To σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, μέσα από την πολύμηνη απροκάλυπτα εσκεμμένη παραμόρφωση μιας - ούτως ή άλλως- τρομερής πραγματικότητας και εξαιτίας και χαμηλών αντανακλαστικών της κυβέρνησης, μεταλλάχθηκε σε ένα υπερόπλο απονομιμοποίησης της εσωτερικής δημοκρατικής τάξης και των εύθραυστων θεσμών της.
Ο χρόνος κατά τον οποίο γιγαντώθηκε το αφήγημα περί «συγκάλυψης του εγκλήματος», συγχρονίστηκε - απροκάλυπτα- με τις τεκτονικές αλλαγές που κυοφορούνται σε βάρος της Ευρώπης και όχι μόνο, από την ταύτιση απόψεων και συμφερόντων Τραμπ – Πούτιν.
Πίσω από τα αντικυβερνητικά συνθήματα για τα Τέμπη, τις αφίσες που στοχοποιούν συλλήβδην τη Δικαιοσύνη, τα μανιφέστα για τις αυτοδικίες και τα προσκλητήρια για τη μεγάλη ανατροπή, συνωθούνται ακροαριστεροί, ακροδεξιοί, αντιεξουσιαστές, μπάχαλοι αλλά και οι ακραία καιροσκόποι της πολιτικής τάξης.
Δεν συμπαρατάσσονται - όπως όλοι μας - στο πλευρό των οικογενειών προκειμένου αυτές να λάβουν συντεταγμένα από την πολιτεία, τις απαντήσεις που απαιτούν και χρειάζονται ώστε για να διαχειριστούν την απώλεια, το πένθος και να οργανώσουν τον υπόλοιπο βίο τους. Οι θιασώτες της πολιτικής ανατροπής, όπως κατ’ ευφημισμό αποκαλούν τη δηλωμένη στόχευση να ρίξουν την εκλεγμένη κυβέρνηση, τσαλαπατούν πάνω σε γονείς, αδέλφια, συγγενείς και φίλους των θυμάτων. Σκαρφάλωσαν στους ώμους δύστυχων ανθρώπων για να αποκτήσουν ορατότητα και ανάστημα. Επιδιώκουν να γίνουν οι μπροστινοί χρήσιμοι στη μπαχαλοποίηση της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας. Προσβλέποντας στα πολιτικά «αργύρια» που ακολουθούν, όπως έχει δείξει η πρόσφατη ιστορία.
Η κινητοποίηση για τις συγκεντρώσεις της ερχόμενης Παρασκευής, είναι πρωτοφανής. Προεξοφλούνται ως οι μαζικότερες και δυναμικότερες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στα χρόνια που κυβερνάει η ΝΔ.
Δικαίωμα των διοργανωτών να τις οργανώσουν, δικαίωμα του κόσμου που επιθυμεί, για όποιο λόγο το επιθυμεί, να συμμετέχει. Η Δημοκρατία, που αρκετοί εξ αυτών αμφισβητούν ζητώντας να «διορθώσουν» βιαίως το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών, τους αναγνωρίζει και διασφαλίζει το δικαίωμά τους αυτό.
Τα πράγματα είναι λίγο πιο σύνθετα για τις πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης και τα στελέχη τους, που πλαισιώσουν οργανωτικά και ιδεολογικά τις κινητοποιήσεις. Κανένας μα κανένας δεν έμαθε τα ονόματα των κουκουλοφόρων που το 2008 διέλυσαν το κέντρο της πόλης και έκαψαν σχεδόν 450 μικρομάγαζα και επιχειρήσεις στο κέντρο.
Ευτυχώς, δεν ισχύει το ίδιο για τους πολιτικούς πρωταγωνιστές εκείνων των ζοφερών ημερών. Η ιστορία έχει γράψει και ποιος ήταν υπουργός Δημόσιας Τάξης τότε, και ποιον αρχηγό της Αριστεράς και μετέπειτα πρωθυπουργό, κάλεσε η τότε ΓΓ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα «να σταματήσει να χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων, βλέποντας μπροστά του την κάλπη, μαξιλάρια και καρέκλες».
Δεν μάθαμε ποτέ αν ήταν ακροαριστεροί ή ακροδεξιοί ή και τα δυο, αυτοί που έκαψαν το Φεβρουάριο του 2010 ζωντανούς τους τρεις νέους ανθρώπους - εργαζόμενους στη Μαρφίν. Όπως δεν μάθαμε ούτε και τα ονόματα όσων εμπόδισαν την πυροσβεστική να προσεγγίσει και να τους απεγκλωβίσει από το φλεγόμενο κτίριο.
Όμως, δεν θα σβηστεί ποτέ από τα κατάστιχα της ιστορίας, ποιοι πολιτικοί χώροι και συγκεκριμένα πρόσωπα εξαγρίωσαν και εξαχρείωσαν τον κόσμο και πώς συνέβη το ανεξήγητο: η ναζιστική ακροδεξιά της Χρυσής Αυγής, η ριζοσπαστική αριστερά και οι αντιεξουσιαστές να συνεννοούνται για να καταλύσουν τη Δημοκρατία και τους Θεσμούς.
Τις τελευταίες ώρες, τα θραύσματα του ΣΥΡΙΖΑ - όλος ΣΥΡΙΖΑ του 2008 και του 2010 – ασκούν πιέσεις στο ΠΑΣΟΚ να υποβοηθήσει το νέο κίνημα της πλατείας, καταθέτοντας την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης. Πριν από το συλλαλητήριο.Τώρα, όπως διαμηνύουν στη Χαριλάου Τρικούπη, είναι η ώρα. Γιατί επείγονται άραγε τόσο;
Στην περίπτωση που ο Ν. Ανδρουλάκης πειστεί, και υποβληθεί από κοινού η πρόταση δυσπιστίας (πχ σήμερα Τετάρτη), η συζήτηση των τριών ημέρων θα πρέπει να ξεκινήσει αμέσως. Πράγμα που θα σημαίνει ότι την Παρασκευή, μέρα των συγκεντρώσεων, η κυβέρνηση θα βάλλεται εντός και εκτός Βουλής. Ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η Νέα Αριστερά έχουν εδώ και χρόνια πατεντάρει τον τρόπο που καίγεται η «καύσιμη» ύλη στο επίπεδο της κοινωνίας. Το ΠΑΣΟΚ τι θα έχει κερδίσει υποκύπτοντας στη συριζαϊκή μαεστρία να κινείται χέρι χέρι με τους ακροδεξιούς και να τη δικαιολογεί ως προστασία της Δημοκρατίας;
