Σε ηλικία 86 ετών «έφυγε» από τη ζωή ο ηθοποιός Γιάννης Φέρτης (γενν. 1938), με σημαντική συνεισφορά στο Αρχαίο Θέατρο, τον ελληνικό κινηματογράφο και την τηλεόραση, ενώ έχει «δανείσει» τη φωνή του και σε πολλές διαφημίσεις για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο.
Έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, το 1958, ένα χρόνο μετά, ο Γιάννης Φέρτης εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο στο έργο «Η ηλικία της νύχτας» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Ακολούθησαν έργα όπως «Όρνιθες» του Αριστοφάνη, «Ευρυδίκη» του Ζαν Ανούιγ, «Γλυκό πουλί της νιότης» του Τενεσί Ουίλιαμς, «Επικίνδυνη στροφή» του Τζον Πρίσλεϊ, «Άσκηση πέντε δακτύλων» του Πίτερ Σάφερ, «Ο δικέφαλος αετός» του Ζαν Κοκτώ.
Ήταν συνιδρυτής του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου και εμφανίστηκε στα έργα «Καπιταίν Σελ Καπιταίν Εσό» του Σερζ Ρεζβάνι και «Η μάνα» του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Από το 1967 και για μια δεκαετία, ως θιασάρχης μαζί με την Ξένια Καλογεροπούλου ανέβασε σημαντικά θεατρικά έργα.
Συλλυπητήριο μήνυμα της υπουργού Πολιτισμού Λ. Μενδώνη για την απώλεια του Γιάννη Φέρτη
«Η απώλεια του Γιάννη Φέρτη, που μας άφησε σήμερα, γράφει το τέλος μιας ολόκληρης ζωής αφοσιωμένης στην Τέχνη», δήλωσε η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, πληροφορούμενη την απώλεια του σπουδαίου ηθοποιού, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 86 ετών. Και συνέχισε:
«Μαθητής του Κάρολου Κουν, ο Γιάννης Φέρτης αναμετρήθηκε με επιτυχία με τα μεγαλύτερα έργα του κλασικού και του σύγχρονου ρεπερτορίου, αλλά και του αρχαίου δράματος, χαρίζοντας μας μοναδικές ερμηνείες που θα εξακολουθούν να μνημονεύονται, στην ιστορία του θεάτρου, ως υποδειγματικές. Γιατί υπήρξε ένας ερμηνευτής που αξιοποίησε στο έπακρο τις στέρεες σπουδές του, τη συνεργασία του με κορυφαίους θεατρανθρώπους και, πρωτίστως, τα μοναδικά εκφραστικά του μέσα για να αναδειχθεί δίκαια, σε έναν από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του. Η σκηνική του παρουσία, σεμνή και συνάμα επιβλητική, έθετε πάντοτε μέτρα σύγκρισης. Ποιος, από όσους είχαν την τύχη να τον δουν στο σανίδι, μπορεί πράγματι να ξεχάσει πώς συνδύαζε την υποβλητική φωνή του με την κίνηση και την έκφραση, προσεγγίζοντας, πάντοτε με δέος, το κείμενο; Τα επιλεκτικά του περάσματα από τη μεγάλη και τη μικρή οθόνη, αλλά και από την αφήγηση, συμπληρώνουν την εικόνα ενός ολοκληρωμένου ερμηνευτή, που ευτύχησε να κερδίσει πανάξια, χάρη στην πορεία του, την προσωπικότητά του αλλά και την άφατη προσήλωσή του, χωρίς εκπτώσεις, στην Τέχνη, τον σεβασμό των ομοτέχνων του, τον θαυμασμό και την αγάπη του κοινού. Τον αποχαιρετούμε με ευγνωμοσύνη για όλα όσα μας προσέφερε. Στη σύζυγό του Μαρίνα Ψάλτη, με την οποία συμπορεύθηκαν στη ζωή και την Τέχνη, την οικογένειά του και τους φίλους του απευθύνω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια.»
