Έχει καταντήσει βαρετό. Δυο ακόμη δημοσκοπήσεις που δημοσιεύτηκαν χθες, επιβεβαίωσαν τη διαφορά της ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ σε διψήφιο ποσοστό. Στη δημοσκόπηση της MRB για το Star η διαφορά βρίσκεται στο 10,1% (ΝΔ 37,9% και ΣΥΡΙΖΑ 28,7%), ενώ στην αντίστοιχη της Pulse για τον ΣΚΑΙ ανεβαίνει στο 11,5% (36,5% με 25%).
Η διαφορά και των δύο μικρή, σχεδόν ανύπαρκτη, αφού εντάσσεται στα όρια του στατιστικού λάθους.
Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ αυτή η υπερπαραγωγή δημοσκοπήσεων είναι εντεταλμένη για να εμπεδωθεί η αίσθηση κυριαρχίας της ΝΔ (πάγια εθιμική συνωμοσιολογία της αυτο-θυματοποιημένης Αριστεράς).
Κατά την ταπεινή μας γνώμη, αυτό εντάσσεται στην παθολογία των ελληνικών ΜΜΕ. Θεωρούν ότι εξιτάρουν το κοινό τους παρουσιάζοντας αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις εκλογικής επιρροής.
Το ίδιο πιστεύουν και για την ατέρμονη εκλογολογία στην οποία επιδίδονται, καθώς και στην ανάλογη ανασχηματισμολογία. Μόνο στην Ελλάδα οι δημοσκοπήσεις, ο ανασχηματισμός και οι πιθανολογούμενες εκλογές καταναλώνουν τόση ποσότητα δημοσιογραφικής ύλης.
Ας είναι! Αυτά έχουμε με αυτά πορευόμαστε. Το εντυπωσιακό δεν είναι το αμείωτο προβάδισμα της ΝΔ. Λογικό είναι αφού δεν υπάρχει αντίπαλον δέος. Το εντυπωσιακό είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να διατηρείται σε αυτά τα ποσοστά και δεν αντιμετωπίζει μεγαλύτερη αμφισβήτηση της αξιοπιστίας του.
Χθες για παράδειγμα ο Τσίπρας δήλωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει νομοθετική ρύθμιση που διασφαλίζει ότι οι διανομείς θα είναι κανονικοί εργαζόμενοι, με μισθωτή σχέση εργασίας και το σύνολο των δικαιωμάτων. Κάλεσε δε την κυβέρνηση να υπερψηφίσει, καταλήγοντας με την υπόδειξη «ιδού η Ρόδος».
(Κατ’ αρχάς ο κ. Τσίπρας θα έπρεπε να αποφεύγει την αναφορά στη Ρόδο, γιατί σε κάποιους θυμίζει μια παλιά του χυδαιότητα. Μιλώντας σε προεκλογική συγκέντρωση στο νησί τον Ιανουάριο του 2015, είχε πει από την εξέδρα: «Λοιπόν ναι. Ιδού η Ρόδος. Και το πήδημα σε λίγες μέρες, με την ώθηση του ελληνικού λαού. Με τη δική σας ώθηση»).
Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι ένα, όχι δύο, αλλά 55 από τα 129 άρθρα του εργασιακού «μεσαιωνικού» νομοσχεδίου της κυβέρνησης ψήφισε. Αλλά κρατούσαν και καβάτζα». Στα άρθρα που έχουν κοινωνικό πρόσημο και είναι εκείνα που θα έπρεπε να έχουν ψηφίσει ως αριστεροί, δήλωσαν «παρών». Για να μην θεωρηθούνε αντεργατικοί, αλλά και να μην αναγνωρίσουν στη «νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά» κυβέρνηση ότι θέσπισε μέτρα κοινωνικής προστασίας!
Ψήφισαν «παρών» στις ρυθμίσεις για τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των αυτοαπασχολούμενων και στα delivery, όπως «παρών» και στην οδηγία 1158 που ορίζει τη δυνατότητα εργαζόμενου γονέα να ζητήσει ευέλικτα ωράρια εργασίας, σε σχέση με τις ευέλικτες ρυθμίσεις του ωραρίου, για συμφιλίωση προσωπικής με την επαγγελματική ζωή.
Επίσης, άρθρα με κοινωνικό πρόσημο, όπως το 14 που προβλέπει τη δυνατότητα του εργαζομένου να διεκδικεί, σε περίπτωση βίας ή παρενόχλησης, τα δικαιώματά του μέσω της συνδικαλιστικής του οργάνωσης, τα άρθρα 37 και 35 που ορίζουν την άδεια φροντίδας τέκνου και την άδεια για μονογονεϊκές οικογένειες, το άρθρο 56 που περιορίζει τη δυνατότητα των εργοδοτών να καταστρατηγούν το διάλειμμα και να επεκτείνουν αυθαίρετα το ωράριο των εργαζομένων, το άρθρο 85 που απαγορεύει τη χρηματοδότηση συνδικαλιστικών οργανώσεων από εργοδότες (και που θα βρει χρηματοδότηση η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ όπως επί Φωτόπουλου;), το άρθρο 70 που προσβλέπει τη δυνατότητα παρόχων υπηρεσιών να συνδικαλίζονται, κ.α.
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δικαιολόγησε τότε την ψήφο εξηγώντας στο Facebook ότι τα νομοσχέδια δεν είναι ένα ενιαίο σύνολο άρθρων. Ένα νομοσχέδιο μπορεί να είναι απαράδεκτο, αντιδημοκρατικό, αντιδραστικό, να είναι λόγος για να πέσει η κυβέρνηση από ένα και μόνο άρθρο του, ακόμη και αν συνοδεύεται από 350 θετικά άρθρα».
Προφάσεις εν πολιτικές αμαρτίαις. Αφού σύμφωνα με τη δική τους θεωρία θα έπρεπε έστω και για ένα άρθρο να βγουν στους δρόμους και να πέσει η κυβέρνηση (π.χ. για το 8ωρο που υποστήριζαν ότι καταστρατηγείται), την ίδια ώρα υπερψήφιζαν ή δήλωναν «παρών».
Δεν συζητούμε την ουσία της ρύθμισης για τις πλατφόρμες. Ανήκει στην αρμοδιότητα των ειδικών εργατολόγων, παρότι ο ρυθμίσεις σε θέματα όπως ο συνδικαλισμός των εργαζομένων, οι συλλογικές συμβάσεις, η κάλυψη εκ μέρους του εργοδότη εξόδων για μέτρα προστασίας (πχ, κράνος), θεσμοθετήθηκαν τώρα, και δεν είχαν συγκινήσει την αριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Απλώς είδε ότι το θέμα ήρθε στην επικαιρότητα, και αποφάσισε μια κίνηση εντυπωσιασμού. Με αυτή την πολιτική όντως κρατιέται στην επιφάνεια, και με καλό ποσοστό. Αλλά τέτοιες κινήσεις εντυπωσιασμού του στερούν σοβαρότητα, δηλαδή δυνατότητα διεύρυνσης του ακροατηρίου του. Θα παραμείνει δεύτερος.
