Επιμόνως οι κάμερες έτρεχαν πίσω από τον Κασσελάκη. Και από τις τηλεοπτικές οθόνες μάθαμε ότι είναι «προσιτός και απλός», βγήκε για καφέ με τον σύζυγό του, κέρασε τους δημοσιογράφους, βρέθηκε στο γυμναστήριο, σήκωσε βάρη, γύρισε από το γυμναστήριο. Και παράλληλα ποιο είναι το ωραίο ιδιόκτητο σπίτι του, στο νησί όπου πέρασε τις διακοπές με τον σύζυγό του και τη μάνα του.
Κατά τα άλλα «τα βοθροκάναλα της διαπλοκής»… χτυπάνε τον Κασσελάκη για να μην ανέβει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως ακόμη επιμένουν να γράφουν κάποιοι αφιονισμένοι Συριζαίοι οπαδοί του Πολάκη στα σόσιαλ μίντια.
Δεν ξέρουμε αν αυτό είναι μεταπολιτική, όπως την όρισε ο Τσακαλώτος. Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό, και ατυχήσαντα υποψήφιο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, μεταπολιτική είναι «η έμφαση στο πρόσωπο και στην εικόνα - που - έχουν διεισδύσει ακόμη και εκεί που δεν το περιμένει κανείς, έναντι στην ουσία της πολιτικής».
Ούτε κατά τον ορισμό του Βαγγέλη Βενιζέλου, που είναι ο πρώτος… μεταπολιτικός που την εισήγαγε στον δημόσιο λόγο, σύμφωνα με τον οποίο είναι μια πολιτική «που δεν είναι αιχμάλωτη των σκοπιμοτήτων της συγκυρίας, που δεν φλερτάρει ούτε άμεσα ούτε έμμεσα με τον λαϊκισμό. Ο ενεργός και ενήμερος πολίτης δεν αφήνει ανυπεράσπιστο το πεδίο της πολιτικής, δηλαδή της ιστορίας εν τω γίγνεσθαι, στα χέρια μιας στερεοτυπικής αντιπαράθεσης μεταξύ των κομμάτων».
Και κατά τον Κράουτς στη «Μεταδημοκρατία»: «Οι ωραίες εικόνες, οι δημοφιλείς προσωπικότητες, και οι διαφημιστικές εκστρατείες, περνούν σε πρώτο πλάνο. Οι μεγάλες επιχειρήσεις των ΜΜΕ ασκούν εξέχουσα επιρροή τόσο στους πολιτικούς όσο και τους πολίτες».
Η ελλαδική πραγματικότητα, έτσι όπως σαρκώνεται ο όρος από τα κανάλια, αφήνει απέξω τον υψιπετή και ευγενή ορισμό του Βενιζέλου - για τον ενεργό και ενήμερο πολίτη - και προσεγγίζει αυτόν του Τσακαλώτου.
Ακόμη και για την θεομηνία της Θεσσαλίας, όταν καταλάγιασαν οι τραγικές εικόνες από τις πρώτες δύσκολες ημέρες, κυριάρχησε η επίσκεψη Κασσελάκη. Ο Κασσελάκης μαγείρεψε, ήταν φιλικός, ζήτησε να του μιλάνε στον ενικό, έδωσε το τηλέφωνό στους απλούς πολίτες, είδε λερωμένη την σημαία «άνθρωποι που τη τιμούν και τη σέβονται» (δεν είναι «ένα πανί» όπως για πολλούς συντρόφους του,) και άλλα λιγωμένα και λιγωτικά.
Αντιθέτως η σοβαρή πρόταση του ΠΑΣΟΚ, που έθεσε ως αναγκαιότητα την ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας, μέσω ενός ανεξάρτητου φορέα με διακομματικό χαρακτήρα και με ολοκληρωμένο σχέδιο, πέρασε στα αζήτητα.
Δεν γνωρίζουμε (γιατί δεν εθιζόμαστε σε συνωμοσιολογικά σενάρια) , ποιος έφερε τον Κασσελάκη, αφότου ατύχησε να μπει… στο επιτελείο Μπάϊντεν. Ούτε εάν οι μιντιάρχες έχουν κάποιο μακροπρόθεσμο σχέδιο, όσον αφορά το συγκεκριμένο υπερ-προβαλλόμενο πρόσωπο. Δεν θα χρειαζόταν άλλωστε σχέδιο.
Ο υποψήφιος είναι νέος, ωραίος, λαμπερός, επικοινωνιακός, και κυρίως είναι αντισυμβατικός όσον αφορά την προσωπική του ζωή. Το κατάλληλο πρόσωπο για να το ερωτευθεί η ελαφρολαϊκή τηλοψία.
Και κατά προσωπική άποψη, επειδή γίνεται πολύς λόγος για τις ελλείπουσες πολιτικές του θέσεις, όταν τις χρειαστεί, επειδή έχει καλό επιτελείο κατά πως φαίνεται, θα του τις συγγράψουν, θα τις αποστηθίσει και θα τις απαγγείλει με άνεση και επάρκεια!.
Χθες που μαθαίναμε ότι επέστρεψε από το γυμναστήριο, ο πρόεδρος του τρίτου κοινοβουλευτικού κόμματος, του ΠΑΣΟΚ, έδωσε συνέντευξη τύπου εφ’ όλης της ύλης στο Ζάππειο. Χώρο που εκ παραδόσεως εκπέμπει εγκυρότητα στη δημοσιογραφία, και γι΄ αυτό δίνεται προσοχή. Παρόλα αυτά έλαμψε διά της απουσίας του στην ενημέρωση. Ούτε τρία λεπτά ζωντανή σύνδεση.
Εντάξει, το όλο «πακέτο» Ανδρουλάκη δεν ελκύει την τηλοψία. Δεν είναι χαρισματικός, δεν είναι σταρ. Και στην συνέντευξη ήταν κουραστικά υπεραναλυτικός.
Και ναι, στάθηκε στα γνωστά (και ευνοϊκά για την αντιπολίτευση), γκρίζα σημεία της κυβερνητικής διακυβέρνησης: Τέμπη, Αγχίαλο, φωτιές σε Ρόδο και Δαδιά, δολοφονία έξω από το γήπεδο της ΑΕΚ και στο λιμάνι του Πειραιά, όπως και σε όλο το φάσμα της δημόσιας ζωής, αυτό που δυσχεραίνει την κυβέρνηση.
Αλλά σίγουρα φάνηκε διαβασμένος επί των προβλημάτων. Οι λύσεις που πρόβαλε τίθενται υπό κριτική, όπως όλων (όπως π.χ. η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την πλημμύρα στη Θεσσαλία, ενώ έχει παρέμβει η Δικαιοσύνη). Αλλά είναι αρχηγός του τρίτου κόμματος της Βουλής.
Δεν είμαστε υπέρ μιας δεσμευτικής λογικής δημόσιας τηλεόρασης, η οποία πρέπει να ακολουθεί το κοινοβουλευτικό πρωτόκολλο στη δημοσιότητα. Τα ιδιωτικά ΜΜΕ παλεύουν σε ανταγωνιστικό τοπίο, και δεν έχουν καμιά τέτοια υποχρέωση.
Αλλά και το πού πίνει καφέ και πως γυμνάζεται ο Κασσελάκης, όταν ο αρχηγός του τρίτου κόμματος δίνει συνέντευξη στο Ζάππειο, ανεξαρτήτως προθέσεων, τείνει να συμβάλει σε πολιτικό αποπροσανατολισμό.
