Στη δημοκρατία οι κυβερνήσεις αλλάζουν με εκλογές. Όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης καλεί τους πολίτες, τον «λαό» όπως ο ίδιος λέει, να στείλει «τον Κυριάκο Μητσοτάκη σπίτι του» τότε αυτό σημαίνει ότι πρώτον γνωρίζει πως ενδεχόμενες εκλογές θα θέσουν υπό αμφισβήτηση το πολιτικό του μέλλον και δεύτερον ότι θα επενδύσει στον θυμό και τον φόβο και στις αντιδράσεις που προκαλούν αυτά τα συναισθήματα.
Ο Αλέξης Τσίπρας φοβάται τις εκλογές. Αυτό είναι εμφανές μέσα από τις ομιλίες του αφού την ώρα που χαρακτηρίζει την κυβέρνηση ανίκανη και επικίνδυνη ταυτόχρονα, θέτοντας μάλιστα και ζήτημα προστασίας της ανθρώπινης ζωής, αποφεύγει να θέσει θέμα πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, εκτιμώντας ίσως ότι αν γίνει δεκτό το αίτημα του τότε η επόμενη ημέρα στο κόμμα του θα είναι δύσκολη.
Στο πλαίσιο αυτό καλεί τον… λαό να δώσει λύσει και να ικανοποίηση του αίτημα του για πολιτική αλλαγή, αλλά και την επιστροφή του στην εξουσία. «Θέλουμε να αναλάβουμε την ευθύνη» είπε μιλώντας στο Ηράκλειο της Κρήτης περιγράφοντας μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στη διαχείριση της κρίσης.
Και επειδή αυτό τουλάχιστον οι πολίτες δεν το πιστοποιούν στις δημοσκοπήσεις, επανέλαβε και τα περί πληρωμένων ΜΜΕ που δεν μιλούν την γλώσσα της αλήθειας και δεν ενημερώνουν τους πολίτες με βάση αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί πραγματικότητα.
Ο διχασμός είναι το όπλο που θέτει ως προμετωπίδα στον αντιπολιτευτικό του λόγο. Και για να το πετύχει αυτό χαϊδεύει τα αυτιά των μη εμβολιασμένων στους οποίους δίνει το άλλοθι του φόβου για τη… ζωή τους και μια άγνοια 17 μήνες μετά την έναρξη της κρίσης στη δημόσια υγεία για το τι ακριβώς συμβαίνει.
Άλλωστε ο θυμός τους θα αποτελεί μια ακόμη σπίθα στη φωτιά που θα επιχειρηθεί να ανάψει το φθινόπωρο και θα προστεθεί, όπως φαίνεται να προκρίνεται στην Κουμουνδούρου, στις αντιδράσεις για την Παιδεία και τα πανεπιστήμια.
Τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλ. Τσίπρας, την περιέγραψε μιλώντας για το 4ο κύμα της πανδημίας ξεκαθαρίζοντας ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί με… πολιτική αλλαγή. Αν υπολογίσει κανείς ότι στο 2ο και στο 3ο κύμα έφτασε στο σημείο να συμμετέχει το κόμμα του στις πορείες για την απεργία πείνας του Κουφοντίνα και ο ίδιος να δηλώνει ότι δέχεται το ρίσκο της διασποράς από τις κινητοποιήσεις, τότε οι επόμενες κινήσεις του είναι αν μη τι άλλο δεδομένες.
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει πει κάτι σχετικά με τους εμβολιασμένους με αυτούς δηλαδή που πράττοντας το καθήκον τους έσπευσαν και σπεύδουν να εμβολιαστούν. Να προστατεύσουν και τη ζωή τους και τους γύρω τους. Και σε αυτούς αρνείται ότι χρειάζεται να δοθούν διευκολύνσεις βάζοντάς τους στο ίδιο τσουβάλι ακόμη και με τους ψεκασμένους.
Διότι όταν στηλιτεύει τα μέτρα για τους καθήμενους ή όταν δίνει άλλοθι στα κορονοπάρτι ταυτόχρονα μετατρέπει την πλειοψηφία των πολιτών σε αυτούς που πρέπει να υφίστανται και τον κίνδυνο και την ταλαιπωρία που φέρνουν τα όποια μέτρα για την προστασία από τον κορονοϊό.
Σε κάθε περίπτωση το ταξικό περιεχόμενο του λόγου του, η διχαστική του ρητορική, η αποδόμηση των επιστημόνων και της κυβέρνησης εν μέσω ενός νέου κύματος, δεν αποτελεί «πλάτη» στη διαχείριση, όπως ο ίδιος υποστηρίζει.
