Μια ακόμη τελετουργία μονολόγων ως συνήθως, η συζήτηση επί του προϋπολογισμού στη Βουλή. Ειδικά οι ομιλίες των βουλευτών, ανέπνευστες, ατεκμηρίωτες, με κακά ελληνικά και βασισμένες στα κομματικά ραβασάκια. Εικόνα μας φυσικά, αφού εμείς τους επιλέγουμε.
Όσο για τις ομιλίες των αρχηγών, στερήθηκαν επιχειρημάτων. Επικράτησε η έντονη πολεμική, η σεχταριστική λογική, καθώς προσπάθησαν να πείσουν ότι η κυβέρνηση τα έχει κάνει όλα στραπάτσα. Όλα οδεύουν προς το χειρότερο. Αλλά αυτό είναι μια πεπαλαιωμένη ρητορική, αντανάκλασμα περασμένων εποχών.
Αντανακλούσε τους καιρούς που ο κομματικός ενθουσιασμός ήταν τόσο ορμητικός ώστε να μην επιζητεί ορθολογικά επιχειρήματα από τους αρχηγούς. Να αρκείται σε ιαχές νικηφόρας επέλασης.
Οι εποχές όμως παρήλθαν. Τελευταία «ένδοξη» αναλαμπή ήταν η αντιμνημονιακή επέλαση Τσίπρα τον Δεκέμβρη του 2014. Έκτοτε οι οπαδοί σιώπησαν αποθαρρυμένοι, με την αίσθηση της διάψευσης. Μόνο που ακόμη οι αρχηγοί δεν το έχουν κατανοήσει. Ακολουθούν την ίδια τακτική εις ώτα μη ακουόντων.
Άλλωστε υπάρχει και κάτι άλλο: Για να συναρπάσεις, πέραν των όσων λες και υπόσχεσαι, πρέπει να εκπέμπεις και την ανάλογη προσωπική ατμόσφαιρα. Και ουδείς εκ των σημερινών αρχηγών την εκπέμπει, ώστε να ενθουσιάζει τα πλήθη. Ίσως, εμφανιστεί τέτοια προσωπικότητα στο μέλλον.
Τελευταία λαμπερή περίπτωση (ενθουσιαστικής επίδρασης στην κοινωνία), ήταν αυτή του - θαμπού σήμερα - Τσίπρα. Έκτοτε το καλούπι έσπασε. Θα μπορούσε ίσως να είναι ο Κασσελάκης, αν δεν είχε τόση απολιτική ελαφρότητα.
Το τι ειπώθηκε στη Βουλή το κάλυψαν δημοσιογραφικά όλα τα ΜΜΕ. Απλώς η οδός που είχαν, ήταν να ορθώσουν επιχειρήματα χωρίς μεγαλοστομίες, προκειμένου να γίνουν πειστικοί και να αρδεύσουν εμπιστοσύνη σε ένα λαό κουρασμένο, οικονομικά δυσανασχετούντα και αρκούντως δύσπιστο. Και φυσικά να κρατήσουν το επίπεδο στα σοβαρά θέματα, για να διαφυλάξουν τη δική τους πειστικότητα.
Σημειολογικά αναφέρουμε ως παράδειγμα, να αναλώνονται αναφερόμενοι στη διακοπή ρεύματος στο μετρό Θεσσαλονίκης. Φευ σε αυτό υπέπεσε και ο Ανδρουλάκης, ο οποίος είχε την πιο αντικειμενική προσέγγιση κατά την επίσκεψή του στο μετρό, ενώ και στη Βουλή η ομιλία του ήταν η πιο πολιτική.
Η βλάβη ήταν κάτι που είχαν διεκτραγωδήσει διάφοροι «ινφλουένσερ» της κακιάς ώρας στα σόσιαλ μίντια. Και αυτοί καλά κάνουν, αυτό είναι το επίπεδό τους, με αυτά τρέφονται παίρνοντας like.
Και για όσους καλοθελητές σπεύσουν να μας αποδώσουν σκοπιμότητα, παραθέτουμε την είδηση: Στις 3 Δεκεμβρίου χιλιάδες επιβάτες της γραμμής F αναγκάστηκαν να εκκενώσουν δυο τρένα στη Νέα Υόρκη και συγκεκριμένα στο Μπρούκλιν, λόγω διακοπής ηλεκτρικού ρεύματος. Οι επιβάτες βγήκαν στο πεζοδρόμιο μέσα από σήραγγες ασφαλείας.
Το γεγονός δεν απασχόλησε το εκεί πολιτικό προσωπικό, δεν έγινε θέμα στη Βουλή των αντιπροσώπων, ούτε έγιναν ερωτήσεις σε υπουργούς ή στην κυβερνήτη της Ν.Υ. Αντιμετωπίστηκε ως αυτό που ήταν: Μια τεχνική βλάβη. Και ναι το μετρό της ΝΥ ήταν παλιό, της Θεσσαλονίκης καινούργιο, Αλλά διακοπές ρεύματος συμβαίνουν.
Αντί να επικεντρωθούν στα ευνοϊκά γι’ αυτούς πεδία όπου η κυβέρνηση είναι ευάλωτη, στο μέγιστο θέμα της ακρίβειας ας πούμε, ή στη σωστή - αλλά καθυστερημένη - κατάργηση των χρεώσεων για βασικές τραπεζικές κινήσεις, ασχολήθηκαν με ένα έργο που ούτως ή άλλως η κυβέρνηση το έχει πιστωθεί, ενώ οι Θεσσαλονικείς και μόνο, θα αποτιμήσουν την όποια αξία του.
Εν τω μεταξύ ο Φάμελλος εξακολουθεί να μπερδεύει τις έννοιες «επιβολή νέων φόρων» και «διεύρυνση της φορολογικής βάσης». Είπε «Μας μιλάτε για μείωση φορολογίας (για 72 μειώσεις φόρων είπε ο Χατζηδάκης), αλλά αυτό που βλέπουμε στον προϋπολογισμό είναι 2,5 δις περισσότερα έσοδα από φόρους το 2025». Είναι ίδιον της Ριζοσπαστικής Αριστεράς φαίνεται. Το ίδιο μπέρδεμα είχε κάνει στο παρελθόν και η Έφη Αχτσιόγλου! Κατά τα άλλα θα ανατρέψουν την άδικη κυβέρνηση!
Συζήτηση ήταν και πέρασε. Και δυστυχώς η οικονομική κατάσταση του μέλλοντός μας δεν εξαρτάται μόνο από τον προϋπολογισμό. Όπως έγραψε Guardian υπενθυμίζοντας τη ρήση του Ζακ Σιράκ «Όταν η Γαλλία και η Γερμανία προοδεύουν, όλη η Ευρώπη προοδεύει. Όταν δεν το κάνουν, ακινητοποιείται».
Και οι δυο μεγάλες οικονομίες της ευρωζώνης δεν αισθάνονται και πολύ καλά τώρα τελευταία. Είθε να μείνουμε ανεπηρέαστοι.