Αυτό είναι αντιπολίτευση. Δεν τους πιάνεις πουθενά! Ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κυρίτσης έγραψε στα social media ότι με βάση τα στοιχεία του ΕΟΔΥ, από τον Ιανουάριο του 2020 έχουν γίνει 8.665.309 PCR, 41.721.090 ράπιντ, και 67.793. 652. Και συμπέρανε: Ανεξαρτήτως του πόσα έχει πληρώσει το κράτος και πόσα οι πολίτες, μιλάμε για πολύ μεγάλη μπίζνα εκατοντάδων εκατομμυρίων.
Θα έλεγε κανείς ότι ο συμπαθής κατά τα άλλα δημοσιογράφος, και φίλος, κλείνει το μάτι στους αντιεμβολιαστές, γράφοντας για την μπίζνα των τεστ. Αμ δε! Τον Μάρτιο του 2020, είχε γράψει «εδώ σταματήσαμε τα τεστ και βγαίνουν οι γελοίοι και λέμε ότι περιορίζονται τα κρούσματα και ζήτω μας. Κάνουν το ακριβώς αντίθετο από την οδηγία του ΠΟΥ»!
Και εντάξει, επειδή είναι πρώην βουλευτής δεν σημαίνει ότι δεσμεύει τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά ως νοοτροπία και ως δημοσιογράφος της Αυγής, δεν παύει να εκφράζει ένα τμήμα του, και κυρίως να εκφράζει τη «μια στο καρφί και μια στο πέταλο» αντιπολιτευτική γραμμή του όλου ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα.
Δεν έχει άδικο ο Νίκος Μπίστης να αφήνει σπόντες δυσαρέσκειας στο Facebook, γράφοντας υπέρ της πρότασης Μόσιαλου για την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών και την ανάγκη οι πολιτικές δυνάμεις να είχαν ομονοήσει επί αυτού.
Κατά τον Μπίστη, επειδή η εφαρμογή της υποχρεωτικότητας έχει πολιτικό κόστος «Η ελάχιστη πολιτική συνεννόηση είναι απαραίτητη, ώστε να επιμερίζεται το κόστος». Και καταλήγει απογοητευμένος: «Τώρα πια φοβάμαι είναι αργά. Χαθήκαμε ανάμεσα σε ανύπαρκτα success stories, στα αλλεπάλληλα τελευταία μίλια, και στην covid αντιπολίτευση».
Μα γιατί δεν το έλεγε στον Τσίπρα να συναινέσει στην υποχρεωτικότητα «με εφαρμογή της συνέπειας της αναλογικότητας για τους ανεμβολίαστους»; Και γιατί δεν του ζήτησε να υπερψηφίσει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των άνω των 60; Και γιατί δεν παρενέβη ως ορθολογικός που θεωρούμε ότι είναι, στην αστειότητα της «προαιρετικής υποχρεωτικότητας» που υποστήριξε το κόμμα του;
Ισως γιατί ο Τσίπρας τους δέχτηκε επειδή είχε συμφέρον να δείξει ότι το κόμμα του διευρύνεται, εξαπλώνεται και κατακτά τον χώρο της Κεντροαριστεράς. Τους χρησιμοποίησε ως βιτρίνα μεν, αλλά επειδή οι διευρυνσίες της Προοδευτικής Συμμαχίας (Γέφυρα, ΔΗΜΑΡ, πρώην Πασόκοι) δεν είχαν ουσιαστική δύναμη στο εκλογικό σώμα, επειδή έφερναν εντυπώσεις αλλά όχι ψήφους, τους παρεγκώνισε.
Εκτοτε διακοσμούν τον τίτλο του κόμματος ως «Προοδευτική Συμμαχία», αλλά ως «σύμμαχοι» δεν μετέχουν στα ενδότερα. Είναι «ωσεί παρόντες» στις κρίσιμες διεργασίες και τις αποφάσεις. Παρότι βέβαια ο Μπίστης δεν διστάζει προς τιμήν του να παρέμβει κριτικά. Όπως ας πούμε στους ανίερους ισχυρισμούς Πολάκη (ο οποίος ως… αναγνωρισμένος ιστορικός), είχε ισχυριστεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι… το κόμμα του Κολοκοτρώνη και του Μακρυγιάννη!
Είναι ενδεικτικό ότι στο περίφημο «μυστικό δείπνο» στην οικία Φλαμπουράρη, όπου συγκεντρώθηκαν για να μιλήσουν με ανοιχτά χαρτιά για τα προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ μετείχαν οι «προεδρικοί», οι εκπρόσωποι της αριστερής τάσης «Ομπρέλα», και από τους Πασόκους ο πιστός στον Τσίπρα Ραγκούσης. «Γεφυραίος» ουδείς. Θα τους θυμηθούν στις εκλογές, όταν πρέπει να μαζέψουν καμιά ψήφο.
Πρόσφατα επίσης, τον Δεκέμβριο οι «εκσυγχρονιστές» με Σημιτικές καταβολές, Νίκος Μπίστης, Αντώνης Λιάκος και Παναγιώτης Παναγιώτου (γνωστός στους παλιούς ως Παν Παν), απάντησαν στον Παύλο Πολάκη για την επίθεσή του στον Κώστα Σημίτη.
Μεταξύ άλλων τόνιζαν: «όταν η κριτική μετατρέπεται σε προσωπικό λίβελο κι εκτρέπεται σε απαράδεκτους χαρακτηρισμούς, βλάπτει την σοβαρά την υπόθεση της ανασυγκρότησης της Αριστεράς. Το ύφος στην πολιτική αντιπαράθεση πρέπει να συμβαδίζει με το ύφος. Αυτή είναι η απαίτηση του κόσμου του κόσμου που παρακολουθεί τον ΣΥΡΙΖΑ και την Προοδευτική Συμμαχία».
Δεν αμφιβάλουμε ότι αυτή είναι η απαίτηση του κόσμου που ακολουθεί την Προοδευτική Συμμαχία. Αμφιβάλουμε για την αριθμητική επάρκεια αυτού του κόσμου. Αλλά πόθεν αρύεται ότι είναι και απαίτηση του κόσμου που ακολουθεί τον ΣΥΡΙΖΑ;
Πρωτάρηδες δεν είναι. Ηξεραν και από μέσα τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά μαγεύτηκαν από την Συμφωνία των Πρεσπών (διαχρονικό τους άγχος και πάθος) και προσχώρησαν λες και η συμφωνία ήταν η κολυμβήθρα του Σιλωάμ και θα αποκάθαιρε το κόμμα από κάθε τυφλότητα, φανατισμό και λαϊκισμό.
Αναμένεται το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ , το οποίο ούτως ή άλλως, και με όποιο τρόπο (ψηφιακό εν μέρει, ή δια ζώσης) θα γίνει, για να δούμε ποια τύχη τους επιφυλάσσει ο στελεχικός κορμός του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε κάθε περίπτωση είναι αξιόλογα στελέχη σε κοινωνικό και επαγγελματικό επίπεδο, αλλά διάλεξαν να δώσουν επίχρισμα προοδευτικότητας στο λαϊκίστικο μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ. Εκτοτε αγνοούνται…
