Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Υπάρχει άραγε χώρος για καινοτομίες στη Διεθνή Έκθεσή Θεσσαλονίκης; Μπορούν να υπάρξουν κάποια στοιχεία που ενδεχομένως να κάνουν τη «διαφορά» στην παρουσία ενός πολιτικού αρχηγού σε μία «πολυφορεμένη» διαδικασία όπως είναι η ΔΕΘ; Oι κινήσεις και οι επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη το Σαββατοκύριακο έδειξαν ότι πάντοτε υπάρχει τρόπος να κάνεις τη διαφορά ακόμα και σε «σημειολογικό» επίπεδο εκτός όλων των άλλων.
Βασική στόχευση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν να καταδείξει ότι κύριο μέλημά του είναι από τη μία να απευθυνθεί σε όλους τους Έλληνες, ανεξαρτήτως του τί ψήφισαν, και από την άλλη να μιλήσει περισσότερο για το μέλλον παρά για το παρελθόν, κάτι που ο ίδιος θεωρεί ότι αποτελεί προτεραιότητα για τον μέσο Έλληνα. Σύμφωνα με τον απολογισμό που κάνουν τα στελέχη της Πειραιώς, ο στόχος αυτός πέτυχε αφού ο κ. Μητσοτάκης προχώρησε σε δύο κομβικές επιλογές:
- Τόσο στην ομιλία του προς τους παραγωγικούς φορείς όσο και κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου ασχολήθηκε ελάχιστα με τα κυβερνητικά πεπραγμένα και ειδικά με τον Αλέξη Τσίπρα. «Είχα και θα έχω πολλές αφορμές για να μιλήσω για τον κ. Τσίπρα. Θέλω να μιλήσω για το μέλλον. Δεν νομίζω ότι θέλουν οι πολίτες να ασχολούνται με το παρελθόν» απάντησε στην ερώτηση του liberal.gr ο πρόεδρος της ΝΔ, επιβεβαιώνοντας έτσι την πρόθεσή του να «τραβήξει» γραμμή και να κοιτάξει στο μέλλον.
- Παρέθεσε αναλυτικά το σχέδιό του τόσο για προσέλκυση των επενδύσεων όσο και για την ελάφρυνση των πολιτών από τα φορολογικά βάρη, σημειώνοντας ότι η ΝΔ είναι ένα μεγάλο λαϊκό κόμμα που δεν έχει ταξικό πρόσημο. « Η πολιτική αλληλεγγύης ξεκινάει μέσα από την ανεύρεση δουλειών», ήταν η φράση κλειδί για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που θέλησε να αναδείξει ότι η στήριξη των αδυνάμων δεν αποτελεί προνόμιο του ΣΥΡΙΖΑ. «Ο ΣΥΡΙΖΑ υποτίθεται ότι είναι το κόμμα που είναι πιο κοντά στους αδύναμους, είναι αυτό το κόμμα όμως που ψήφισε νέες περικοπές στις συντάξεις και τη μείωση του αφορολογήτου. Η γενιά των 360 ευρώ έχει τη σφραγίδα Τσίπρα», μία φράση που θα ακούμε συχνά από το στόμα του πρόεδρου της ΝΔ.
Ακόμα όμως και σε επίπεδο «σημειολογίας» υπήρξαν στοιχεία και παρεμβάσεις που ως κεντρικό στόχο είχαν να τονίσουν το ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δε θέλει να απευθυνθεί μόνο στο γαλάζιο ακροατήριο,αλλά αντιθέτως θέλει να τον ακούσουν όλοι οι Έλληνες ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης.
Στο πλαίσιο αυτό απουσίαζε , όπως και πέρυσι, το κομματικό λογότυπο από την αίθουσα της ομιλίας προς τους παραγωγικούς φορείς το βράδυ του Σαββάτου.
Με την κίνηση αυτή ο κ. Μητσοτάκης θέλησε να σημειώσει ότι η ΝΔ είναι «φιλοξενούμενη» στο χώρο του Βελλίδειου Συνεδριακού Κέντρου και πως η ομιλία δεν αποτελεί κομματική εκδήλωση.
Τυχαία δεν ήταν στρογγυλή και η διάταξη του ακροατηρίου στην ομιλία του Σαββάτου, όπως και η αντίστοιχη διάταξη των δημοσιογραφικών καθισμάτων το μεσημέρι της Κυριακής. Με τις δύο παραπάνω επιλογές ο κ. Μητσοτάκης θέλησε να «μικρύνει» την απόσταση μεταξύ του ομιλητή και των συμμετεχόντων.
Η ΔΕΘ του περασμένου Σαββατοκύριακου εκτός όλων των άλλων είχε και μία «συγγνώμη» αλλά και μία προειδοποίηση εκ μέρους του κ. Μητσοτάκη.
Στοιχεία που δε βλέπεις συχνά από έναν πολιτικό αρχηγό. Ο πρόεδρος της ΝΔ από την μία ζήτησε συγγνώμη, πράγμα μάλλον σπάνιο στη χώρα μας, για την αναφορά του περί «ευρωπαϊκής πορείας του ΠΑΟΚ» ,τονίζοντας ότι δεν είχε καμία πρόθεση να θίξει την ομάδα της Θεσσαλονίκης. Από την άλλη έθεσε το πλαίσιο που ο ίδιος θα διαμορφώσει σχετικά με τη δραστηριότητα ενός επιχειρηματία.
«Δεν έχω πρόβλημα με κανέναν επιχειρηματία, όσο ο επιχειρηματίας περιορίζεται στο επιχειρηματικό του πλαίσιο. Στην Ελλάδα που οραματίζομαι κανένας επιχειρηματίας δε θα πρέπει να αισθάνεται ότι απολαμβάνει προστασίας από ΜΜΕ ή από ο,οτιδήποτε άλλο» σημείωσε ο κ. Μητσοτάκης, στέλνοντας τα απαραίτητα μηνύματα.
Σε κάθε περίπτωση, συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δε μπορεί παρά να μην παραδεχθεί ότι τα όσα είπε στο τριήμερο της Θεσσαλονίκης αποτελούν μία «καθαρή» και συγκεκριμένη πρόταση . Χωρίς καλολογικά στοιχεία, χωρίς ναι μεν άλλα. Το ερώτημα πλέον που τίθεται είναι ένα και είναι απλό: Η πρόταση αυτή μπορεί να γίνει αποδεκτή από τον ελληνικό λαό;
Κανείς δεν γνωρίζει παρά μόνο ...η κάλπη.
