Το μεγάλο όπλο που διέθετε το ΠΑΣΟΚ, τουλάχιστον μέχρι το βράδυ της Κυριακής, ήταν η εικόνα ενός ομοιογενούς κόμματος, χωρίς τάσεις, ρεύματα και προγραμματικά χάσματα όπως αυτά του ΣΥΡΙΖΑ. Οι διαφοροποιήσεις, αν και σε ορισμένα ζητήματα ήταν σημαντικές, (πχ η ψήφος για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια) ποτέ δεν δημιούργησαν την εντύπωση μιας σοβαρής και ουσιαστικής ρηγμάτωσης.
Τώρα, η μεγάλη διασπορά της ψήφου ανάμεσα στους τέσσερις υποψηφίους (Ανδρουλάκη, Δούκα, Γερουλάνου, Διαμαντοπούλου) με τα διαφορετικά πολιτικά χαρακτηριστικά, προγραμματικό λόγο και πρόταση για το προς τα που και πώς, πρέπει να κατευθυνθεί το ΠΑΣΟΚ, αναδεικνύουν την ύπαρξη διακριτών τάσεων στους ψηφοφόρους και τη βάση του κόμματος, όπως αυτή διαμορφώθηκε στη διαδικασία εκλογής αρχηγού, αλλά και στο επίπεδο των στελεχών του.
Το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου παράγει δεδομένα που δεν θα μπορεί να αγνοήσει ή να παρακάμψει ο επόμενος αρχηγός, είτε είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης, είτε και πολύ δε περισσότερο, ο Χάρης Δούκας. Δημιουργήθηκε μια υποχρεωτική κοινή συνισταμένη, πάνω στην οποία θα κληθεί να πατήσει ο επόμενος πρόεδρος, εάν θέλει να αποφύγει προοπτικά τη ρευστοποίηση του κόμματος, αλά ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα μπορέσει π.χ κανείς να σύρει το κόμμα χωρίς αντίσταση ή χωρίς να προκαλέσει «ακρωτηριασμό», σε μια συμπόρευση- συγχώνευση με τον ΣΥΡΙΖΑ, στη βάση ενός «σχεδίου» για τη δήθεν μεγάλη προοδευτική παράταξη.
Οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ είχαν, ούτως ή άλλως, μια ισχυρή καταγραφή εναντίωσης σε οτιδήποτε και οποιονδήποτε επιδίωκε να μεταστρέψει την άποψή τους, για ένα πιθανό «παντρολόγημα» με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το επανέλαβαν εμφατικά, επιβραβεύοντας τους υποψηφίους, που δεν έβλεπαν καμιά κοινή μοίρα με τους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως, θεωρούσαν ότι το κέντρο είναι ο χώρος που θα προσφέρει κυβερνητική προοπτική.
Ο κ. Δούκας, ο μοναδικός υποψήφιος που προκρίνει, εμμέσως πλην σαφώς, την ομοσπονδοποίηση της Χαριλάου Τρικούπη με την Κουμουνδούρου, πήρε ένα σχετικά μικρό ποσοστό. Βρέθηκε δε στο δεύτερο γύρο από μια στραβοκλωτσιά της τύχης του κυρίου Παύλου Γερουλάνου.
Ενόψει της νέας κάλπης, ο Ν. Ανδρουλάκης αναπτύσσει στρατηγική προσέλκυσης ψηφοφόρων και σύμπηξης συμμαχιών. «Είμαι έτοιμος να κάνω διορθώσεις και αλλαγές…Μετά την Κυριακή θα δείτε πολλά», δήλωσε χθες στο Mega. Μια υπόσχεση που απευθύνεται εξίσου στους ψηφοφόρους, που ζητούσαν αλλαγή ηγεσίας αλλά και στους ανθυποψηφίους του, που έμειναν εκτός του δευτέρου γύρου. Οι διορθώσεις και προσαρμογές, που έχει κατά νου, ενδεχομένως να τεθούν λίγο πιο καθαρά στο πλαίσιο των διαβουλεύσεων για τις συμμαχίες, που μεσολαβούν μετά την πρώτη και πριν τη δεύτερη εσωκομματική κάλπη.
Ο κ. Ανδρουλάκης απάντησε εύστοχα στο Χάρη Δούκα, ο οποίος αυθαίρετα συνάθροισε τα ποσοστά όλων στο δικό του, για να υπονοήσει ότι το 70% είναι η δική του δεξαμενή για το δεύτερο γύρο. «Επειδή είμαστε μηχανικοί, οι μηχανικοί πρέπει να ξέρουν και καλά μαθηματικά. Η λογική αυτή κάνει άλμα. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι το 80% του είπε ότι κακώς κατέβηκε…» σχολίασε ο κ. Ανδρουλάκης. Η κύρια ανησυχία και των δυο διεκδικητών, πέρα από την τελική έκβαση, είναι το πόσοι από τις 301.000 του πρώτου γύρου θα πάνε ξανά να ψηφίσουν.
Η πρότερη εμπειρία και στο ΠΑΣΟΚ και σε άλλα κόμματα, δείχνει ότι το ποσοστό της αποχής στο δεύτερο γύρο είναι πάντα μεγάλο. Να δοθεί κεντρικά γραμμή στους ψηφοφόρους του κ. Γερουλάνου και της κυρίας Διαμαντοπούλου, δεν υφίσταται ως προοπτική, εξαιτίας των χαρακτηριστικών τους.
Ο Χάρης Δούκας πλασάρει ως δήθεν προσφορά, το αφήγημα της συλλογικής ηγεσίας και δόλωμα για τις συμμαχίες που χρειάζεται, το γεγονός ότι, αν εκλεγεί δεν θα μπορεί να εκπροσωπεί το κόμμα στη Βουλή. «Δεν αποφασίζουμε για πρόεδρο αλλά για νέο μοντέλο ηγεσίας. Συλλογικό μοντέλο», ισχυρίστηκε χθες σε συνέντευξή του στο Open. Ένα τέτοιο μοντέλο ηγεσίας που υπόσχεται στο ΠΑΣΟΚ εφόσον εκλεγεί, τον απαλλάσσει εκ προοιμίου και προκαταβολικά από την «ευθύνη» που καταλογίζει σήμερα στον Ν. Ανδρουλάκη, ότι δεν κατάφερε να νικήσει το Μητσοτάκη.
Αν σας θυμίζει τακτική ΣΥΡΙΖΑ, είναι ξεκάθαρα τακτική ΣΥΡΙΖΑ!
Για την κατραπακιά που έφαγε στην Αθήνα, αντί να απολογηθεί στους δημότες που τον αποδοκίμασαν, επειδή έχει εγκαταλείψει παντελώς την πόλη και δεν μαζεύει ούτε καν τα σκουπίδια, κατέφυγε σε ένα ακόμη συριζαϊκό «καταφύγιο». Τη θυματοποίηση. Λες και οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ στην Α’ Αθήνας πήραν εντολή από την… εκδικητική κυβέρνηση να του στρέψουν τα νώτα, σχεδόν ένα χρόνο μετά τις δημοτικές εκλογές. Σε μια προκάτ επίδειξη αυτοπεποίθησης, έλαβε την πρωτοβουλία να ζητήσει debate, στο οποίο είχαν ήδη προσυμφωνήσει από την πρώτη φάση. Η τηλεμαχία αναμένεται να γίνει την Τετάρτη ή Πέμπτη εκτός εάν ναυαγήσει στα διαδικαστικά.
