Του Γιάννη Σιδέρη
Σε ασταθές τοπίο που λίγο απέχει από το να γίνει εφιαλτικό, περιδινείται πάλι η κυβέρνηση, λόγω της έφεσης στον επικοινωνιακό εντυπωσιασμό, στον οποίο μονίμως και ακρίτως επιδίδεται, την ίδια στιγμή που η αξιολόγηση παραμένει ανάερη.
Ο πρωθυπουργός προχθές, ενώπιον του Πορτογάλου ομολόγου του Αντώνιο Κόστα, δήλωσε περήφανα ότι «κανείς δεν μπορεί να αφαιρέσει από μια κυρίαρχη και δημοκρατική χώρα, το δικαίωμα να επιλέγει τα μέσα της πολιτικής για την επίτευξη των συμφωνημένων στόχων».
Χθες ο Ευκ. Τσακαλώτος, ανακοινώνοντας την κατάθεση δύο νομοσχεδίων - ασφαλιστικό και φορολογικό - δήλωσε: «η κυβέρνηση είναι κυρίαρχη. Έχουμε στόχους από το μνημόνιο, ακούμε τη γνώμη των θεσμών αλλά διατηρούμε το δικαίωμα ως κυρίαρχη χώρα η τελική λέξη να είναι απόφαση της ελληνικής κυβέρνηση».
Επειδή η κατάθεση των νομοσχεδίων τυπικά προσλαμβάνει την μορφή μονομερούς ενέργειας, και επειδή ταυτόχρονα διέρρευσε το μη προγραμματισμένο ταξίδι του πρωθυπουργού στο Παρίσι, υπήρξε αύξουσα ανησυχία για το ενδεχόμενο κόντρας με τους «Θεσμούς».
Ωστόσο, τα πράγματα είναι κατά τι, πιο απλά. Ο πρωθυπουργός θα συναντήσει τον Φρανσουά Ολάντ στο Μέγαρο Των Ιλισίων. Η συνάντηση, εκτός προγράμματος, ωστόσο δεν έχει την δραματικότητα του εκτάκτου γεγονότος. Ούτως ή άλλως ο κ. Τσίπρας έχει την Πέμπτη προγραμματισμένο γεύμα εργασίας με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς στο Στρασβούργο, ενώ στη συνέχεια στις Βρυξέλλες θα συμμετάσχει ως προσκεκλημένος ομιλητής σε προγραμματισμένο δείπνο εργασίας με ανώτατα στελέχη του Ιδρύματος Άξελ Σπρίνγκερ, και με θέμα την κατάσταση και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.
Ευκαιρίας δοθείσης, μεταβαίνει να συνομιλήσει με τον Ολάντ, αφού χρειάζεται πολιτική στήριξη, την οποία, διαπιστώνει ότι δεν απολαμβάνει από τους ευρωπαίους εταίρους. Ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του ανέμεναν ευρεία στήριξη από τους ευρωπαίους, μετά την οργίλη αποκάλυψη του περιεχομένου των υποκλοπών και της… υπονόμευσης εκ μέρους του ΔΝΤ. Εξ ου και εξεπλάγησαν δυσάρεστα, συνειδητοποιώντας ότι το γεγονός αποδυνάμωσε την δική τους θέση και αποστασιοποίησε τους εταίρους!
Τα αρνητικά στο φόντο του χρέους
Η κατάσταση που βρίσκεται η αξιολόγηση, με τα νομοσχέδια που κατατίθενται εν αγνοία των θεσμών, περιλαμβάνει και κάποιοι θεατρικότητα. Οι «Θεσμοί» θα επανέλθουν την Δευτέρα, μετά την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ, και θα λάβουν γνώση του περιεχομένου των νομοσχεδίων. Ωστόσο, το ρίσκο και ο κίνδυνος πάντα ελλοχεύουν.
Είναι αρνητικό το ότι η κυβέρνηση δεν θα έχει κάποια βάση, δεν έχει κείμενα προόδου, επί των οποίων να στηρίξει τις συνομιλίες και τα αιτήματά της στην Σύνοδο. Είναι αρνητικό ότι ο λογαριασμός ανεβαίνει συν τω χρόνω, αφού δεν έκλεισε, όπως μπορούσε την αξιολόγηση Οκτώβριο - Νοέμβριο, ή έστω το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου.
Πλέον κάποιοι ήδη φοβούνται ότι ο λογαριασμός από 5,4 δισ. ενδέχεται να υπερβεί τα 6,5 δισ. Είναι αρνητικό ότι τα χρονικά περιθώρια στενεύουν ασφυκτικά, καθώς το eurogroup της 22ας Απριλίου υπερκερνάται εκ των πραγμάτων, και μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα έκτακτο για χάρη μας πολύ νωρίς τον Μάιο, εφόσον η αξιολόγηση κλείσει ως τέλος Απριλίου.
Πλησιάζουμε ορμητικά στη διακεκαυμένη ζώνη του «καήκαμε», που είπε ο κ. Τσακαλώτος, καθώς το μέγα θέμα που θα απασχολεί, ειδικά από τα μέσα Μαΐου την Ευρώπη, θα είναι το ιστορικό βρετανικό δημοψήφισμα, τα αποτελέσματα του οποίου θα έχουν μακροπρόθεσμες επιδράσεις στην πορεία, την ενότητα, τη σύνθεσή της. Ως εκ τούτου οι ευρωπαίοι ηγέτες θα αποφύγουν τις παρενέργειες μιας λύσης που θα μπορούσε να δώσει τροφή στους αρνητές.
Αυτές οι «θεατρικές τελετές» αυτονομίας και ανεξαρτησίας των κυβερνητικών αποφάσεων τελούνται στο γκρίζο φόντο που προσδίδει η επιδιωκόμενη διευθέτηση του χρέους. Το ηρωικό σενάριο της μείωσης - που μέχρι προσφάτως, και παραδόξως, πίστευαν αρκετοί βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος - προστέθηκε πλέον στον κατάλογο των ανεκπλήρωτων κυβερνητικών υποσχέσεων.
Το ατύχημα πάντα υπάρχει ως ένα πιθανό ενδεχόμενο. Τον Ιούλιο έχουμε πληρωμή δόσης περίπου 3,5 δισ. Οι δανειστές προσανατολίζονται να μας δίνουν υποδόσεις ώστε να εκπληρώνουμε τις προς αυτούς υποχρεώσεις μας, στερώντας μας από περαιτέρω χρηματική ενίσχυση, για ανακούφιση των εσωτερικών πληγών. Αυτό θα αποτελέσει την χειρότερη εκδοχή: και μέτρα να έχει δεχθεί η χώρα, και χρήματα για εσωτερικές ανάγκες να μην παίρνει!
Θα το αντέξει η κυβέρνηση, αφού η ρευστότητα στο εσωτερικό θα είναι είδος εν ανεπαρκεία, ή θα καταφύγει σε κάποιου είδους ηρωική έξοδο;
Δεδομένου πάντως ότι δημοψήφισμα δεν μπορεί να ξανακηρύξει μετά την περσινή καρικατούρα - τόσο όσον αφορά το ερώτημα, όσο και την τύχη που επιφύλαξε στο αποτέλεσμα ο πρωθυπουργός - οι εκλογές δεν αποτελούν ένα απίθανο ενδεχόμενο, παρότι το απεύχεται. Θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια κάποια λύση!
