Το ΠΑΣΟΚ που ως ξενιστής εισχώρησε στο DNA του κράτους, επωάζοντας την βαθιά «εκδοχή» του, είχε δημιουργήσει το παράλληλο καθεστώς που πλαισίωνε στο συλλογικό υποσυνείδητο τους ευφημισμούς περί του «παλαιού και ορθόδοξου». Η εμπροσθοφυλακή από το βαθύ και το ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ πάντα αναγνώριζε τον ερχομό του κύματος της εξουσίας. Διέθετε τα αντανακλαστικά και την πολιτική ικανότητα να το καβαλάει εξαργυρώνοντας στο όνομα του Ανδρέα, την πρώτη αυπατάτη με την οποία ετούτος ο τόπος παρασύρθηκε σε οράματα και παντιέρες που δεν είχαν υποβάθρο και αντίκρυσμα.
Το ένστικτο της πασοκικής συντήρησης και επιβίωσης απεδείχθη ισχυρό στο διάβα του χρόνου. Έγινε ακόμη πιο ευκρινές όταν τα πολιτικά μποφόρ του αντιμνημονιακού αγώνα έδιναν αέρα στα «πανιά» της νέας αυταπάτης που σαγήνευε τον χειμαζόμενο, από την απάνθρωπη προσαρμογή των προγραμμάτων διάσωσης, Έλληνα.
Αυτήν την ανάγκη εμπορεύτηκε ο Αλέξης Τσίπρας και από αυτήν την ευκαιρία επωφελήθηκε το παλιό και το ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ. Ένας λαοπλάνος καθόταν στο βάθρο μιας πλατείας που παρασυρόταν από παρεμφερή συνθήματα με εκείνα, χάρη στα οποία, χτίστηκαν καριέρες, δημιουργήθηκαν πολιτικά τοτέμ. Η κρίση που βίωνε η χώρα έστρεφε τους πολίτες όχι γύρω από τη σημαία, αλλά στα άκρα. Σε αυτήν την συγκυρία, οι «λοχαγοί» που είχαν εφαρμόσει και πάλι τα ίδια σχέδια παραπλάνησης, γυάλισαν τα γαλόνια τους και προετοιμάστηκαν για την επιστροφή στην εξουσία.
Ο Στέφανος Τζουμάκας, μια οκταετία μετά, ομολόγησε ότι συμπαρατάχθηκε με τον ολετήρα της ελληνικής οικονομίας που κατόρθωνε προ της ανόδου του στην εξουσία να ξαναδεί το ξέφωτο της οικονομικής ανάκαμψης. Ο Στέφανος Τζουμάκας στήριξε τον Αλέξη Τσίπρα και δίπλα του σε αυτό το ανίερο σχέδιο στοιχήθηκε το αποκαλούμενο και - «θείο βρέφος»- κατά την πασοκική «βίβλο» ο Κώστας Λαλιώτης. Η παλιά φρουρά του ΠΑΣΟΚ εντόπισε την ιστορική πύλη για την παλινόρθωση του παλαιού και ορθόδοξου.
Η «Λερναία Ύδρα» της σοσιαλδημοκρατίας μπορούσε να αποκτήσει ακόμη ένα κεφάλι με την στήριξη στον Αλέξη Τσίπρα. Δεν υπήρχε καταλληλότερος άνθρωπος από εκείνον που είχε αναγάγει σε επιστήμη την παρασκηνιακή ενορχήστρωσης και στην καθοδήγηση των «σκιών» στην πολιτική ζωή του τόπου. Τώρα που ο παλαιός συνοδοιπόρος του Κώστα Λαλιώτη διεκδικεί τον προεδρικό θώκο, ο κ. Τζουμάκας μίλησε για την πασοκική «ένεση» στο συριζαϊκό DNA.
Στη συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα» και στον Δημήτρη Δανίκα, ο Στέφανος Τζουμάκας, ότι τόσο ο ίδιος όσο και ο Κώστας Λαλιώτης, πόνταραν πολιτικά στον καλπασμό του Αλέξη Τσίπρα προς την εξουσία και στην έμμεση επιστροφή, του παλαιού και ορθόδοξου, σε αυτήν. Εγκαταλείποντας ταυτόχρονα την πολιτική «μήτρα» τους, το ΠΑΣΟΚ, στον ιδεολογικό και εκλογικό μαρασμό της με τον οποίο πάλευε η τότε ηγεσία του Ευάγγελου Βενιζέλου.
Τα διαπιστευτήρια που όψιμα επιδίδονται, μπορεί να εξυπηρετούν τους προεκλογικούς σχεδιασμούς στην πορεία προς την εσωκομματική κάλπη. Ενδεχομένως να είναι μια στοχευμένη ενέργεια για να διαχυθεί το «μικρόβιο» που θα διαρρήξει την ενότητα στην Χαριλάου Τρικούπη. Δεν είναι όμως ασύμβατα με την επιχειρησιακή λειτουργία στο πολιτικό σκηνικό της χώρας τόσο από το «θείο βρέφος» που εμφανίστηκε να «ομνύει» στο όραμα του νυν Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, όσο και από τα άλλα ιστορικά στελέχη της αποκαλούμενης δημοκρατικής παράταξης που διαφέντεψε τη χώρα στα κρισιμότερα διαστήματα της σύγχρονης ιστορίας της.
Ταυτόχρονα όμως αποτελούν ένα τεκμήριο για την ιστορική καταγραφή που αφορά στη μετάβαση του Αλέξη Τσίπρα στο Μέγαρο Μαξίμου και στην ανάληψη της πρωθυπουργίας και κατ’επέκταση στα δεινά που πέρασε η χώρα εξαιτίας της «πρώτης φοράς αριστερά».
