Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει στο πολιτικό κουλουάρ των θλιβερών εξαιρέσεων, όπως σταθερά τον κατατάσσει το κυβερνητικό «κατηγορώ».
Η ηγεσία της Κουμουνδούρου δεν δείχνει διατεθειμένη να αποτινάξει αυτή την ρετσινιά αλλά να τη διατηρήσει με επιπλέον τεκμήρια στην επιβεβαίωσή της. Αυτό είναι το συμπέρασμα που εξάγεται από τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέναντι στη θεσμική πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός δημοκρατικού αναχώματος στο κόμμα Κασιδιάρη.
Τα καμπανάκια άλλωστε για τον κίνδυνο της επαναφοράς της νέας εκδοχής του νεοναζιστικού μορφώματος που χτυπούν τα μέσα από τα ευρήματα των δημοσκοπικών μετρήσεων. Τόσο η έρευνα της Rass για το Action24 όσο και της Metron Analysis για το Mega την προηγούμενη εβδομάδα, δείχνουν με ξεκάθαρο τρόπο ότι δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού.
Ειδικά στην περίπτωση της Rass το ανησυχητικό εύρημα είναι ότι το 3% απαντάει αυθόρμητα, ότι στις εθνικές εκλογές θα ψηφίσει το κόμμα Κασιδιάρη. Σε αυτό το φόντο ο ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζει να τζογάρει με το πολιτικό χρονόμετρο.
Το Μέγαρο Μαξίμου εκπόνησε εγκαίρως την πρόταση του και απηύθυνε νωρίς το προσκλητήριο συναίνεσης στα άλλα κόμματα. Η αναζήτηση συνεννόησης δεν ήταν βραχύβια ενώ πλαισιώθηκε και από το καθαρό μήνυμα, ότι η κυβέρνηση σε αυτήν την άσκηση προσερχόταν με ανοιχτό πνεύμα διαλόγου. Στον αντίποδα ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία επέμενε στα επικοινωνιακά τερτίπια και στις κινήσεις εντυπώσεων με την προαναγγελία μιας αυτόνομης ρύθμισης.
Με τη δημοσιοποίησή της, έπεσαν για ακόμη μία φορά οι μάσκες για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οι παλινωδίες με πρόσχημα τις δήθεν ανησυχίες για την αντισυνταγματικότητα της διάταξης που επεξεργάστηκε το κυβερνητικό επιτελείο είναι η μια όψη. Υπάρχει όμως και η άλλη που δημιουργείται από το περιεχόμενο της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδυτική Συμμαχία και την ερμηνεία της. Η επίκληση των άρθρων 187 και 187Α του Ποινικού Κώδικα και οι παραπομπές στις διατυπώσεις του αντιρατσιστικού νόμου, μόνο την άμβλυνση των αντιδράσεων για γενικεύσεις, στις οποίες πρωτοστάτησε η αξιωματική αντιπολίτευση, δεν εξυπηρετούν. Έρχεται πιο απλά σε ευθεία αντίθεση με τις ενστάσεις του ΚΚΕ, για το οποίο κατά τα άλλα η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, επεφύλασσε ρόλο σιωπηρού συμμάχου στην προοδευτική διακυβέρνηση.
Σε κάθε περίπτωση και αυτό το «κρούσμα» της αντιθεσμικής συμπεριφοράς του ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των ύποπτων επιλογών της Κουμουνδούρου έναντι της Χρυσής Αυγής. Είναι άλλωστε νωπές οι μνήμες με τις κοινές παρουσίες κατά τα μνημονιακά χρόνια στις πλατείες των αγανακτισμένων και φυσικά η ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, που μεθοδεύτηκε μετά τη δολοφονία Φύσσα και τις διώξεις κατά της ηγεσίας και των μελών της Χρυσής Αυγής.
Η αγωνία του ΣΥΡΙΖΑ για τη μεταβολή των κοινοβουλευτικών συσχετισμών εκφράστηκε με τις δημόσιες καταγγελίες το 2014 περί κυβερνητικών μεθοδεύσεων να κηρυχθεί παράνομο το ναζιστικό κόμμα. Τις ανησυχίες που εξέφραζε ο τότε γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Βούτσης, συμμερίστηκαν οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής η κοινοβουλευτική ομάδας της οποίας εναντιώθηκε στην υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα. Δεν λησμονείται επίσης η αναζήτηση συνεννόησης με τη Χρυσή Αυγή για την καθιέρωση της απλής αναλογικής, η οποία είχε εκφραστεί από τον τότε Πρόεδρο της Βουλής, Νίκο Βούτση, με την φράση ότι δεν υπάρχουν ψήφοι που δεν είναι ευπρόσδεκτες.
Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση εντός της εβδομάδας να αναμένεται να εισάγει προς ψήφιση από τη Βουλή τη ρύθμιση που έχει ετοιμάσει.
