Ένα μεγάλο μέρος της πολιτικής χρεοκοπίας του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται στο γεγονός ότι στον πυρήνα της ιδεολογίας, της σκέψης και της εφαρμοσμένης πολιτικής τους ήταν να βλάψουν τον αντίπαλο.
Εάν αξιοποιούσαν προς όφελος της κοινωνίας και της χώρας, το χρόνο και την προσπάθεια που κατέβαλαν για το «κακό» των άλλων, η κατάληξή τους θα ήταν διαφορετική. Θα προκαλούσαν δε και μικρότερη ζημιά στη χώρα.
Αλλά αυτή είναι μια παράμετρος που ουδέποτε υπαγόρευσε τις επιλογές ενός κόμματος που ακόμη και σήμερα στην αποδρομή του, στήνει πολεμικά χαρακώματα και πολιτεύεται με εξτρεμιστικό λαϊκισμό.
Η δημόσια παραδοχή του ευρωβουλευτή Κώστα Αρβανίτη, ότι το ψήφισμα που τσουβάλιαζε μια σειρά από υποθέσεις και παραδοχές, για να καταδείξει ότι η Ελλάδα είναι περίπου Ουγγαρία, ήταν custom made, δεν προκαλεί έκπληξη.
Απλά ολοκληρώνει την εικόνα.
Ο μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ στο ευρωκοινοβούλιο - δεν ήταν μόνο οι ευρωβουλευτές, αλλά και κομματικά στελέχη που βρήκαν καταφυγή στις Βρυξέλλες για τις υπηρεσίες που παρείχαν π.χ στην υπόθεση της Novartis - λειτουργούσε σχεδόν αποκλειστικά ως ηχείο μετάδοσης και αναπαραγωγής αιτιάσεων, καταγγελιών και «δράκων».
Όπως η ιστορία της «μικρής Μαρίας» που ενορχηστρωμένα και με συμμετοχή ολόκληρου του ΣΥΡΙΖΑ, έγινε εργαλείο ανυπόφορης προπαγάνδας κατά της Ελλάδας. Με ερωτήσεις που αναπαρήγαγαν στοιχεία από την τουρκική προπαγάνδα για το μεταναστευτικό κλπ.
Ο πρώτος στόχος ήταν πάντα η κυβέρνηση της ΝΔ και προσωπικά ο πρωθυπουργός.
Ο τελικός στόχος η ίδια η χώρα. Η ευρωπαϊκή ταυτότητα. Η κανονικότητα. Η κοινωνική ειρήνη.
Ο κ. Αρβανίτης έσπευσε να πάρει όλα τα εύσημα διότι με τα χεράκια του ευρισκόμενος στις Βρυξέλλες, προσέθεσε την τελευταία κρίσιμη παράγραφο: εφόσον η κυβέρνηση δεν συμμορφωθεί με όσα το ψήφισμα «υποδεικνύει», θα πρέπει η Κομισιόν να προχωρήσει στην περικοπή ευρωπαϊκών κονδυλίων από την Ελλάδα. Είναι άξιο περαιτέρω παρατήρησης και έρευνας ότι σε πλείστες περιπτώσεις η ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ συνέδεε τα ερωτήματα που κατέθετε στην Κομισιόν με τη ροή ή τη διακοπή των κονδυλίων προς τη χώρα. Κονδύλια για το μεταναστευτικό ή ακόμη και για την επικοινωνία στην περίοδο της πανδημίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ευρωπαίοι λομπίστες του, έχτισαν το κείμενο του ψηφίσματος για να δυσφημίζει τη χώρα και να στηρίζει, την απαίτηση να κοπούν ευρωπαϊκοί πόροι. Αναπαράγοντας όλη την αντιπολιτευτική ατζέντα και τις αιτιάσεις της Κουμουνδούρου. Από τη «λίστα Πέτσα» έως το «ναυάγιο της Πύλου», τον «εκφοβισμό της Τουλουπάκη» έως « την τραγωδία των Τεμπών», τη «δολοφονία του Καραϊβάζ» έως «την υπερβολική χρήση βίας της αστυνομίας» και «τις υποκλοπές».
Όπως παρατήρησε ο κ. Θαν.Πλεύρης, η ομολογία Αρβανίτη δικαιώνει τη θέση της κυβέρνησης ότι οι 330 ευρωβουλευτές, δεν υπερψήφισαν μια ουδέτερη και απροκατάληπτη έρευνα για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, αλλά μια δυσφημιστική, για τη χώρα, μπροσούρα της αντιπολίτευσης.
Αυτή ανέδειξαν ενόψει της μάχης των ευρωεκλογών. Οι ευρωεκλογές είναι και ο λόγος που ο κύριος Αρβανίτης βγήκε και ανέλαβε την πατρότητα του ψηφίσματος. Με το βλέμμα στους υποψηφίους που θα κατεβάσει ο Στέφανος Κασσελάκης για την ευρωβουλή με πρώτη και καλύτερη τη δημοσιογράφο και μέχρι προχθές εκπρόσωπο τύπου, Δώρα Αυγέρη.
