Ο Α. Τσίπρας εδώ και τέσσερις μήνες ζητεί εκλογές και δηλώνει σίγουρος πως θα τις κερδίσει. Τα ίδια δηλώνουν και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Το ότι όλες ανεξαιρέτως οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει, δεν τους πτοεί γιατί οι δημοσκοπήσεις είναι «πετσωμένες», ακόμα και των φιλικών τους εφημερίδων, (βλέπε δημοσκοπήσεις Εφ-Συν).
Η Νέα Δημοκρατία γνωρίζει τι ακριβώς συμβαίνει, ποιες είναι οι τάσεις στην κοινωνία, πού υπερτερεί, πού έχει προβλήματα. Το βέβαιο είναι πως διαθέτει μια διαφορά ασφαλείας από τον ΣΥΡΙΖΑ που κυμαίνεται από 8,5 - 10,5 μονάδες. Συνεπώς, το δέλεαρ είναι μεγάλο να αποδεχθεί την πρόκληση και τότε ο Α. Τσίπρας θα μας θυμίσει τη σχέση του αρνιού με το Πάσχα.
Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός διαθέτουν ένα απόλυτο όπλο. Να προτείνουν στον Α. Τσίπρα να διεξαχθούν εκλογές τον Σεπτέμβριο, υπό την προϋπόθεση να αλλάξουν τον νόμο της απλής αναλογικής, ψηφίζοντας επί τούτου από κοινού. (βλέπε άρθρο μου στο liberal της 24/6). Τα δύο κόμματα αθροίζουν 244 έδρες (158 και 86), άρα ο νέος νόμος της ενισχυμένης αναλογικής θα ισχύσει αμέσως.
Ο Α. Τσίπρας στην προκειμένη περίπτωση θα βρεθεί «στριμωγμένος στα σκοινιά» για τους εξής λόγους:
1. Eφόσον διαλαλεί πως είναι πρώτο κόμμα, δεν μπορεί να αρνηθεί να ψηφίσει ένα εκλογικό σύστημα που θα του προσφέρει την αυτοδυναμία. Και αν θέλει συμμαχική κυβέρνηση μπορεί, από θέση αυτοδυναμίας, να κάνει πρόταση συνεργασίας στο ΠΑΣΟΚ και στον Βαρουφάκη.
2. Δεν μπορεί να επικαλεστεί πως για την Αριστερά η απλή αναλογική είναι ζήτημα αρχής, γιατί τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 τις διεξήγαγε με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής, με το bonus των 50 εδρών. Αν υπήρχε ζήτημα αρχής, ευθύς ως σχημάτισε κυβέρνηση τον Ιανουάριο του 2015 θα μπορούσε τότε να ψηφίσει την απλή αναλογική. Το έπραξε αυτό όταν ήταν φανερό πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα ηττηθεί στις επερχόμενες εκλογές. Ήταν μια κίνηση τακτικής, που ουδεμία σχέση είχε με αρχές και αξίες της Αριστεράς.
3. Αν συναινέσει στην από κοινού ψήφιση του νόμου της ενισχυμένης αναλογικής θα δείξει μια εθνικά υπεύθυνη στάση. Θα απαλλάξει τη χώρα από την περιπέτεια των διπλών εκλογών, εν μέσω των γνωστών τουρκικών απειλών. Συγχρόνως, θα απαλλάξει και τους ψηφοφόρους από μετακινήσεις και έξοδα. Απεναντίας, αν δε συναινέσει, χρεώνεται όλα τα παραπάνω.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, για τον Α. Τσίπρα.
Πάντως αν ήμουν στη θέση του και συγχρόνως ήμουν τόσο βέβαιος για τη νίκη μου, εγώ θα πρότεινα στον πρωθυπουργό την αλλαγή του εκλογικού νόμου.
ΥΓ. Σύμφωνα με τις πρόσφατες αναλύσεις των κυρίων Παναγόπουλου και Αράπογλου (ALCO και PULSE αντιστοίχως, βλ. iefimerida 23/6/), με βάση τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, με την απλή αναλογική η κατανομή των εδρών είναι, κατά προσέγγιση, η εξής: ΝΔ 118, ΣΥΡΙΖΑ 88, ΠΑΣΟΚ 49, ΚΚΕ 19, Βελόπουλος 16, Βαρουφάκης 10 (αν μπει στη βουλή). ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και ΜέΡΑ αθροίζουν 147 έδρες. Αν κάποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν ακολουθήσουν, κάτι το απολύτως βέβαιο, τότε οι δεύτερες εκλογές είναι αναπόφευκτες. Εννοείται ότι και το 147 δεν αρκεί.
