Εν αρχή είδηση είναι η ελλειμματική συμμετοχή στις εκλογές του δήμου Αθηναίων. Την πρώτη Κυριακή των εκλογών έφτασε στο μίζερο 32,32%, ενώ τη δεύτερη κατέβηκε στο τραγικό 26,73%. Αυτό το ποσοστό έβγαλε δήμαρχο, και το επισημαίνουμε ανεξαρτήτως προσώπου. Ας αναλάβουν οι κοινωνιολόγοι να εξηγήσουν τη διεργασία δια της οποίας ο πολίτης γίνεται ιδιώτης.
Σαφώς υπάρχει μια δημοκρατία «εν ελλείψει», χωρίς αυτό βεβαίως να μειώνει, συμβολικά και πολιτικά, τη νίκη του νέου δημάρχου Χάρη Δούκα. Οι ελλείποντες εκχώρησαν το δικαίωμά του πολίτη, στους παρόντες στην κάλπη.
Αναλύθηκε και εξαντλήθηκε η αστοχία της ΝΔ στον στόχο του 13 στα 13. Εξ αντικειμένου η είδηση της επόμενης ημέρας είναι η κραυγάζουσα απελπισία του ΣΥΡΙΖΑ. Προσπαθεί εναγωνίως να μπει στο κάδρο της νίκης Δούκα ως συμμέτοχος και συνδιεκδικητής της, και δι’ αυτής να κάνει προβολές στην κεντρική σκηνή, ως πρωτεργάτης και συνδιαμορφωτής του μέλλοντος της Κεντροαριστεράς.
Όντως οι Δούκας, ο Κουρέτας και Αγγελούδης βγήκαν και με τις ψήφους και του ΣΥΡΙΖΑ, συμπτυσσόμενου σε ένα αντιμητσοτακικό μέτωπο. Ο Κώστας Ζαχαριάδης, έσπευσε να πανηγυρίσει τη νίκη Δούκα και σε φωτογραφία του με τον Γιώργο Παπανδρέου, έγραψε: «Σήμερα είναι μέρα γιορτής για την Κεντροαριστερά»!
Αυτό όμως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και επικοινωνιακή χειραγώγηση του εκλογικού αποτελέσματος. Συνέβαλε ως υποβοηθητικός μοχλός και ο αιώνιος Γιώργος Παπανδρέου, που το ίδιο βράδυ δήλωσε: «Όταν ενώνουμε τις προοδευτικές δυνάμεις, τις δημοκρατικές δυνάμεις πίσω από ένα πρόσωπο με γνώσεις, δυνατότητες και όραμα, μπορεί να γίνει η ανατροπή».
Στο ίδιο μήκος κύματος ο Κασσελάκης μέσα από αυτοκίνητο στις ΗΠΑ (!), είπε: «Να τι κάνει ο προοδευτικός κόσμος όταν ενώνεται: Διώχνει γόνους, ημετέρους, διεφθαρμένους». Από κοντά και ο Θόδωρος Μαργαρίτης, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ (χωρίς να είναι ΠΑΣΟΚ. Πρώην ΔΗΜΑΡ, δεν υπέστη τη σταύρωση που υπέστησαν οι ΠΑΣΟΚοι από το 2011 ως το 20016 από τους Συριζαίους): «Η συσπείρωση των προοδευτικών δυνάμεων είναι ένα σαφές μήνυμα από τους πολίτες. Δεν υπάρχουν πολλές ερμηνείες»!
Και φυσικά δεν θα έλειπε ο πανταχού παρών Ν. Μπίστης: «Ο Γιώργος Παπανδρέου έπιασε την ουσία: Συσπειρωμένες οι προοδευτικές δυνάμεις μπορούν». Και το κάδρο ολοκληρώνει ο προξενητής άνευ ρόλου, Σπίρτζης, που πρότεινε ξανά συγχώνευση ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ!
Πριν τον Ανδρουλάκη, είχε απαντήσει σε όλους αυτούς σε ανύποπτο χρόνο, ο πρώην γραμματέας του κόμματος Σταύρος Ξυνίδης: Να σκουπίσουμε πρώτα το πρόσωπό μας από τα αυγά και τις ροχάλες (που είχαν πετάξει οι Συριζαίοι στους Πασόκους τούς καιρούς των μνημονίων).
Το βράδυ των εκλογών ο Νίκος Ανδρουλάκης υπερτόνισε την «κατάκτηση» Αθήνας, Θεσσαλίας και Θεσσαλονίκης (παρότι τον Αγγελούδη δεν τον πιστώνονται τα δύο κόμματα, δεν τον στήριξαν επισήμως), και με «υψωμένο φρύδι», δήλωσε: Σήμερα πετύχαμε μια καθαρή νίκη του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Παράταξης». Ωστόσο, σε κανένα σημείο της δήλωσης δεν υπονοείτο σύμπραξη με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Χθες το ΠΑΣΟΚ έκρινε ότι πρέπει να απαντήσει εκ νέου στο… φλογερό φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ. Σε άτυπη ανακοίνωση τονίζει: «Σήμερα είναι ημέρα προσωπικής ήττας του κ. Μητσοτάκη και του συστήματος εξουσίας του Μαξίμου. Οποιαδήποτε άλλη σεναριολογία νοθεύει τη μεγάλη νίκη που επιτεύχθηκε. Εμείς είμαστε εδώ για να αντιμετωπίσουμε νικηφόρα τη Νέα Δημοκρατία και όχι να της πετάμε σωσίβιο σε κάθε δύσκολη στιγμή (…)».
Βεβαίως, η νίκη της Αθήνα δεν προδικάζει άνοδο των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ, τα οποία την πρώτη Κυριακή καταδύθηκαν. Έχει όμως μεγάλη συμβολική αξία. Προστίθεται στους περίπου 110 δήμους που πήρε το ΠΑΣΟΚ στην επικράτεια, εκεί που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ανύπαρκτος, με 3-4 δήμους.
Από όσο ξέρουμε από το ρεπορτάζ, στο ΠΑΣΟΚ έχουν επίγνωση της ακριβούς διάστασής της νίκης της Αθήνας, δεν υπερθεματίζουν μεταξύ τους. Αλλά ο Ανδρουλάκης, παρότι νέος, είναι καθηλωμένος στο ΠΑΣΟΚ της παλιάς εποχής. Εξ ου και μιμείται την ενθουσιαστική ρητορική των ενδόξων ημερών.
Φιλοδοξία του είναι ως τις ευρωεκλογές να είναι δεύτερο κόμμα και να καταγραφεί στη συνείδηση του κόσμου ως εν δυνάμει αξιωματική αντιπολίτευση. Ως τότε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία τύχη συνεργασίας. Θα παρακαλά, θα κατηγορεί, θα κρούει κλειστή θύρα και θα ευτελίζεται.
Αν όμως ο Ανδρουλάκης δεν κατορθώσει, όχι απλώς το κόμμα του να γίνει δεύτερο στις ευρωεκλογές αλλά και με ποσοστό που να δίνει προοπτική, όλα τα σενάρια θα ξαναγραφούν από την αρχή.
