Εξέχουσα θέση στη λογοτεχνική γενιά του '60 κατέχει η συγγραφέας και ποιήτρια Ολυμπία Καράγιωργα, η οποία «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών αφήνοντας ως παρακαταθήκη ποιητικές συλλογές και πεζά κείμενα.
«Η συγγραφέας και ποιήτρια Ολυμπία Καράγιωργα γεννήθηκε ''στην Αίγυπτο, την πατρίδα της καρδιάς της'', σε μια οικογένεια που ο πατέρας της ''ήταν λάτρης κάθε γνήσιου ελληνικού''. Έμαθε γράμματα στα ''Ελληνικά Εκπαιδευτήρια'' της Μανσούρας, πόλη ποιητική, από μόνη της. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο του Stanford και γύρισε στην Ελλάδα κατακτώντας εξέχουσα θέση στη λογοτεχνική γενιά του ‘60.
Ήταν δημιουργός, παθιασμένη με ό,τι καταπιάστηκε: Mε το θέατρο, κοντά στον δάσκαλο Χρήστο Βαχλιώτη, για το θέαμα και το θέμα της ζωής του Νιζίσνσκι- ''Ψηλός περήφανος,… κι αγαπούσε τον Έρωτα χορεύοντας''- με τον Ευριπίδη, με τα τραγούδια του Λόρκα, την ποίηση Γιώργου Σαραντάρη- ''του μελούμενου''- τον ερωτικό λόγο του Λόρενς, του Όσκαρ Ουάιλντ, τον παραλογισμό στον Καμύ ως και την Βιρτζίνια Γουλφ. Το μεγάλο, ευαίσθητο, λυρικό ποιητικό της έργο, με την αδιόρατη μελαγχολία ανεκπλήρωτων ερώτων, αλλά και με τη λύτρωση ως προσδοκία του μέλλοντος, δίκαια τιμήθηκε με το Βραβείο Λυρικής Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών το 2010.
Η ζωή της, διαρκής αναζήτηση. Γύρισε και φώλιασε στο οικογενειακό τους αρχοντικό, στη Λέρο: ''Απόψε/ Θα με σκεπάσεις μ’ άσπρο σεντόνι/ Θα κοιμηθώ''. Την αποχαιρετώ με σεβασμό», όπως αναφερει στο συλλυπητήριο μήνυμά της η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη.
Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1934 γεννήθηκε η Ολυμπία Καράγιωργα. Ο πατέρας της καταγόταν από το Ροεινό της ορεινής Αρκαδίας και η μητέρα της, Αλεξανδρινή με καταγωγή από τη Λέρο. Σπούδασε στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Καΐρου (A.U.C.), κατόπιν στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α, φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, όπου μέχρι το 1959, σπούδασε Αγγλική – Αμερικανική Λογοτεχνίας και Δημιουργική Γραφή.
Το 1959 οπότε έφτασε από τη Νέα Υόρκη στην Αθήνα, σπούδασε τη μέθοδο Στανισλάβσκι στη Σχολή Θεάτρου Χρήστου Βαχλιώτη και αυτοσχεδιασμό. Σμίγει με συγγραφείς και ποιητές που θα ξεκινήσουν τη γενιά του ’60. Διδάσκει για χρόνια αγγλικά στο Αμερικανικό Κολλέγιο Θηλέων του Ελληνικού, στη Σχολή Μωραΐτη και στο Αμερικανικό Κολλέγιο του Παλαιού Ψυχικού και της Κάντζας. Φουρνιές μαθητών είχαν την εξαιρετική τύχη –και ευτυχία- να τους διδάξει η Ολυμπία Καράγιωργα, η οποία άσκησε το λειτούργημά της αντισυμβατικά, με περίσσιο κέφι και κυρίως δημιουργική φαντασία.
Συλλογές και διακρίσεις
Εξέδωσε την πρώτη ποιητική συλλογή της το 1961 με τίτλο «Χιλιάδες πρόσωπα της τύχης». Ακολούθησε, το 1966, η δεύτερη, με τίτλο «Τα μεγάφωνα», κι έπειτα οι συλλογές «Το μεγάλο κύμα» (1974), «Ποιος» (1985), «Προχωρώντας στο χρόνο, Σκόρπια» (1997), «Μάτια του έρωτα» (1997).
Το 2010 της απονεμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το Βραβείο Λυρικής Ποίησης για την ποιητική συλλογή της «Χειμώνας στη Λέρο» (εκδόσεις Μελάνι, 2009).
Πηγή φωτ.: Eurokinissi/ Γιάννης Παναγόπουλος
Έχει μεταφράσει Φ. Γκ. Λόρκα, Ντ. Χ.Λώρενς, Αλμπέρ Καμύ και Ευριπίδη. Το 2002 τιμήθηκε με το βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας για τη μετάφραση του Καλιγούλα του Αλμπέρ Καμύ, το 2010 με το Βραβείο Λυρικής Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή της Χειμώνας στη Λέρο και το 2011 με το βραβείο «Όμηρος» του 1ου φεστιβάλ Μεσογειακής Ποίησης.
Στον πεζό λόγο η Ολυμπία Καράγιωργα εξέδωσε τρεις προσωπογραφίες: «Virginia Woolf, μια μεγάλη Άγνωστη» (1981), «Nijinsky» (1982) και «Γιώργος Σαραντάρης ο Μελλούμενος» (1995). Επίσης τα βιβλία «Αίγυπτος, Πατρίδα της Καρδιάς μου» (2001), «Η Λέρος της Ολυμπίας» (2004) και «Αίγυπτος, Μανσούρα και η εκεί Ελληνική Ζωή μας» (2005).
Με το βιβλίο «Γιώργος Σαραντάρης, ο Μελλούμενος», (Δίαυλος, 1995) συνέβαλε στη διάδοση του έργου του ποιητή και ανακηρύχτηκε επίτιμο μέλος του Πολιτιστικού Σωματείου Γιώργος Σαραντάρης.
Τα τελευταία χρόνια ζούσε στη Λέρο, στο προγονικό σπίτι της μητέρας της, Σοφίας Αγγέλου.
