Το είχε γράψει ο Κωνσταντίνος Καβάφης, αλλά οι σύντροφοι δεν ασχολούνται με την αστική κουλτούρα: «Κι αν δεν μπορείς να κάμεις τη ζωή σου τη ζωή σου όπως τη θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στις πολλές κινήσεις κι ομιλίες».
Ξεχύθηκαν στα ράδια, τις τηλεοράσεις και τα σόσιαλ τόσες ημέρες, βρίζονται, κατηγορούνται, και όποιον «πάρει ο χάρος». Ο Φίλης εκφράζει την πολιτική απέχθειά του για τον Κασσελάκη, ο Πολάκης του λέει «άρον τον κραββατόν σου», ο Βίτσας προαναγγέλλει νέο κόμμα, o «η αριστεία είναι ρετσινιά» Μπαλτάς αρθρογραφεί κατά Κασσελάκη, και όλοι μαζί γίνονται πρωταγωνιστές σε ένα αντιαισθητικό θέαμα, δικαιώνοντας όσους ήδη δεν τους είχαν πάρει στα σοβαρά.
Κάποιοι όντως νιώθουν ότι «λερώνονται» στη συνύπαρξή τους με το «χρυσό παιδί» του «κομπραδόρικου» καπιταλισμού που πίνει το αίμα του λαού, και δεν σέρνει πίσω του τις μνήμες της Αριστεράς.
Ο Κασσελάκης προετοίμασε βέβαια το έδαφος. Ως άσχετος, δεν λειτούργησε ως παραδοσιακό στέλεχος, υπερεκτέθηκε με την προσωπική του ζωή, φέρθηκε ως λαϊκός τηλεστάρ των πρωινάδικων με το σκυλάκι και τον σύντροφό του, ο οποίος «έχει πολλά να προσφέρει στη χώρα» (αν έλεγε ο Μητσοτάκης κάτι τέτοιο για τη Μαρέβα, ο Σημίτης για τη Δάφνη, ο Τσίπρας για την Περιστέρα, θα τους είχαμε ανασκολοπίσει).
Παράλληλα είδαμε τον μπαμπά του να ασχολείται με τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ λες και μιλούσε για οικογενειακή επιχείρηση. Ο ίδιος ο Stefanos απαξίωσε το κόμμα που τον ανέδειξε, και στην πρώτη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας από άλλη ήπειρο, τους είπε να μην τσακώνονται(!) ενώ η μόνη είδηση που έβγαλε ήταν ότι την επομένη παντρεύεται τον Τάιλερ!
Το ρήγμα στην πολιτική και ψυχική σχέση μεταξύ προεδρικών και Ομπρέλας έχει γίνει χαώδες. Πλέον δεν μπορούν να συνυπάρξουν, αλλά δεν μπορούν και να χωρίσουν συντεταγμένα. Ο λόγος είναι εκείνη η γνωστή αρχέγονη ανάγκη που μας την κληρονόμησε περιεκτική ο Δημοσθένης: «Δει δη χρημάτων, ω Άνδρες Αθηναίοι, και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων».
Οι υπάρχοντες της «βαθιάς» Ομπρέλας είναι ελάχιστοι. Θα είχαν ήδη φύγει αλλά τους κρατάει το οικονομικό. Δεν θα έχουν επιχορήγηση, και χωρίς χρήμα δεν στήνεις κόμμα. Δεν νοικιάζεις καν γραφεία.
Πέραν της κρατικής απουσίας χρηματοδότησης, υπάρχει και το αριθμητικό. Η Ομπρέλα δεν έχει τον κατάλληλο αριθμό βουλευτών ώστε να σχηματίσει Κοινοβουλευτική Ομάδα, καθώς Φίλης, Σκουρλέτης, Βούτσης, Βίτσας κ.α. δεν εξελέγησαν (θεωρείται έργο Τσίπρα). Οι λίγοι εναπομείναντες δεν επαρκούν, ενώ κάποιοι εξ αυτών θα διέβαιναν τον Ρουβίκωνα μόνο αν έφευγαν και οι βουλευτές του κλίματος Αχτσιόγλου, η οποία ωστόσο δείχνει απόμακρη.
Προσανατολίζονται να δημιουργήσουν κόμμα (το ανήγγειλε ο Βίτσας) ενόψει των ευρωεκλογών για να λάβουν μέρος. Εφόσον εκλέξουν βουλευτή θα δικαιούνται χρηματοδότησης και έτσι θα μπορούν να ελπίζουν σε πολιτικό μέλλον. Μέλλον του σχήματος όχι το δικό τους - και εξηγούμε:
Το ηλικιακό πρόβλημα της Ομπρέλας δεν έχει εντοπισθεί στον δημόσιο λόγο. Ναι μπορεί οι αριστεροί ποιητές να έγραφαν εν πλήρει αθωότητι κάποτε, ότι η Αριστερά είναι η νιότη του κόσμου, αλλά τα επιφανή στελέχη της βρίσκονται ήδη στην τρίτη ηλικία. Κάποια έχουν περάσει τα 60 και άλλα τα 70!
Η υπερδραστήρια παρουσία τους στο δημόσιο σκηνικό, υποσκελίζει το υπαρκτό θέμα της ηλικίας. Η γενιά του Πολυτεχνείου είναι ακόμα εδώ, αλλά πόσους νέους θα προσελκύσουν οι 60ρηδες και 70ρηδες;
Ως ένας εκ των υποψηφίων στις ευρωεκλογές λογίζεται ο Στέλιος Κούλογλου, που και αυτός έχει περάσει τα 70! Χθες αποχώρησε από την ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί το Κόμμα εξελίχθηκε λέει «από ροκ συγκρότημα σε ελαφρύ ποπ και τώρα πάει στο καλαματιανό». Άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να θέσει υποψηφιότητα «εάν υπάρξει παράταξη να τον εκφράζει». Φυσικά δεν παρέδωσε την έδρα όπως του ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ και όπως επιβάλλει η δεοντολογία. Αλλά το χρήμα είναι γλυκό.
Και όπως μας είπε και κάποιος εκ των προεδρικών, «ο Κασσελάκης δεν έχει πάρει δραχμή από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ας πει Στέλιος πόσα έχει βγάλει χάρη στον ΣΥΡΙΖΑ».
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συρρικνωθεί, θα διατηρήσει ένα κοινό του λάιφ στάιλ, αλλά εξουσία δεν θα ξαναδεί. Γιατί και τον Κασσελάκη να διώξουν (ως υπόθεση εργασίας, καθότι δύσκολο αφού δεν ελέγχουν την Κ.Ε. και το συνέδριο), θα ξαναπάρει τα ηνία η Ομπρέλα. Χαμένοι πάλι από χέρι.
Σημ. Το παρόν κείμενο είχε γραφεί πριν τη διαγραφή του Πάνου Σκουρλετη, του Δημήτρη Βίτσα και του Νίκου Φίλη.
