Την έννοια και την έκφραση του «Δημόσιου Πένθους» διαπραγματεύονται τα ερωτήματα που τίθενται στον «Επιτάφιο», μια ιδιαιτέρως επίκαιρη, αλλά και ουσιαστικά διαχρονική μουσική εγκατάσταση, που θα συνδιαλέγεται με το κείμενο του Θουκυδίδη και αποσπάσματα από τα κείμενα «Αρχαία Ελληνική Δημοκρατία και η Σημασία της Για Μας Σήμερα» του Κορνηλίου Καστοριάδη, που θα παρουσιασθεί στο πλαίσιο της documenta 14 στο κτίριο του Πάρκου Ελευθερίας, την Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου (9.00μ.μ )σε σκηνοθεσία, σύλληψη και δραματουργία Άντζελας Μπρούσκου.
Πρόκειται, σύμφωνα με την σκηνοθέτη, για τον «Επιτάφιο» σε όλο του το εννοιολογικό φάσμα: τον θάνατο, το τέλος των ερωτικών και οικογενειακών σχέσεων, το καθημερινό έγκλημα, τις πολιτικές και κοινωνικοπολιτικές αναταράξεις, τον βίαιο εκτοπισμό ατόμων από την κατοικία και την εργασία τους, το υπαρξιακό αδιέξοδο, την διακίνηση της σάρκας, ακόμη και το απλό πέρασμα του χρόνου, χωρίς αντιστροφή.
Παίρνουν μέρος η Παρθενόπη Μπουζούρη και το συγκρότημα MiniMaximum Improvision. Τον Επιτάφιο θα διαβάσει η Κατερίνα Μάτσα.
Θα συμμετέχουν επίσης μια ομάδα ηθοποιών , που θα αναλάβει το μέρος της διάδρασης με το κοινό, και φυσικά οι επισκέπτες.
«Ο Επιτάφιος θα είναι μια παράσταση ανοιχτή σε όποιον θέλει να πάρει μέρος για προσωπικούς και συλλογικούς λόγους. Ένα πάπλωμα από ανθρώπινα σώματα και αντικείμενα, μια «δημόσια ταφή» που επωμίζεται την θλίψη της πόλης που θέλει να αρθρώσει λόγο, να συσπειρωθεί, να επανεπιβεβαιώσει τους συγγενικούς δεσμούς της και τις σχέσεις της, να μετατραπεί ίσως σε μια αναγέννηση.
Σας αναμένουμε σε μια από τις λίγες ευκαιρίες να εκφράσουμε και να ομολογήσουμε όλοι, μαζί και μεμονωμένα, την δημοσία ή ιδιωτική για τον καθένα, αδιανόητη απώλεια», καταλήγει η Άντζελα Μπρούσκου.
Μάνια Ζούση
