Τα Τέμπη με όρους ποδοσφαιρικού αγώνα

Ένα τραγικό δυστύχημα στο οποίο έχασαν τη ζωή τους 57 άνθρωποι μεταφέρθηκε στην αρένα της κομματικής αντιπαράθεσης με όρους ποδοσφαιρικού αγώνα. Η αλήθεια κακοποιείται έτσι βάναυσα και η χώρα κινδυνεύει να μείνει για δεκαετίες με μία ακόμη ανοικτή πληγή. Δεν ξέρουμε αν υπήρχε παράνομο φορτίο ή όχι. Γι' αυτό θα αποφασίσει η Δικαιοσύνη. Ίσχυε πριν το βίντεο Καπερνάρου, ισχύει και τώρα. Ότι έχουν πάντως «επενδυθεί» πολλά πάνω στα συντρίμμια των Τεμπών είναι γεγονός. Κι αυτοί που το έχουν κάνει διαθέτουν και τη θέληση και τα μέσα…

Τις τελευταίες ημέρες έγινε μεγάλη συζήτηση για ένα βίντεο που παρουσίασε ο δικηγόρος Βασίλης Καπερνάρος για λογαριασμό της εταιρείας που έχει αναλάβει τη φύλαξη του σιδηροδρομικού δικτύου. Αυτό που ακολούθησε στα social media δεν έχει λόγια. Οι μισοί σηκώθηκαν όρθιοι διαμαρτυρόμενοι για την εμφάνιση του υλικού, λες και πρόκειται για αμφισβητούμενο πέναλτι που σφύριξε ο διαιτητής σε ένα κρίσιμο ποδοσφαιρικό ντέρμπι. Και οι άλλοι μισοί σηκώθηκαν στην εξέδρα πανηγυρίζοντας. Τα λόγια περισσεύουν…

 

Εφόσον το βίντεο αποδειχτεί αυθεντικό, κάτι που θα εξεταστεί πολύ σύντομα, ανατρέπεται πλήρως η μυθοπλασία που έχει στηθεί γύρω από αυτή την τραγική ιστορία, η οποία και εργαλειοποιήθηκε με σαφή στόχο τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αυτό το τελευταίο, ότι έχει δημιουργηθεί ένας χορός fake news μόνο και μόνο για να πληγεί η κυβέρνηση και να αποσταθεροποιηθεί πολιτικά η χώρα, θα έπρεπε να προβληματίσει σοβαρά τα κόμματα της κανονικότητας. Αντί γι' αυτό είδαμε το ΠΑΣΟΚ και ορισμένα στελέχη του (κρίμα Παύλο) να ταυτίζονται απόλυτα με θεωρίες συνωμοσίας. Κι ενώ οι «θεωρίες» διαψεύστηκαν, δεν βρήκε κάποιος το θάρρος να ζητήσει συγγνώμη. Από τους ανθρώπους που παραπλάνησαν. Έστω. Εκτός κι αν έχουν άλλες προτεραιότητες. Αν το ζητούμενο δεν είναι η αλήθεια, αλλά η ταύτισή τους με συγκεκριμένα εκδοτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα.

 

Υπήρξε κάποιο παράνομο υλικό που διακινήθηκε με το τρένο; Άγνωστο! Εκτός κι αν κάποιος γνωρίζει με σιγουριά για να μας το πει και σε εμάς για να μάθουμε. Να σημειώσουμε, πάντως, ότι όσοι είχαν τη βεβαιότητα ότι υπήρχε κρυμμένη κάποια δεξαμενή στα ανοικτά βαγόνια που μετέφεραν λαμαρίνες, θα πρέπει να αισθάνονται ήδη μια σχετική αμφιβολία για τη βεβαιότητά τους. Θα πρέπει, δεν σημαίνει ότι την αισθάνονται κιόλας…

 

Έχει ευθύνες ο σταθμάρχης; Το εντυπωσιακό είναι ότι κάποιοι προσπαθούν απελπισμένα να τον βγάλουν από το κάδρο. Από την πρώτη στιγμή. Γιατί άραγε; Ξέρουν κάτι που δεν ξέρουμε και προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή μας μακριά;

 

Υπάρχουν πολλά ερωτήματα για το πως εξελίχτηκαν τα πράγματα. Για παράδειγμα, επιχειρείται να δημιουργηθεί η αίσθηση ότι η κυβέρνηση επισπεύδει τώρα τη δίκη κάτω από την πίεση των κινητοποιήσεων. Η αλήθεια είναι διαφορετική. Η κυβέρνηση προετοιμαζόταν για να γίνει η δίκη πέρυσι. Υποβλήθηκαν όμως τότε δεκάδες αιτήματα συγγενών προς τις δικαστικές αρχές. Τι έπρεπε να συμβεί; Να πάνε σε δίκη χωρίς να απαντηθούν τα ερωτήματα; Θα ήταν απαράδεκτο. Οι ίδιοι θα λέγανε τώρα ότι επιχειρείται κουκούλωμα της υπόθεσης. Άρα; Έτσι η αλλιώς κάποιοι θέλουν την κυβέρνηση «απολογούμενη». Ότι η κυβέρνηση συνεχίζει να απολογείται και να μη λέει τα πράγματα με το όνομά τους είναι προφανώς επιλογή και όχι «λάθος». Έξυπνοι άνθρωποι είναι και οι έξυπνοι άνθρωποι δεν κάνουν τέτοια παιδαριώδη λάθη. Θα έχουν τους λόγους τους. Κι εκείνοι με τη σειρά τους ας μη διαμαρτύρονται για την υποδοχή που τους επιφυλάσσουν διάφορα οικονομικά και εκδοτικά κέντρα. Το ότι δεν έχουν ακόμη αποδεχτεί ότι μια χρήσιμη κυβέρνηση στον τόπο δεν έχει ανάγκη τα μέσα ενημέρωσης, αλλά μόνο τον λαό, είναι προβληματικό από μόνο του.

 

Θα είχε αποφευχθεί το δυστύχημα αν υπήρχαν σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα ελέγχου της κυκλοφορίας; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Στο σημείο αυτό να θυμίσουμε ότι ο σιδηρόδρομος προϋπάρχει της πληροφορικής…

 

Εκείνο που δεν υπήρχε στο παρελθόν ήταν το διαλυμένο κράτος που έχουμε σήμερα. Και η μεγάλη πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης είναι ότι έχει κάνει ελάχιστα για να αλλάξει τη δυσάρεστη αυτή κατάσταση. Όχι, ότι δεν έχει κάνει κάτι, αλλά αυτό το κάτι δεν επαρκεί. Πολιτικές είναι οι ευθύνες. Σε μια χώρα που τα περισσότερα πράγματα γίνονται στο κουτουρού, θα μπορούσε η διαχείριση να ήταν πολύ χειρότερη απ' αυτή που είχαμε στο πεδίο και αμέσως μετά το δυστύχημα. Θα ρωτήσει κάποιος: Κι αν όχι ο Μητσοτάκης που εξελέγη με τη σημαία των μεταρρυθμίσεων, ποιος άλλος; Εκείνοι που σήμερα επιμένουν με πάθος στη θεωρία της συγκάλυψης, επειδή το υποστήριξε ο πωλητής των επιστολών του Ιησού;

 

Τα Τέμπη είναι το ναυάγιο της σύγχρονης Ελλάδας. Αυτό θα έπρεπε να συζητάμε. Την αλήθεια θα τη διερευνήσει η Δικαιοσύνη. Το πολιτικό ζήτημα, όμως, θα το λύσουμε εμείς. Για το πολιτικό ζήτημα να βάλουμε απέναντι την κυβέρνηση Μητσοτάκη και όποια άλλη κυβέρνηση στο μέλλον. Αλλά να γίνουμε θύματα των θεωριών συνωμοσίας; Γιατί; Ποιος είναι λόγος; Ποιος ωφελείται απ’ όλο αυτό. Η χώρα, σίγουρα όχι…