Τους λόγους για τους οποίους δεν πρόκειται να μετάσχει στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης παραθέτει ο επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρος Θεοδωράκης.
Τους λόγους περιγράφει σε ανάρτησή του στο Facebook την οποία συνοδεύει με μια φωτογραφία του 1860 που απεικονίζει την Θεσσαλονίκη με τείχη, και μεταξύ άλλων γράφει πως απεχθάνεται αυτούς που χτίζουν καριέρες με λαϊκίστικες συμπεριφορές και εθνικιστικές κορώνες.
Αναλυτικά στο σχόλιο του:
«Γιατί δεν είμαι σήμερα στο συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη
- Γιατί 25 χρόνια τώρα χάνουμε διατηρώντας μια πολεμική ατμόσφαιρα με μια μικρή χώρα που θα μπορούσε να είναι πιστός μας σύμμαχος
- Γιατί απεχθάνομαι όλους αυτούς που χτίζουν καριέρες με λαϊκίστικες συμπεριφορές και εθνικιστικές κορώνες
- Γιατί δεν βλέπω και πολλές διαφορές ανάμεσα στο «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» - που το έχουμε δεχτεί όλοι - και το Νέα ή Βόρεια ή Άνω Μακεδονία
- Γιατί στο «Μακεδονικό» - όπως άλλωστε και στο «Κυπριακό»- οι συνεχείς αναβολές είναι εις βάρος των συμφερόντων της Ελλάδας και του Ελληνισμού
- Γιατί δεν με συνδέει τίποτα ούτε πολιτικά, ούτε αισθητικά με ομιλητές του συλλαλητηρίου, που μιλούν για προδότες, ανθέλληνες, κρεμάλες και φέρετρα
- Γιατί δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι υπό κατοχή όπως επαναλαμβάνουν συχνά τα τελευταία χρόνια, οι πρωτεργάτες των κινητοποιήσεων
- Γιατί τέτοιου είδους απολίτικες κινητοποιήσεις οδηγούν σε πολιτικές τερατογενέσεις - βλέπε και ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μετά τους Αγανακτισμένους
- Γιατί δεν θέλω να διαλυθεί η γειτονική χώρα - δεν θέλω ούτε «το μουσουλμανικό τόξο της μητέρα Τουρκίας», ούτε την «μεγάλη Αλβανία»
- Γιατί μου προκαλούν γέλια οι συστάσεις «μην βιάζεστε να λύσετε το όνομα» από χώρες που από το '92 αναγνώρισαν την γειτονική χώρα ως Μακεδονία
- Γιατί η Καστοριά, η Φλώρινα, η Πέλλα, το Κιλκίς, οι Σέρρες, η Δράμα θέλουν δουλειές και ανάπτυξη και όχι σκοτεινές business στην ζώνη του «αποκλεισμού»
- Γιατί η Θεσσαλονίκη είναι πρωτεύουσα των Βαλκανίων και όχι μια φοβική επαρχία της Αθήνας
Και γιατί τα λέω όλα αυτά σήμερα;
Γιατί δεν έχω μάθει να κρύβομαι.
Και ελπίζω τις επόμενες κρίσιμες ώρες και μέρες να βγουν και άλλοι προοδευτικοί πολιτικοί και να πουν αυτά που σκέπτονται χωρίς να φοβούνται.
Πρέπει να μάθουμε να κάνουμε το χρέος μας. Το «μην τολμάς» δε μπορεί να είναι το έμβλημα του καιρού μας.
Υ.Γ. Στη φωτογραφία η Θεσσαλονίκη με τείχη. Φωτογραφία του 1860.Γιατί δεν είμαι σήμερα στο συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη
- Γιατί 25 χρόνια τώρα χάνουμε διατηρώντας μια πολεμική ατμόσφαιρα με μια μικρή χώρα που θα μπορούσε να είναι πιστός μας σύμμαχος
- Γιατί απεχθάνομαι όλους αυτούς που χτίζουν καριέρες με λαϊκίστικες συμπεριφορές και εθνικιστικές κορώνες
- Γιατί δεν βλέπω και πολλές διαφορές ανάμεσα στο «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» - που το έχουμε δεχτεί όλοι - και το Νέα ή Βόρεια ή Άνω Μακεδονία
- Γιατί στο «Μακεδονικό» - όπως άλλωστε και στο «Κυπριακό»- οι συνεχείς αναβολές είναι εις βάρος των συμφερόντων της Ελλάδας και του Ελληνισμού
- Γιατί δεν με συνδέει τίποτα ούτε πολιτικά, ούτε αισθητικά με ομιλητές του συλλαλητηρίου, που μιλούν για προδότες, ανθέλληνες, κρεμάλες και φέρετρα
- Γιατί δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα είναι υπό κατοχή όπως επαναλαμβάνουν συχνά τα τελευταία χρόνια, οι πρωτεργάτες των κινητοποιήσεων
- Γιατί τέτοιου είδους απολίτικες κινητοποιήσεις οδηγούν σε πολιτικές τερατογενέσεις - βλέπε και ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μετά τους Αγανακτισμένους
- Γιατί δεν θέλω να διαλυθεί η γειτονική χώρα - δεν θέλω ούτε «το μουσουλμανικό τόξο της μητέρα Τουρκίας», ούτε την «μεγάλη Αλβανία»
- Γιατί μου προκαλούν γέλια οι συστάσεις «μην βιάζεστε να λύσετε το όνομα» από χώρες που από το '92 αναγνώρισαν την γειτονική χώρα ως Μακεδονία
- Γιατί η Καστοριά, η Φλώρινα, η Πέλλα, το Κιλκίς, οι Σέρρες, η Δράμα θέλουν δουλειές και ανάπτυξη και όχι σκοτεινές business στην ζώνη του «αποκλεισμού»
- Γιατί η Θεσσαλονίκη είναι πρωτεύουσα των Βαλκανίων και όχι μια φοβική επαρχία της Αθήνας
Και γιατί τα λέω όλα αυτά σήμερα;
Γιατί δεν έχω μάθει να κρύβομαι.
Και ελπίζω τις επόμενες κρίσιμες ώρες και μέρες να βγουν και άλλοι προοδευτικοί πολιτικοί και να πουν αυτά που σκέπτονται χωρίς να φοβούνται.
Πρέπει να μάθουμε να κάνουμε το χρέος μας. Το «μην τολμάς» δε μπορεί να είναι το έμβλημα του καιρού μας.
Υ.Γ. Στη φωτογραφία η Θεσσαλονίκη με τείχη. Φωτογραφία του 1860».
