Συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης, η οποία διαμόρφωσε την γεωπολιτική πραγματικότητα στην περιοχή μας. Δυστυχώς, ο τουρκικός αναθεωρητισμός την έχει βάλει στο στόχαστρο και πολύ συχνά ακούμε δηλώσεις από την Άγκυρα που στρέφονται εναντίον του status quo που διαμορφώθηκε το 1923.
Το πρόβλημα οξύνεται, όταν διατυπώνονται παρόμοιες δηλώσεις από Έλληνες πολίτες, όπως από τους δύο υποψήφιους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, προερχόμενους από τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Με το δημόσιο λόγο τους τόσο σε ελληνικά, όσο και σε τουρκικά μέσα ενημέρωσης, είτε αναφέρονται σε ύπαρξη δήθεν τουρκικής μειονότητας στην Ελλάδα είτε άλλοτε στηρίζουν τους παράνομους ψευδομουφτήδες, καταπατώντας τη νομοθεσία που διέπει την εκλογή τους.
Δύο είναι τα προβλήματα. Το πρώτο έχει να κάνει με τους ίδιους τους υποψηφίους. Εφόσον εκείνοι πιστεύουν ότι δεν κάνουν κάτι λάθος, γιατί δεν αποφασίζουν να τοποθετηθούν δημόσια; Μια απλή και λιτή δήλωση ότι εκπροσωπούν τη μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη και όχι τη δήθεν τουρκική, μια δήλωση ότι σέβονται πλήρως το Σύνταγμα και την Συνθήκη της Λωζάνης, θα έβαζε τα πράγματα σε τάξη.
Ενώ οι ίδιοι εμφανίζονται λαλίστατοι σε εκδηλώσεις παράνομων οργανώσεων που αυτοαποκαλούνται «τουρκικές», παραμένει ακατανόητη η εκκωφαντική τους σιωπή σχετικά με όλα όσα λέγονται για τους ίδιους.
Το δεύτερο πρόβλημα αφορά τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι Έλληνες πολίτες πληροφορήθηκαν ότι ο κ. Τσίπρας είχε ενημερωθεί υπηρεσιακά πως το τουρκικό προξενείο στήριζε ανοικτά τους δύο συγκεκριμένους υποψήφιους βουλευτές. Ταυτόχρονα, υπήρχαν καταγγελίες από στελέχη του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία μιλούσαν ανοικτά για την προνομιακή σχέση των υποψηφίων με τις δομές του προξενείου, ενώ οι δημόσιες εμφανίσεις των τελευταίων επιβεβαίωναν περίτρανα τις καταγγελίες.
Είναι τουλάχιστον αφελές να προσποιείται ο ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν υπάρχουν σοβαρές καταγγελίες. Είναι επικίνδυνο ορισμένοι να δηλώνουν ότι μπορεί ένας Έλληνας υποψήφιος βουλευτής, όταν μιλά για δήθεν τουρκική μειονότητα στην Θράκη, να εκφράζει προσωπικές του θέσεις. Η υπόθεση είναι εθνική, όχι κομματική. Το θέμα δεν είναι να «βαφτεί» γαλάζια η Ροδόπη στο χάρτη των επικείμενων εκλογών. Το θέμα είναι ότι συγκεκριμένοι υποψήφιοι βουλευτές γίνονται εργαλεία της πιο ακραίας τουρκικής προπαγάνδας με την ανοχή του κόμματός τους. Και όταν αυτό το κόμμα έχει στο παρελθόν κυβερνήσει τη χώρα, τότε το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο.
Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αρνείται να μιλήσει για την «ταμπακιέρα», προσβάλλει πρώτα απ' όλα την ίδια τη μουσουλμανική μειονότητα. Δεν είναι όλοι ίδιοι. Και εδώ πρέπει να τραβήξουμε μια κόκκινη γραμμή απέναντι σε όλους όσοι επιβουλεύονται τη συνοχή και την ευημερία των Ελλήνων μουσουλμάνων πολιτών.
Η ισονομία και ισοπολιτεία αποτελούν εθνική στρατηγική εδώ και τρεις δεκαετίες, χάρη στις πρωτοβουλίες της Νέας Δημοκρατίας. Θα ήταν σημαντικό όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας να ασπάζονται χωρίς αστερίσκους αυτή την αρχή.
*Τάσος Χατζηβασιλείου, υποψήφιος βουλευτής Σερρών και Γραμματέας Διεθνών Σχέσεων της Νέας Δημοκρατίας
