Ήταν 31 Ιανουαρίου του 1969, όταν το διάσημο αγγλικό ροκ συγκρότημα, οι Beatles, πραγματοποίησαν την τελευταία live συναυλία τους στην ταράτσα των γραφείων της Apple Corps στο Λονδίνο.
Αψηφώντας το κρύο και την παγωνιά της ημέρας εκείνης, οι Beatles ανέβηκαν στην ταράτσα των κεντρικών γραφείων της εταιρείας τους, Apple Records του κτιρίου 3 της οδού Σάβιλ Ρόου, δίνοντας μία συναυλία-έκπληξη, κυρίως σε πλήθος ενθουσιασμένων υπαλλήλων των γραφείων της περιοχής.
Το live κινηματογραφήθηκε με σκοπό τη δημιουργία βίντεο για το άλμπουμ του συγκροτήματος «Let It Be». Μεταξύ των τραγουδιών που ακούστηκαν εκείνη την ημέρα ήταν και τα θρυλικά κομμάτια «The Long And Winding Road» και «Two Of Us».
Καθώς ο Τζον Λένον, Πολ ΜακΚάρτνεϊ, Τζωρτζ Χάρισον και Ρίνγκο Σταρ έπαιζαν μουσική και 45 λεπτά από την έναρξη του live, οι Beatles αναγκάστηκαν να σταματήσουν το live, έπειτα από επέμβαση της αστυνομίας, αφού έγιναν παράπονα της Royal Bank of Scotland που στεγάζεται απέναντι, για διατάραξη κοινής ησυχίας.
Today in 1969, The Beatles performed their legendary rooftop concert on the roof of the Apple Corps building in London.
— The Beatles Earth (@BeatlesEarth) January 30, 2024
They played for the city for 42 minutes before being stopped by the police.
It was John, Paul, George, and Ringo’s final public performance as “The Beatles”. pic.twitter.com/IiKReVkMpG
Πώς δημιουργήθηκε το «φαινόμενο» Beatles
Το «φαινόμενο» Beatles ξεκίνησε το 1957, όταν ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ πέρασε με επιτυχία μια ακρόαση για τη θέση του κιθαρίστα στους Quarrymen, ένα γκρουπ που έπαιζε αυτοσχέδια μουσική, με επικεφαλής τον Τζον Λένον. Σε λιγότερο από ένα χρόνο, άλλοι δύο μουσικοί είχαν προστεθεί στο συγκρότημα. Ο τότε 15χρονος κιθαρίστας, Τζωρτζ Χάρισον και ο Στιούαρτ Σάτκλιφ, φίλος του Λένον από το σχολείο.
Στην αρχή, το συγκρότημα ονομάστηκε Johnny And The Moondogs, σύντομα όμως, άλλαξε το όνομά του σε Silver Beatles. Τον Απρίλιο του 1960 έκαναν την πρώτη τους περιοδεία στη Σκωτία και το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς άλλαξαν ξανά το όνομά τους.
Αυτή τη φορά, ονομάστηκαν Beatles.
Το όνομα εμπνεύστηκε ο Λένον, από ένα όνειρο που είχε δει μερικές μέρες πριν. Ένα από τα μέλη των τότε Beatles ήταν και ο Πιτ Μπεστ, που εμφανίστηκε μαζί με το συγκρότημα σε αρκετές συναυλίες, κυρίως στο Αμβούργο.
Η κάθε συναυλία των Beatles διαρκούσε τουλάχιστον έξι ώρες, κάτι που ήταν εξαντλητικό. Στην κάθε τους εμφάνιση, οι Beatles συνήθιζαν να διασκευάζουν R&B και Rock ‘n’ Roll τραγούδια, που αγαπούσε ιδιαίτερα το κοινό.
Σταδιακά, οι Beatles άρχισαν να αλλάζουν παρουσιαστικό, όλοι έκοψαν τα μαλλιά τους, λανσάροντας έτσι μια νέα μόδα, που εξελίχθηκε σε «μανία».
Ο δρόμος προς την επιτυχία
Έπειτα από εξαιρετικές εμφανίσεις σε Αγγλία και Γερμανία και τη μεγάλη τους επιτυχία «My Bonnie», ο Στιούαρτ Σάτκλιφ αποχώρησε από τους Beatles, αποφασίζοντας να μείνει στη Γερμανία για πάντα, με αντικαταστάτη τον Ρίνγκο Σταρ.
Το Νοέμβριο του 1961 ο Μπράιαν Επστάιν, διευθυντής μεγάλου δισκοπωλείου στο Λίβερπουλ, έδειξε σημαντικό ενδιαφέρον για τη δουλειά τους. Έχοντας δει τους Beatles να τραγουδούν ζωντανά, ενθουσιάστηκε και αμέσως έγινε ο νέος τους μάνατζερ. Ωστόσο, οι μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες δεν είχαν ενδιαφερθεί ακόμα ιδιαίτερα.
Το Μάιο της ίδιας χρονιάς, ο μάνατζερ των Beatles, κανόνισε μια συνάντηση με τον παραγωγό της EMI Records, Τζωρζ Μάρτιν. Το επόμενο βήμα ήταν τα «σκαθάρια» να υπογράψουν με την Parlophone Records.
Προς το τέλος του 1962, οι Beatles γνώρισαν την πρώτη τους επιτυχία με το «Love Me Do», που έπαιξαν στην τελευταία εμφάνισή τους στο Star Club της Αγγλίας. Η φυσαρμόνικα που ο Λένον έπαιζε μέσα στο κομμάτι, ήταν κάτι πρωτοποριακό για εκείνη την εποχή. Ο Brian Epstein, που εξακολουθούσε να είναι μάνατζερ τους, τους έφερε σε επαφή με το μουσικό εκδότη, Dick James.
Στις 13 Φεβρουαρίου του 1963 οι Beatles εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην τηλεόραση, και συγκεκριμένα στο βρετανικό τηλεοπτικό σόου «Thank Your Lucky Stars», προκειμένου να προωθήσουν το καινούργιο τους single «Please Please Me». Το σόου είχαν παρακολουθήσει πάνω από έξι εκατομμύρια τηλεθεατές.
Μετά από λίγο, ένα ακόμη single τους σκαρφάλωσε στην κορυφή, μένοντας εκεί για επτά ολόκληρες εβδομάδες, το «From Me To You». Αμέσως μετά, οι Beatles κυκλοφόρησαν το «She Loves You», άλλο ένα Νο.1 για τα θρυλικά «σκαθάρια».
Η «Beatlemania» άρχισε να εξαπλώνεται από άκρη σε άκρη. Ένα ακόμη single τους, το «I Want To Hold Your Hand», που ξεσήκωσε τον κόσμο, μπήκε κατευθείαν στο Νο.1 των charts, πουλώντας πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα μόνο στην Αγγλία.
Είχε μπει ήδη το 1964, αλλά δυστυχώς οι Beatles δεν ήταν ακόμα γνωστοί στην Αμερική, παρ' όλο που στην Αγγλία πραγματοποιούσαν ήδη θεαματικές πωλήσεις.
Οι Αμερικανοί γνώρισαν τα «σκαθάρια» μέσα από τις τηλεοπτικές εμφανίσεις τους σε διάφορα βρετανικά shows, που μεταδίδονταν και στην αμερικάνικη τηλεόραση, όπως για παράδειγμα το Show του Ed Sullivan.
H δημοτικότητα τους ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας τους και το τραγούδι τους «I Want To Hold Your Hand» ακουγόταν σε ολόκληρο τον κόσμο, με αποτέλεσμα τον Απρίλιο του 1964 οι Beatles να μπουν για πρώτη φορά στα πέντε πρώτα singles του Hot 100 του Billboard.
Πηγή Φωτογραφιών: www.beatlesbible.com
