Σκηνοθέτης με πλούσιο έργο αναγνωρισμένο στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ο Βαγγέλης Σερντάρης (γενν. 1936, Αρκαδία)«έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών αφήνοντας πίσω του περισσότερες από 50 ταινίες εκ των οποίων η «Βασιλική» και το κλασικό ελληνικό νουάρ «Ληστεία στην Αθήνα». Τον θάνατό του ανακοίνωσε η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών.
Ο διεθνούς φήμης σκηνοθέτης χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως ο πατέρας του ελληνικού ρεαλισμού στον κινηματογράφο ενώ η Ροζίτα Σώκου τον είχε αποκαλέσει ως τον Φελίνι της Ελλάδος. Ανήκε (σ.σ ο Βαγγέλης Σερντάρης) στη χρυσή γενιά του κινηματογράφου, γενιά που έβγαλε ονόματα όπως ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, Παντελής Βούλγαρης, Κώστας Φέρρης, Τώνια Μαρκετάκη, Δήμος Θεός, Κώστα Βρεττάκος κ.ά.
Μεταξύ των ταινιών του, επίσης, το «Θερμοκήπιο» (1985), «Ο έβδομος ήλιος του έρωτα» (2001), επίσης, υπήρξε συμπαραγωγός στην ταινία «Ρεμπέτικο» του Κώστα Φέρη. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του κέρδισε βραβεία στο εξωτερικό και στην Ελλάδα.
Λ. Μενδώνη: Ο Βαγγέλης Σερντάρης διακρίθηκε για το νέο πνεύμα που προσκόμισε στην τέχνη του
«Διακρίθηκε για το νέο πνεύμα που προσκόμισε στην τέχνη του, για την άοκνη εργατικότητά του, για τον τολμηρό και δημιουργικό χαρακτήρα του, για την αγάπη του προς τους νέους κινηματογραφιστές, αλλά και για τις συνεργασίες με τους φίλους του, τον Γιώργο Ζερβουλάκο, που αποχαιρετήσαμε τον Απρίλη, και τον Κώστα Φέρρη, διακρίθηκε ο Βαγγέλης Σερντάρης», τονίζει, μεταξύ άλλων, στο συλλυπητήριο μήνυμά της της, η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, για την απώλεια του Βαγγέλη Σερντάρη.
Ακολουθεί το συλλυπητήριο μήνυμα της Υπουργού Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη:
Σήμερα, ο ελληνικός κινηματογράφος γίνεται φτωχότερος. Ο Βαγγέλης Σερντάρης, παιδί του Εμφύλιου και της Κατοχής, σπουδαίος άνθρωπος, λαμπρός σκηνοθέτης που τίμησε τη χώρα μας με τη βραβευμένη κινηματογραφική του δουλειά, εδώ και στο εξωτερικό, έφυγε από κοντά μας. Διακρίθηκε για το νέο πνεύμα που προσκόμισε στην τέχνη του, για την άοκνη εργατικότητά του, για τον τολμηρό και δημιουργικό χαρακτήρα του, για την αγάπη του προς τους νέους κινηματογραφιστές, αλλά και για τις συνεργασίες με τους φίλους του, τον Γιώργο Ζερβουλάκο, που αποχαιρετήσαμε τον Απρίλη, και τον Κώστα Φέρρη.
Από τους πρώτους ανεξάρτητους κινηματογραφιστές, σε μια δύσκολη περίοδο κρίσης των παραδοσιακών στούντιο, το 1969 γύρισε το ελληνικό φιλμ νουάρ «Ληστεία στην Αθήνα», που αποτέλεσε μοντέλο κινηματογραφικής γραφής και παραγωγής, για τις μετέπειτα γενιές των κινηματογραφιστών. Μετά τη δικτατορία, ο Βαγγέλης Σερντάρης συνέχισε με πάθος την κινηματογραφική του διαδρομή, σκηνοθετώντας υπαρξιακά δράματα με κοινωνικό βάθος, συμβάλλοντας με την ποιότητα της σκηνοθετικής του γραφής, τόσο στον επαγγελματικό κινηματογράφο, όσο και στην τηλεόραση. Αποχαιρετώ με λύπη τον Βαγγέλη Σερντάρη, το συγκροτημένο και έντιμο επαγγελματία, το σημαντικό καλλιτέχνη. Στην οικογένειά του, στους συναδέλφους και τους φίλους του τα ειλικρινή συλλυπητήριά μου.
