Μπορεί οι αναφορές σε «ντολμαδάκια» και «πράσινο τσάι», μαζί με τους κουραμπιέδες της Ντόρας Μπακογιάννη, που περίμεναν ως κέρασμα, τα χαμόγελα και το «ενωτικό» για ολόκληρη τη χώρα, θέμα των Γλυπτών του Παρθενώνα, να δημιούργησαν τις συνθήκες για να «σπάσει» ο πάγος, ωστόσο Κυριάκος Μητσοτάκης και Νίκος Ανδρουλάκης φρόντισαν να βάλουν «στο τραπέζι» από την αρχή τα ζητούμενα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, συνομιλώντας πίσω από τις κλειστές πόρτες για θέματα εξωτερικής πολιτικής, το δημογραφικό, στο οποίο φαίνεται να υπήρχε και ένα πεδίο συνεννόησης, το στεγαστικό, αλλά και για τη συνταγματική αναθεώρηση.
Οι προθέσεις, πάντως, έγιναν σαφείς ακόμη και από τα λίγα λόγια που αντάλλαξαν μπροστά στις κάμερες. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέμεινε εμμέσως στο θέμα της αξιόπιστης αντιπολίτευσης, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «προφανώς δεν είναι η δουλειά της αντιπολίτευσης να συμφωνεί με την κυβέρνηση.
Θα ήταν πολύ παράδοξο αν συνέβαινε αυτό σε μεγάλη συχνότητα. Όμως, νομίζω έχουμε μία υποχρέωση να έχουμε έναν ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας και σε προσωπικό επίπεδο και να συζητούμε πάντα με ειλικρίνεια ζητήματα, τα οποία πρέπει νομίζω να είναι αντικείμενα και κατ ιδίαν συζήτησης. Και προσβλέπω στο να έχουμε αυτήν την ειλικρινή επικοινωνία όποτε αυτό χρειάζεται. Εξάλλου, αυτό νομίζω επιβάλλουν οι καταστάσεις και οι δύσκολοι καιροί», με κυβερνητικές πηγές να μιλούν για μια καλή και ειλικρινή συζήτηση και να χαρακτηρίζουν σημαντικό το γεγονός ότι έχει ανοίξει ένας δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ του Πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τις πολιτικές πρωτοβουλίες, που λαμβάνει το ΠΑΣΟΚ προέταξε από την πλευρά του ο Νίκος Ανδρουλάκης, λέγοντας ότι «ο μόνος τρόπος για να προχωράμε μπροστά είναι η συναίνεση, αλλά με ειλικρινή διάλογο που θα βάζουμε τα πραγματικά δεδομένα των προκλήσεων και ο καθένας από τη δική του ιδεολογική οπτική πώς μπορεί να συμβάλει. Αυτές τις εβδομάδες έχουμε καταθέσει προτάσεις αυτές τις ημέρες σε πολλά πεδία που έχουν και εθνικό και κοινωνικό και οικονομικό ενδιαφέρον».
Η συνάντηση των κυρίων Μητσοτάκη και Ανδρουλάκη, μπορεί να πραγματοποιήθηκε σε ένα «νεκρό» πολιτικό χρόνο και μακριά από την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, πραγματοποιήθηκε, όμως, σε μια στιγμή ενδεχομένως πρωτόγνωρη για το πολιτικό σκηνικό. Η εικόνα του κατακερματισμού, που όλες οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν γλαφυρά - δείχνοντας ακόμη και εννέα κόμματα να εισέρχονταν στη Βουλή, αν την ερχόμενη Κυριακή είχαμε εκλογές - είναι η πολιτική πραγματικότητα στη χώρα σήμερα.
Σύμφωνα με τις ίδιες δημοσκοπήσεις, η Νέα Δημοκρατία διατηρεί αδιαμφισβήτητα την πρώτη θέση, έχοντας, όμως, χάσει την πολιτική «κυριαρχία» που δημιουργούσε τη βεβαιότητα ότι από τις κάλπες θα προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση, οι ίδιες μετρήσεις ξεκαθαρίζουν και τη δεύτερη θέση, δίνοντάς τη στο ΠΑΣΟΚ, επίσης, όμως, με την υποσημείωση ότι δεν έχει αναπτύξει τη δυναμική εκείνη, που θα το πρόκρινε ως διεκδικητή της εξουσίας αυτή την ώρα.
Από την τρίτη θέση των δημοσκοπήσεων και μετά, η εικόνα είναι χαοτική. Εκτός από την ιστορική παρουσία του ΚΚΕ, ο παλαιός ΣΥΡΙΖΑ, χωρισμένος πλέον σε πέντε κομμάτια - ο εναπομένον ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά, το Κίνημα Δημοκρατίας, η Πλεύση Ελευθερίας, το ΜέΡΑ25, προερχόμενα ως πολιτικοί σχηματισμοί από το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα - τέσσερα κόμματα στα «δεξιά» της Νέας Δημοκρατίας - Ελληνική Λύση, Φωνή Λογικής, Νίκη και Σπαρτιάτες - διεκδικούν τη θέση τους την επομένη των εθνικών εκλογών, με τις δημοσκοπήσεις στα περισσότερα από αυτά να δίνουν ποσοστά κοντά ή πάνω από το 3%.
Μέσα σε αυτό το πολιτικό σκηνικό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε τις προηγούμενες μέρες δύο παραμέτρους, που στις συζητήσεις και την αναπτυσσόμενη φημολογία εμφανίζονταν ως ερωτηματικά. Αποσαφήνισε, αφενός, ότι οι «όροι του παιχνιδιού» δεν πρόκειται να αλλάξουν και οι επόμενες εθνικές εκλογές θα διεξαχθούν με το υπάρχον εκλογικό σύστημα, χωρίς να αλλάζει ούτε το όριο εισόδου στο κοινοβούλιο, ούτε το μπόνους που εξασφαλίζει την αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος, αφετέρου έκλεισε κάθε «παράθυρο» δικής του εξόδου από το πολιτικό «κάδρο», δηλώνοντας ότι θα διεκδικήσει ως αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας μια τρίτη θητεία στην πρωθυπουργία της χώρας.
Το υπάρχον πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα, παράλληλα με τις καταιγιστικές εξελίξεις στη Γαλλία και τη Γερμανία, που βιώνουν ταυτόχρονα μια πολιτική κρίση και οικονομικές αναταράξεις, δημιουργούν συνθήκες που ευνοούν την επαναφορά της πολιτικής σταθερότητας ως διακύβευμα οποιασδήποτε εκλογικής αναμέτρησης και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δημιουργεί ήδη το αφήγημα εκείνο, που μπορεί να τον προκρίνει ως το πρόσωπο, που την εξασφαλίζει.
Οι δημοσκοπήσεις, άλλωστε, έστω και με τα χαμηλότερα ποσοστά του κόμματός του, τον αναδεικνύουν ως τον καταλληλότερο για πρωθυπουργό με μια διαφορά που ξεπερνά τις είκοσι ποσοστιαίες μονάδες από τον Νίκο Ανδρουλάκη, ο οποίος παραμένει σε ποσοστά κάτω του 10% στην καταλληλότητα για το Μέγαρο Μαξίμου.
Η συνέχιση και κυρίως, η ολοκλήρωση μεγάλων έργων, όπως το Μετρό Θεσσαλονίκης, τα δεδομένα της ελληνικής οικονομίας, που της προσδίδουν θετικό πρόσημο - την ώρα που οι εξελίξεις σε χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία προκαλούν έντονη ανησυχία - η δημιουργία ενός πολιτικού οδικού χάρτη έως το 2027 με στόχο τη διάχυση της ανάπτυξης στην κοινωνία, όπως λέει συχνά ο κ. Μητσοτάκης, η αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης για την ενίσχυση τομέων, όπως η Υγεία, η ενίσχυση της διεθνούς παρουσίας της χώρας - για παράδειγμα, ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης λέει συχνά ότι είναι από τους λίγους Ευρωπαίους ηγέτες που γνωρίζουν τον Ντόναλντ Τραμπ από την προηγούμενη θητεία του στον Λευκό Οίκο - η ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων με μια σειρά εξοπλιστικών προγραμμάτων και παράλληλα, η εξέλιξη του ελληνοτουρκικού διαλόγου που διασφαλίζει τα λεγόμενα «ήρεμα νερά», με τη σαφή, πλέον, υποσημείωση ότι οι συνθήκες στην παρούσα φάση δεν οδηγούν στο επόμενο βήμα για την επίλυση της βασικής ελληνοτουρκικής διαφοράς, συνθέτουν ένα πλέγμα πολιτικών, που δείχνουν προς μια κατεύθυνση.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιδιώκει να παρουσιάσει ένα «πακέτο» που θα αποδεικνύει ότι υπάρχει ένα συνολικό στρατηγικό σχέδιο για τη χώρα και παράγει αποτελέσματα σε κάθε κρίσιμο τομέα.
Όταν φτάσει η ώρα των εθνικών εκλογών, ο κ. Μητσοτάκης θα θέσει αυτό το πλαίσιο, με δίλημμα τη διασφάλιση της πολιτικής σταθερότητας για τη συνέχιση μιας πορείας, που φέρνει τη χώρα στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα ή την επιστροφή σε πειραματισμούς, που θέτουν σε κίνδυνο μια πορεία οκτώ ετών.
Σε αυτό το αφήγημα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιδιώκει να εμφανίζεται ως η «σταθερά» της επόμενης ημέρας.
Η «πορεία» προς τις επόμενες εθνικές εκλογές έχει δύο σημαντικούς σταθμούς, που θα έχουν αντίκτυπο στο εκλογικό σώμα, στην ίδια την κυβέρνηση και την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και στο κλίμα όξυνσης ή συναίνεσης με την αντιπολίτευση.
Πρώτον, την επιλογή του προσώπου που θα προταθεί για την προεδρία της Δημοκρατίας, δεύτερον, τη συζήτηση για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, που θα επαναφέρει στο προσκήνιο την κατεύθυνση, που η κάθε πολιτική δύναμη επιδιώκει να δώσει στη χώρα. Και αυτό το «πρόσημο» θα σηματοδοτήσει, εν πολλοίς, τις «διαχωριστικές γραμμές» μεταξύ των πολιτικών κομμάτων και των προσώπων, που θα αναμετρηθούν για να διεκδικήσουν τη διακυβέρνηση της επόμενης τετραετίας.
