Το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη είναι ένα συλλογικό τραύμα που θα αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι του στην ελληνική κοινωνία, μα πάνω από όλα είναι ένα τραύμα που σημάδευσε για πάντα όσες και όσους έχασαν τα παιδιά, τους συγγενείς και τα αγαπημένα τους πρόσωπα, αλλά και όσες και όσους τραυματίστηκαν στη μοιραία εκείνη σύγκρουση.
Ο τόσο άδικος χαμός 57 συμπολιτών μας πυροδοτεί πλήρως σεβαστά και απόλυτα κατανοητά συναισθήματα θυμού, αγανάκτησης, οργής αλλά και φόβου, γιατί μπορεί να ήμασταν εμείς οι ίδιοι στο «Intercity 62» ή ακόμα χειρότερα τα παιδιά μας ή οι συγγενείς μας.
Τα συναισθήματα αυτά ήταν που οδήγησαν στις πρόσφατες μεγάλες συγκεντρώσεις πολιτών ανά την Ελλάδα, συγκεντρώσεις που είχαν ανθρώπινο και όχι κομματικό πρόσημο.
Δυστυχώς, όμως, η πολιτική εργαλειοποίηση της τραγωδίας δεν άργησε να εμφανιστεί, με την αντιπολίτευση να σπεύδει να αναπαράξει, άκριτα, κάθε ρεπορτάζ και κάθε στοιχείο που εμφανίζεται στη δημόσια σφαίρα και κυρίως χωρίς να περιμένει τη Δικαιοσύνη να ολοκληρώσει το έργο της.
Η κυβέρνηση κατηγορήθηκε για συγκάλυψη, ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής και εκλεγμένος Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατηγορήθηκε για συγκάλυψη, επιχειρησιακά στελέχη κατηγορήθηκαν για συγκάλυψη και όλα αυτά χωρίς να υπάρχει ακόμα το τελικό πόρισμα της Δικαιοσύνης.
Η πραγματικότητα, όμως, έρχεται να διαψεύσει όσες και όσους επενδύουν στο λαϊκισμό για μικροκομματικά οφέλη. Έτσι, για παράδειγμα διαψεύστηκε το ΠΑΣΟΚ που κατηγόρησε τον κ. Τασούλα ότι ως Πρόεδρος της Βουλής δεν έφερε δήθεν στη Βουλή τα συμπληρωματικά στοιχεία της εν λόγω δικογραφίας. Τελικά, από βουλευτές της αντιπολίτευσης μέχρι και ΜΜΕ όλες και όλοι είχαν γνώση των στοιχείων αυτών, όμως το ΠΑΣΟΚ, ισχυρίζεται πως, δεν είχε καταλάβει τίποτα.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη κατηγορήθηκε, ακόμα, ότι καθυστερεί εσκεμμένα τη διεξαγωγή της δίκης την ώρα που είναι ηλίου φαεινότερο ότι μια δίκη άρον-άρον θα περιόριζε το χρόνο διενέργειας της ανακριτικής διαδικασίας και δε θα είχαν προκύψει σημαντικά στοιχεία, όπως τα δύο πορίσματα που αναμένουμε.
Η «κακιά» κυβέρνηση ήταν, όμως, αυτή που έφερε διάταξη, ώστε ο εισαγγελέας με απευθείας κλήσεις να παραπέμπει σε δίκη μια υπόθεση, που έδωσε στη Δικαιοσύνη τη δυνατότητα να «ανοίξει» τα κινητά τηλέφωνα όλων των εμπλεκομένων, που συγκρότησε τον Εθνικό Οργανισμό Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων (ΕΟΔΑΣΑΑΜ) και που τον στελέχωσε. Στον αντίποδα, η «καλή» αντιπολίτευση όλα αυτά τα καταψήφισε.
Μέσα σε όλο αυτό το τοξικό πολιτικό περιβάλλον, το οποίο για κάποια κόμματα είναι περιβάλλον στο οποίο ευδοκιμούν και βλέπουν τον ανθρώπινο πόνο ως μια σανίδα για την πολιτική τους σωτηρία έχουμε μια πραγματικότητα η οποία λέει ότι ναι, έγιναν λάθη, ναι θα καταλογιστούν ευθύνες σε όσες και όσους πρέπει και οι ποινές που τυχόν επιβληθούν θα είναι ανάλογες των ευθυνών τους, χωρίς αστερίσκους! Αρμόδια, όμως, για να τα κάνει όλα αυτά είναι αποκλειστικά η Δικαιοσύνη και όχι τα κόμματα.
Όσο και αν είναι σε εξέλιξη μια προσπάθεια να εμφανιστούν κάποια κόμματα πιο ευαίσθητα από κάποια άλλα, η εθνική αυτή τραγωδία δεν είναι πληγή κάποιων, αλλά όλων μας. Όλες και όλοι οφείλουμε να δείξουμε σεβασμό στους γονείς και στους συγγενείς των θυμάτων, σεβασμό στους τραυματίες της μοιραίας εκείνης νύχτας και σεβασμό στη Δικαιοσύνη, ώστε να επιτελέσει το έργο της και να φέρει στο φως όλες τις πτυχές της ανείπωτης αυτής εθνικής τραγωδίας. Και η μέρα αυτή δε θα αργήσει.
*Η Μαρία Συρεγγέλα είναι γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ. και βουλευτής Β2 Δυτικού Τομέα Αθηνών.
