Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Στην πολιτική πολλές φορές από αλλού την περιμένεις και από αλλού σου έρχεται. Άλλα προγραμματίζεις και άλλα τελικώς σου βγαίνουν. Για τον Αλέξη Τσίπρα φαίνεται πως ο παραπάνω κανόνας βρίσκει εφαρμογή στην περίπτωση της λεγόμενης «δεξιάς παρένθεσης».
Του σεναρίου δηλαδή που θέλει την κυβέρνηση να προγραμματίζει να θέσει τέρμα στη διακυβέρνηση της ΝΔ, εφόσον βεβαίως αυτή εκλεγεί στις επερχόμενες εθνικές εκλογές, τον Φεβρουάριο του 2020 με αφορμή την προεδρική εκλογή. Ένα σενάριο καθόλου άγνωστο μια και το είδαμε να υλοποιείται και στις αρχές του 2015. Η σκέψη αυτή λοιπόν που υπάρχει τόσο στο μυαλό πολλών πρωτοκλασάτων κυβερνητικών στελεχών όσο και στον ίδιο τον κ. Τσίπρα πηγάζει από την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να διακόψει την κυβερνητική θητεία της ΝΔ και να την καταστήσει κυβέρνηση για όσον το δυνατό μικρότερο χρονικό διάστημα.
Με βάση το συγκεκριμένο σκεπτικό, ο ΣΥΡΙΖΑ εφόσον ηττηθεί στις εθνικές εκλογές εντός του 2019, από τη θέση της αντιπολίτευσης πια θα πει όχι σε όποια πρόταση για πρόσωπο σχετικά με την προεδρία της Δημοκρατίας έρθει από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ώστε να μπλοκαριστεί ο «μαγικός» αριθμός των 180 βουλευτών που απαιτείται για την εκλογή του διαδόχου του Προκόπη Παυλόπουλου.
Με τον τρόπο αυτό ο κ.Μητσοτάκης θα αναγκαστεί να προσφύγει εκ νέου σε εθνικές εκλογές, στις αρχές του 2020, μόνο που αυτή τη φορά το εκλογικό σύστημα θα είναι η απλή αναλογική, κάνοντας τα πράγματα ακόμα πιο πολύπλοκα.
Φαίνεται όμως ότι ο κ. Τσίπρας και το Μέγαρο Μαξίμου «λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο», που στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι άλλος από την αξιωματική αντιπολίτευση. Με μία κίνηση που πέρασε στα ψιλά η ΝΔ προκάλεσε βραχυκύκλωμα στα κυβερνητικά σχέδια. Στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής για την συνταγματική αναθεώρηση στήριξε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για αποσύνδεση της εκλογής του προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής. Υπερψήφισε δηλαδή το άρθρο 32, το οποίο αποτελεί πρωτοβουλία του κυβερνώντος κόμματος, κάτι που έδειξε να αιφνιδιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Με την συγκεκριμένη επιλογή διαμορφώνεται ένα νέο βασικό δεδομένο: Εφόσον η ΝΔ εγκρίνει στην παρούσα βουλή το συγκεκριμένο άρθρο για την αποσύνδεση της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες από την εκλογή του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα, οι ψήφοι της θα προστεθούν σε εκείνες του ΣΥΡΙΖΑ, καταγράφοντας μία ευρεία πλειοψηφία. Τότε βάση της διαδικασίας στην επόμενη Βουλή, θα αρκούν μόνο οι ψήφοι της ΝΔ (εφόσον είναι πρώτο κόμμα, πολλώ δε μάλλον εάν έχει αυτοδυναμία) για να καταστεί άμεσα εφαρμόσιμο το άρθρο αυτό του συντάγματος.
Με άλλα λόγια, σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, η προεδρική εκλογή του Φεβρουαρίου 2020 παύει να αποτελεί εμπόδιο στην κυβερνητική πορεία της ΝΔ.
Είναι προφανές ότι η κίνηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης να υπερψηφίσει την επιλογή της κυβερνητικής πλειοψηφίας στο συγκεκριμένο άρθρο δεν είχε προβλεφθεί από το Μέγαρο Μαξίμου. Πληροφορίες μάλιστα θέλουν την κυβέρνηση να αναζητά ήδη τρόπο απεμπλοκής, αφού πλέον έγινε κατανοητό ότι το βασικό σχέδιο για επανάληψη του σκηνικού του Ιανουαρίου 2015 σκάλωσε. Μένει να δούμε με ποιόν τρόπο θα αντιδράσει ο κ. Τσίπρας, κάτι το οποίο θα φανεί τις προσεχείς μέρες στο κοινοβούλιο.
Share
