεις και τους πραγματικούς σκοπούς του. Πρώτος εκείνος κατέστησε τις φήμες, το κυνήγι μαγισσών και προδοτών, τη δίκη προθέσεων, σαθρό υπόβαθρο μιας δυσνόητης πολιτικής στάσης και συμπεριφοράς.
Έκανε όσα έκανε, όλους αυτούς τους τελευταίους μήνες, αψυχολόγητα, υπακούοντας στην παρόρμηση ενός πολιτικού κοτζαμπασισμού που απαιτεί να τον ξεχωρίζουν, να τον εξευμενίζουν και τελικά να τον υπηρετούν;
Ξύπνησε έτσι ξαφνικά μετά από σχεδόν έξι χρόνια ο κοιμισμένος θυμός για μια υπόσχεση που ίσως αθετήθηκε το 2019, όπως υποστηρίζουν όσοι αναζητούν έστω και απίθανη και απίστευτη δικαιολογία;
Έφτασε στο ακραίο σημείο να αμφισβητεί ακόμη και τον πατριωτισμό αλλά και τα αναφαίρετα δικαιώματα ενός πρωθυπουργού, επειδή η κανονικότητα δεν ήταν ποτέ σε αυτή τη χώρα η ευκαιρία προκειμένου να ικανοποιούνται χωρίς αντιρρήσεις οι απαιτήσεις διάφορων οικονομικών «προεστών»;
Αργά ή γρήγορα θα προκύψουν οι απαντήσεις για το τι ωθούσε τον Αντώνη Σαμαρά και που θα καταλήξει.
Θα μείνει στα ορεινά της Βουλής ως ένας σιωπηλός ανεξάρτητος βουλευτής που θα καταψηφίζει την κυβέρνηση και η ψήφος του θα προσμετράται στην αντιπολίτευση. Θα αξιοποιεί το προνόμιό του, ως πρώην πρωθυπουργός να καταφέρεται κατά του Κ. Μητσοτάκη και να τον χειροκροτούν ο Νίκος Παππάς, ο Δ. Νατσιός, ή ο Β.Στίγκας των Σπαρτιατών.
Θα φτιάξει νέο κόμμα. Θεωρείται ως ένα εντελώς απονενοημένο βήμα αφού και οι στενότεροι πολιτικοί του φίλοι δεν δείχνουν πρόθυμοι όχι να τον ακολουθήσουν αλλά ούτε καν να τον δικαιολογήσουν. Επιπλέον, όταν άφθαρτος, φέρελπις και τολμηρός πριν από τρεις δεκαετίες έφτιαξε την Πολιτική Άνοιξη, το κόμμα του 4,88% έσβησε κοινοβουλευτικά στο άψε σβήσε. Αλλά και η ΝΔ υπό την ηγεσία του, πέτυχε επίσης τη χειρότερη εκλογική επίδοση της το 2015.
Τελευταία επιλογή είναι να θέσει υπό την αιγίδα του το κόμμα της κυρίας Λατινοπούλου, η οποία του έκανε τη… μεγάλη τιμή να τον προτείνει ως πρόεδρο Δημοκρατίας μαζί με τον Κ. Καραμανλή. Και οι… φήμες λένε ότι μπορεί να του προτείνει να είναι ο επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της «Φωνής Λογικής».
Ό,τι κι αν επιλέξει απ’ αυτά, θα κινείται στη δύση της πολιτικής του καριέρας μέσα σε έναν βαρύ πολιτικό χειμώνα.
Το Μέγαρο Μαξίμου παρά τον εξαναγκασμό του στη διαγραφή του πρώην πρωθυπουργού, επέδειξε εκ νέου θεσμική μεγαθυμία.
«Δεν θα μηδενίσουμε κανέναν για την προσφορά του σε αυτό τον τόπο. Ο κ. Σαμαράς ήταν ένας πρωθυπουργός που προσπάθησε πολύ να κρατήσει όρθια την Ελλάδα ως πρωθυπουργός από το 2012 έως το 2015 και αντιμετώπισε το πολύ σκληρό πρόσωπο του λαϊκισμού και θα περιμέναμε, έχοντας στο μυαλό του το ’12-’15, να κοιτάζει στο 2024 και στο μέλλον και όχι το 1993. Δυστυχώς, δεν μας άφησε κανένα περιθώριο» ανέφερε ο κ. Μαρινάκης διερμηνεύοντας και τα αισθήματα των πλέον καλόπιστων με τον κ. Σαμαρά.
Οι κακόπιστοι είναι περισσότεροι και στοιχηματίζουν για τη δικαίωσή τους. Το σύνθημά που τους ενώνει αυτή τη δεκαετία είναι: Μια φορά Σαμαράς για πάντα Σαμαράς.
