Όσο περνά ο καιρός και κατακάθεται η σκόνη που σήκωσε ο Κασσελάκης, τόσο γίνεται πιο καθαρό το τοπίο. Σιγά - σιγά φαίνεται ολόκληρη η εικόνα, όπως διαμορφώθηκε τους τελευταίους δύο μήνες. Τι έχουμε τελικά μπροστά μας; έναν ΣΥΡΙΖΑ όπου κυριαρχεί ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του, με άλλο πρόσωπο επικεφαλής.
Ο Α. Τσίπρας ήταν αυτονόητο πως με τόσες ήττες στην πλάτη του δε θα μπορούσε να ηγείται ενός κόμματος εξουσίας, πολύ δε περισσότερο όταν αυτό το κόμμα το χώριζαν 23 μονάδες από το πρώτο κόμμα. Για αυτή τη συντριβή αυτός ήταν ο βασικός υπεύθυνος. Συνεπώς, έπρεπε να πάει στην άκρη.
Όμως, συγχρόνως ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα έπρεπε να περάσει στα χέρια της αριστερής εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Άρα θα έπρεπε να μηχανευθούν έναν τρόπο, ενώ θα συμβεί το πρώτο, δε θα συνέβαινε το δεύτερο. Και οι εξωχώριοι καλοί φίλοι του Α. Τσίπρα τον βοήθησαν, στέλνοντας πακέτο τον Κασσελάκη. Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια.
Όσοι περίμεναν πως ο Α. Τσίπρας μετά από πέντε (5) συνεχόμενες ήττες θα αποχωρούσε από την πολιτική, δεν έχουν αντιληφθεί πως στην Αριστερά δεν υπάρχουν οι δημοκρατικές ευαισθησίες των αστικών κομμάτων. Σκέφτονται διαφορετικά και αυτό που τους απασχολεί πρωτίστως είναι η εσωκομματική πάλη. Ο έλεγχος του κόμματος. Υποθέτω πως το έχει αντιληφθεί ο Κασσελάκης, διότι τότε και μόνον τότε θα πάρει τον πολιτικό χρόνο που δικαιούται.
Αν ο μικρός φανεί καλός και υπάκουος μαθητής, τότε έχει μέλλον στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ως δοτός αρχηγός. Κάτι σαν βιτρίνα. Αν, αντιθέτως, μέχρι τις ευρωεκλογές το παλικάρι φανεί ότι δεν τραβά ή ακόμα χειρότερα, αυτονομηθεί, θα έρθει κάποιος επόμενος. Ούτως ή άλλως οι εθνικές εκλογές θα διεξαχθούν το 2027.
Προς το παρόν έχουν να ξεπεράσουν τον κάβο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Αν κάτι δεν πάει καλά, ουδείς θα ζητήσει ευθύνες από τον νέο αρχηγό. Θα ήταν και παράλογο και άδικο. Υποθέτω πως ο ανακαινισμένος ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει μια επίθεση φιλίας στο ΠΑΣΟΚ για συνεργασία στο δεύτερο γύρο των δημαρχιακών και περιφερειακών εκλογών.
Αναμφίβολα ο Νίκος Ανδρουλάκης θα βρεθεί σε δύσκολη θέση. Μέχρι στιγμής, για λόγους τακτικής, δε σχολίασε καθόλου τα όσα έγιναν και γίνονται στον ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς ευελπιστεί πως κάποιοι δυσαρεστημένοι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, απογοητευμένοι από τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, θα θελήσουν να επαναπατριστούν. Πάντως, δύσκολα τον βλέπω να προχωρεί σε μια κεντρική συμφωνία συνεργασίας με τον Κασσελάκη για τις επαναληπτικές εκλογές.
Αντιλαμβάνεται ο Ν. Ανδρουλάκης ότι, λόγω της πολιτικής χωροταξίας, το ΠΑΣΟΚ θα είναι το κερδισμένο ή το χαμένο από την περιπέτεια του ΣΥΡΙΖΑ με τον Κασσελάκη. (Εννοείται πως σίγουρα κερδισμένο θα είναι το ΚΚΕ. Είναι ευχής έργο για τον νέο αρχηγό που δε θα είναι στη Βουλή. Θα ήταν η χαρά του Δημήτρη Κουτσούμπα).
ΥΓ. Επειδή κάποιοι αναρωτιούνται γιατί ασχολούμαι, τελευταία, τόσο πολύ με τον ΣΥΡΙΖΑ, η απάντηση είναι μια: διότι είναι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ό,τι συμβαίνει εκεί μέσα επηρεάζει την κεντρική πολιτική σκηνή.
