Στη μεγάλη του διαδρομή ο Μίμης Πλέσσας συνδέθηκε με θρύλους του διεθνούς πενταγράμμου, όπως οι Ντίζι Γκιλέσπι, Κουίνσι Τζόουνς, αλλά κι Έλληνες «διεθνείς».
«Κάποια στιγμή, το 1956, με ειδοποιούν ότι ο Ντίζι Γκιλέσπι ήρθε εδώ με την ορχήστρα του -στο πλαίσιο μιας μεγάλης περιοδείας στη Μέση Ανατολή- και ψάχνει τον D. (D από το Dimitri), γιατί θέλει να του γράψουν να παίξει και κάτι ελληνικό. Εγώ του γράφω το “Ένα καράβι από τη Χίο”, με έναν τρόπο όμως τζαζίστικο και κάποια στιγμή βάζω και ένα 7/8 στην αρχή του μέτρου και γράφω Dizzy's solo ad lib! Πάει να το παίξει... τίποτα! Κάτι του λείπει! "Όχι" του λέω "αυτό δεν είναι μπίμποπ, είναι δικό μας και είναι πάρα πολύ απλό, θυμήσου πώς έπαιξε ο Τζιν Κρούπα στο σόλο του στο “When the angels sing". Εκεί σ' αυτό το κομμάτι του Μπένι Γκούντμαν, ο Ευγένιος Κρουπίδης είχε παίξει ένα... καλαματιανό! Μόλις του το είπα αυτό ο Ντίζι λύθηκε και έπαιξε ένα εκπληκτικό σόλο! Και, σαν κάτι να μου χρωστούσε, μας έβαλε κάτω -και λέω "μας", γιατί τέταρτη τρομπέτα στην ορχήστρα του έπαιζε ο Κουίνσι Τζόουνς!- και μας έδειξε πώς να γράψουμε τα πνευστά, για ν' ακούγονται "μαύρικα". Κι αυτό, κυριολεκτικά, με έσωσε στη μετέπειτα καριέρα μου στον κινηματογράφο...». Αυτά εξομολογούνταν ο Μίμης Πλέσσας στο περιοδικό Jazz & Τζαζ τον Αύγουστο του 2005.
Κοσμαγάπητος στην Ελλάδα, ο ευγενής μαέστρος συνδέθηκε με κινηματογραφικές επιτυχίες που ακόμη στις μέρες μας, γνωρίζουν επιτυχία στην τηλεόραση. Ανήκει όμως και στους λιγοστούς μουσικούς που κατάφεραν να συγκινήσουν το διεθνές κοινό, έξω από τα σύνορά μας. Ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα της καριέρας του ήταν η συνεργασία του με τον Κουίνσι Τζόουνς, τον θρυλικό Αμερικανό μουσικό παραγωγό, συνθέτη και ενορχηστρωτή. Ήδη διάσημος για τη συνεργασία του με καλλιτέχνες όπως ο Φρανκ Σινάτρα, ο Κουίνσι Τζόουνς αναγνώρισε το ταλέντο του Πλέσσα και τον προσκάλεσε να συμμετάσχει σε διεθνείς παραγωγές. Αν και η συνεργασία αυτή δεν οδήγησε σε συγκεκριμένο δίσκο, η επιρροή του Τζόουνς στο έργο του Πλέσσα βοήθησε τον Έλληνα συνθέτη να κατανοήσει βαθύτερα τη τζαζ και να την ενσωματώσει στις συνθέσεις του.
"Island of Love" (1963)
Μία από τις πρώτες μεγάλες διεθνείς παραγωγές για τις οποίες ο Μίμης Πλέσσας συνέθεσε τη μουσική ήταν η ταινία "Island of Love" (ελληνικός τίτλος: "Ένα Νησί για τους Ερωτευμένους"). Πρόκειται για αμερικανική ρομαντική κομεντί, που γυρίστηκε εν μέρει στην Ελλάδα. Ο Πλέσσας συνέθεσε το σάουντρακ της ταινίας, το οποίο συνδύαζε στοιχεία από τη μουσική παράδοση της Ελλάδας με ποπ μελωδίες.
"The Victors" (1963)
Μια άλλη μεγάλη παραγωγή που περιλάμβανε μουσική του Πλέσσα ήταν η αμερικανική πολεμική ταινία "The Victors" (Οι Νικητές), σκηνοθετημένη από τον Καρλ Φόρμαν. Η ταινία ήταν μια πολεμική εποποιία που εξερευνούσε τις ψυχολογικές επιπτώσεις του πολέμου στους στρατιώτες και τους οικείους τους. Ο Πλέσσας συμμετείχε στη δημιουργία της μουσικής της ταινίας, φέρνοντας το ελληνικό ηχόχρωμα σε μια ταινία διεθνούς εμβέλειας, αν και η μουσική του πρόταση εδώ ήταν προσαρμοσμένη στο σοβαρό και δραματικό ύφος του έργου.
"My Reason" (1972) - Ντέμης Ρούσσος
Αν και δεν πρόκειται για κινηματογραφική παραγωγή, το τραγούδι "My Reason” που συνέθεσε ο Πλέσσας για τον Ντέμη Ρούσσο, γνώρισε τεράστια επιτυχία, φτάνοντας στην κορυφή των τσαρτ στην Ευρώπη και σε πολλές άλλες χώρες. Οι δύο καλλιτέχνες συνεργάστηκαν και σε άλλα έργα, με τον Πλέσσα να συνεισφέρει μουσικά σε πολλές από τις παραγωγές του Ρούσσου. Οι μελωδίες του Έλληνα συνθέτη κατάφεραν να δώσουν έναν ιδιαίτερο ελληνικό χαρακτήρα στις ερμηνείες του Ρούσσου, κάτι που βοήθησε και τους δύο να συνδέσουν την ελληνική μουσική με τη διεθνή ποπ σκηνή της εποχής.
Συνεργασία με τη Νάνα Μούσχουρη
Η Νάνα Μούσχουρη, μία από τις πιο διάσημες και καταξιωμένες Ελληνίδες καλλιτέχνιδες διεθνώς, συνεργάστηκε με τον Μίμη Πλέσσα σε πολλές περιπτώσεις. Η πιο σημαντική συνεργασία τους ήταν στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές του 1970, όταν η Μούσχουρη είχε ήδη καθιερωθεί ως διεθνής τραγουδίστρια. Ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια τους ήταν το «Τιμωρία», που γράφτηκε το 1960 και αποτέλεσε μεγάλη επιτυχία. Το κομμάτι αυτό είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της ικανότητας του Πλέσσα να συνδυάζει το παραδοσιακό ελληνικό ιδίωμα με πιο σύγχρονους ήχους, κάτι που κέρδισε το διεθνές ακροατήριο της Μούσχουρη. Οι δισκογραφικές τους συνεργασίες επεκτάθηκαν και σε άλλες γλώσσες, κάνοντας τα τραγούδια του Πλέσσα να φτάσουν σε ξένα ακροατήρια.
Συμμετοχές σε διεθνή φεστιβάλ
Νεαρός πιανίστας ακόμα, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο Μουσικής του Πανεπιστημίου Μινεσότα το 1951. Την επόμενη χρονιά κρίθηκε πέμπτος πιανίστας στις ΗΠΑ. Από το 1959 ασχολήθηκε με τη σύνθεση και διακρίθηκε επτά φορές διεθνώς (Βαρκελώνη, Βαρσοβία, Βέλγιο, Παρίσι, ΗΠΑ, Τόκιο). Η μουσική του Πλέσσα έχει παρουσιαστεί και βραβευτεί σε διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, όπως το Φεστιβάλ Καννών. Ένα από τα πιο σημαντικά βραβεία που έλαβε ήταν το χρυσό μετάλλιο της Ακαδημίας Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης, ενώ το Υπουργείο Πολιτισμού της Ιταλίας το 1990 τον τίμησε για τη θεατρική μουσική του στην «Τέταρτη διάσταση» του Γιάννη Ρίτσου στο Αλτο Μόντε. Ο Μίμης Πλέσσας γύρισε κυριολεκτικά όλο τον κόσμο, δίνοντας συναυλίες με έργα του και διευθύνοντας τις μεγαλύτερες ορχήστρες.
