Τις ανθρώπινες σχέσεις σε ποικίλες μορφές πραγματεύονται οι νέες ταινίες που προβάλλονται από τις 16 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους. Αφορούν στη σχέση ανάμεσα σε ένα ζευγάρι, τον πόνο της μητέρας σαν χάσει τις κόρες της, την προσπάθεια του πατέρα να προστατεύσει τον γιο του, το γεφύρωμα του χάσματος ανάμεσα σε έναν πατέρα και έναν γιο, καθώς και ένα ντοκιμαντέρ που ναι μεν αφορά σε καλλιτέχνη, έχει δε πολιτικές προεκτάσεις.
Στις νέες ταινίες το πρίκουελ «The Hunger Games: Η Μπαλάντα των Αηδονιών και των Φιδιών» του Φράνσις Λόρενς, με πρωταγωνίστρια την Λούσι Γκρέι Μπερντ. Επιλέγεται για τους 10ους Αγώνες Πείνας αλλά ο αγώνας για τη ζωή της περιπλέκεται λόγω των συναισθημάτων του μέντορά της για εκείνη. Στις μαρκίζες των κινηματογράφων και το θρίλερ «Το τέρας» του Χιροκάζου Κορεέντα, τιμηθέν με βραβείο σεναρίου στο φεστιβάλ των Καννών.
Στις επανεκδόσεις η πρώτη ταινία του Τάκη Κανελλόπουλου, «Ουρανός» (1962), ξετυλίγει τον πόλεμο της Αλβανίας μέσα από την προσωπική περίπτωση διάφορων ανώνυμων φαντάρων που ποτέ δεν επέστρεψαν.
Τέσσερις κόρες
Αντικαθίσταται για μία μητέρα το κενό των παιδιών της; Η απάντηση είναι αρνητική, στην ταινία «Τέσσερις κόρες» της Κάουτερ Μπεν Χανιά παρουσιάζεται μία εκδοχή υποκατάστασης ώστε να διατηρηθεί στη μνήμη η εικόνα. Στην βραβευμένη στις Κάννες ταινία που αποτελεί και επίσημη πρόταση της Τυνησίας για τα Όσκαρ, τραγικό πρόσωπο είναι η Όλφα, μητέρα τεσσάρων κοριτσιών δύο από τις οποίες εξαφανίσθηκαν για να ενταχθούν στο Ισλαμικό Κράτος.
Το κενό προσπαθούν να καλύψουν δύο ηθοποιοί προκειμένου να δημιουργηθεί μία ταινία· «η ταινία είναι επώδυνη, θα ξυπνήσουν μνήμες, […] στην ταινία θα προσπαθήσω να πω την ιστορία των κορών της Όλφα» όπως λέγεται κατά τη διάρκεια της Κάουτερ Μπεν Χανιά.
Κάτι αντίστοιχο του σχήματος «θέατρο εν θεάτρω» η ταινία εντός της ταινίας. Εκείνη στην οποία γυρίζεται για την Όλφα ακροβατεί διαρκώς μεταξύ της πραγματικότητας και της αναπαράστασής της. Σχόλιο ότι οι άνθρωποι έρχονται και παρέρχονται, τα συναισθήματα δύσκολα αντικαθίστανται.
Ο πατέρας του στρατιώτη
Επίσημη συμμετοχή στο τμήμα «Ένα κάποιο βλέμμα» του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών για την ταινία «Ο πατέρας του στρατιώτη» του Ματιέ Βαντεπιέ, η οποία εκτυλίσσεται μεταξύ 1914 και 1918, διάστημα κατά το οποίο περίπου 200.000 Αφρικανοί στρατιώτες υπηρετούν στον Γαλλικό Στρατό καλούμενοι να πολεμήσουν στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έναν πόλεμο που δεν είναι δικό τους.
Ανάμεσα στους καλούντες να υπηρετήσουν και ένας 17χρονος, παρά τη θέλησή του. Προκειμένου να τον προστατεύσει από τα πυρά των μαχών, στρατεύεται και ο πατέρας του. Γνωρίζουν ότι «δεν υπάρχει άλλος τρόπος μπαμπά. Πρέπει να πολεμήσουμε και να γυρίσουμε πίσω».
Η ταινία δείχνει τα δεινά αλλά και τον παραλογισμό του πολέμου ειδεμή στα πεδία μάχης.
Εξέλιξη
Τη σχέση ανάμεσα στον πατέρα και τον γιο πραγματεύεται η ταινία «Εξέλιξη» του Περικλή Χούρσογλου. Ο τίτλος της ακούγεται στην ταινία και αφορά την προαγωγή ενός εκ των δύο πρωταγωνιστών στην ανώτερη βαθμίδα διδασκαλίας – «εξέλιξη» στην ακαδημαϊκή ορολογία. Αφορά στον Νίκο, κινηματογραφιστή και καθηγητή σκηνοθεσίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, που ταξιδεύει με τον πατέρα του για να ορκιστεί στην ανώτερη βαθμίδα, ως μία ευκαιρία να κάνουν την βόλτα που επιθυμούσε ο πατέρας του.
Τι συμβολίζει αυτό το ταξίδι με το τρένο και πώς έχει μεταβληθεί η σχέση ανάμεσα στα δύο κεντρικά πρόσωπα; « – Είσαι ευτυχισμένος; – Είναι ύβρις η λέξη» ακούμε σε έναν από τους μεταξύ τους διαλόγους, όπως και την παραδοχή «όταν αγαπάς κάτι, το πας ως το τέλος».
Όλη η ομορφιά και η αιματοχυσία
«Η δουλειά της είναι βαθιά πολιτική, είχε να κάνει με την εξουσία», όπως αναφέρεται στο ντοκιμαντέρ «Όλη η ομορφιά και η αιματοχυσία» της Λόρα Πόιτρας η οποία ξετυλίγει το πολιτικά φορτισμένο σινε-πορτρέτο της φωτογράφου Ναν Γκόλντιν. Κατά την ξεδίπλωση του πολυσήμαντου έργου της καλλιτέχνιδος, αναπτύσσεται η μαχητική δράση της Γκόλντιν ενάντια στην αμερικανική φαρμακοβιομηχανία και συγκεκριμένα το σκάνδαλο του OxyContin.
Το ντοκιμαντέρ κέρδισε το Χρυσό Λέοντα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 2022 και ήταν υποψήφιο για Οσκαρ.
May December
«Πώς επιλέγετε τους ρόλους σας; Θέλω να βρω έναν χαρακτήρα που είναι δύσκολο να κατανοήσω. Γεννήθηκε ή είναι έτσι;». Πρόκειται για έναν από τους ενδιαφέροντες διαλόγους της ταινίας «May December» του Τοντ Χέινς, ο οποίος ξετυλίγει την καθημερινότητα ενός ζευγαριού με μεγάλη διαφορά ηλικίας.
Η καθημερινότητά τους διαταράσσεται όταν σε αυτή εισέρχεται μία δημοφιλής ηθοποιός η οποία διεξάγει έρευνα κατά την προετοιμασία της για ένα ρόλο. Μόνο που ο περισσότερος χρόνος που περνά μαζί τους συμβάλει στην αύξηση των εντάσεων και την αποκάλυψη ορισμένων άβολων αληθειών. Με τους Τζούλιαν Μουρ και Ναταλί Πόρτμαν.
