Συγγνώμη που θα χαλάσω την ωραία προεκλογική ατμόσφαιρα με τα πήγαινε έλα του Κασσελάκη και τη λοιπή Δεξιά και μη Αντιπολίτευση που έχει ήδη ξεφουσκώσει, για να γράψω κάτι ενδεχομένως κοινότοπο. Εάν αναζητούμε μια πολιτική είδηση με κάποιο, έστω, ενδιαφέρον δεν μπορώ παρά να βρω κάτι άλλο από την επίσκεψη του Εμίρη του Κατάρ στην Αθήνα.
Και αν κρίνω σωστά, επιτέλους, μια ελληνική κυβέρνηση, αυτή η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανταποκρίνεται στο από χρόνια θερμό ενδιαφέρον του κροίσου Άραβα ηγέτη για την Ελλάδα. Εάν θέλουμε και γιατί να μη θέλουμε, σοβαρές διακρατικές σχέσεις με τον Αραβικό κόσμο, η επίσκεψη του σεΐχη Ταμίμ μπιν Χαμάντ Αλ Θανί πληροί όλες τις προϋποθέσεις τις οποίες θα επιθυμούσαμε στην παρούσα στιγμή.
Το Κατάρ, γνωστό ως κράτος ζάπλουτο. Έχει ταυτοχρόνως ρόλο διαμεσολαβητικό στις διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων ανάμεσα στους Παλαιστινίους της Χαμάς, τις ΗΠΑ και τους λοιπούς ισχυρούς παίκτες, στον εξελισσόμενο πόλεμο της Λωρίδας της Γάζας. Με λίγα λόγια, είναι ο,τι πιο κραταιό και παρεμβατικό πρωταγωνιστεί σήμερα στην ταραγμένη γωνιά του πλανήτη. Πόσο μάλλον, όταν αυτό το Κράτος επιλέγει την Ελλάδα να αναπτύξει διμερείς σχέσεις και επενδύσεις…
Ο πανίσχυρος Εμίρης του Κατάρ δεν έχει κρύψει ότι του αρέσει το Ιόνιο και ιδιαίτερα η Ζάκυνθος, την οποία επιλέγει να επισκέπτεται με την οικογενειακή του θαλαμηγό, μεγέθους κάτι σαν πλοίο ακτοπλοΐας! Είναι ο ίδιος που έχει την επιθυμία να αποκτήσει νησάκι κι η οποία πρόθεση του ξεσήκωσε τοπικό ορυμαγδό! Δραστήρια στην αντίδραση εμφανίστηκε η οικεία Εκκλησία, ίσως διότι ξέρει κάτι περισσότερο περί των επενδύσεων.
Έλα, που όμως ο Εμίρης δεν το βάζει κάτω και επιμένει. Του αρέσει η Ελλάδα και τώρα μέσω του πρέσβεως του στην Αθήνα, διαμηνύει επισήμως ότι οι τομείς ενέργειας, τουρισμού και γεωργίας βρίσκονται στις προτεραιότητες του Κατάρ για επενδύσεις. Ένας ακόμη σημαντικός τομέας στις υπό συζήτηση οικονομικές συναλλαγές είναι η άμυνα.
Αρκεί να κρατήσουμε στην άκρη του μυαλού μας, πως η Τουρκία του Ερντογάν έχει αναπτύξει από χρόνια στρατιωτική βάση εντός του Κατάρ, το οποίο από την πλευρά του στηρίζει με ποικίλες τοποθετήσεις σε εμπορικές δραστηριότητες τη χειμαζόμενη τουρκική οικονομία…
Ίσως, η προηγηθείσα επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην Ντόχα και η ανταποδοτική παρουσία του Εμίρη στην Αθήνα, να βοηθήσει στην επιτάχυνση της έκδοσης αποφάσεων που θα βοηθήσουν στην επίτευξη των επενδυτικών σκοπών.
Όταν προηγμένα κράτη επιζητούν να αποτελέσουν πεδίο επενδύσεων αραβικών κεφαλαίων, είναι κάτι σαν ανέκδοτο η πεισματική άρνηση τοπικών παραγόντων για αντίστοιχη κίνηση στη χώρα μας.
Η «αντίσταση» τους δηλώνει σίγουρα γραφικότητα.
Όμως, είναι μόνο αυτό;…
