Ο καπνός που βγήκε από την Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ για το κομματικό χρίσμα στον Δήμο της Αθήνας δεν επαρκεί για να θολώσει την πραγματική εικόνα. Ακόμη και στη μετα-Τσίπρα εποχή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει την εικόνα ενός κόμματος εξουσίας.
Ένα κόμμα με δυο θητείες στη διακυβέρνηση της χώρας και υπερδεκαετή παρουσία στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής, όφειλε να διαθέτει την οργανωτική επάρκεια ή έστω το ένστικτο πολιτικής επιβίωσης, ώστε να προχωρήσει ταχύτατα στην επιλογή του προσώπου που θα διεκδικήσει, για λογαριασμό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον μεγαλύτερο οργανισμό στην τοπική αυτοδιοίκηση της χώρας.
Ένα κόμμα που στο DNA του έχει το «χρωμόσωμα» της κυβερνησιμότητας, πολλού δε φιλοδοξεί να ξαναπιάσει, με τα χέρια, του νέου ή της νέας αρχηγού, το τιμόνι της χώρας, δεν μπορεί να αποδέχεται τις πολιτικές «προσποιήσεις», ακόμη και από έναν έμπειρο καλαθοσφαιριστή.
Η κατάληξη της ενδεχόμενης υποψηφιότητας Παππά είναι δηλωτική της ρηχότητας που διακρίνει τη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ. Μια υποψηφιότητα που εγκρίθηκε από την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, επί Προεδρίας Αλέξη Τσίπρα, αλλά λάκισε μετά το στραπάτσο της εθνικής κάλπης του περασμένου Μαΐου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν συνήλθε από το άδειασμα του Νίκου Παππά και ακόμη και στην παράταση, μετά από δυο εκλογικά χαστούκια, συνέχιζε να αναζητά το «τρίποντο» στις αυτοδιοικητικές, με τη φαντεζί λύση Παππά, που θα του πρόσφερε το πολιτικό οξυγόνο, στη συγκυρία της απόλυτης κατρακύλας. Μια στρατηγική διαχείριση της βαριάς ήττας που προοιωνίζεται και στην αναμέτρηση της 8ης Οκτωβρίου.
Έφτασε στο σημείο να διαπραγματεύεται, να θέτει ακόμη στο «και πέντε» το όνομα του διεθνούς καλαθοσφαιριστή σε ψηφοφορία για να απορριφθεί στο όνομα της κομματικής καθαρότητας, προτού καταλήξει το πολίτμπιρο στην επιλογή Ζαχαριάδη.
Ο Κώστας Ζαχαριάδης, παρά το σχετικά μετριοπαθές προφίλ του και την υπηρεσία του στο κόμμα, επί ηγεσίας Αλέξη Τσίπρα, δεν μπορεί να εκληφθεί ως η ενωτική λύση που θα συσπειρώσει το κόμμα. Οι πανικοβλημένοι σύντροφοί του, φρόντισαν με τις ιδεοληπτικές ενέργειες τους να αναδείξουν ότι με την περίπτωση του, δεν τίμησαν την όποια προσφορά του, άλλα έψαξαν για το πρόσωπο που θα μείνει με τον «μουντζούρη». 17-15 έναντι της υποψηφιότητας του Νίκου Φίλη μαζί με 8 λευκά, το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, που δεν πρέπει να ικανοποιεί την Έφη Αχτσιόγλου που διεκδικεί την ηγεσία του κόμματος και μαζί με τους «παλαιοπροεδρικούς», στήριξε την υποψηφιότητα του Κώστα Ζαχαριάδη.
Κι εάν ο Κώστας Ζαχαριάδης διακινδυνεύει να μείνει με τον «μουτζούρη», ο… κατά κόσμον Κώστας Μουτζούρης, ο οποίος στο παρελθόν έχει συγκεντρώσει το συριζαϊκό ανάθεμα για τις ιδεολογικές προσεγγίσεις του, πλέον φαντάζει για κάποια κομματικά στελέχη της νομαρχιακής του ΣΥΡΙΖΑ στη Λέσβο, ως η ιδανική λύση προκειμένου το κόμμα να διεκδικήσει με αξιώσεις την εκπροσώπηση του έστω και σε αυτοδιοικητικό επίπεδο.
Για να αμβλύνουν τις αντιδράσεις αλλά και να καταστήσουν πιο ελκυστική την πρόταση τους, τα εν λόγω στελέχη στην επιστολή τους προς τον αρμόδιο τομέα του κόμματος, προβάλλουν την «καραμανλική ταυτότητα» του κ. Μουτζούρη. Δίνοντας μάλιστα χαρακτηριστικά κομματικής ντόπας στην πρόταση τους, τα συγκεκριμένα στελέχη προβάλλουν τα κομματικά οφέλη για τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς σε μια ενδεχόμενη επανεκλογή του νυν περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου, όπως υποστηρίζουν «ο κ. Μητσοτάκης θα στραπατσαριστεί και θα υποστεί μια μεγαλειώδη ήττα με σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις». Όνειρα θερινής νυκτός.
